سوال – در باره ی لاغری صحبت بفرمایید .
پاسخ - ما در جامعه با افراد لاغر رو به رو مي شويم چه كودكان و چه بزرگسالان و حتي سالمندان كه كاملاً بدن لاغري دارند . گاهي از لاغر بودن خود مسرور هستند يعني چون شنيده اند چاقي چيز بدي است نمي دانند كه لاغري هم خوب نيست در صورتي كه ميان بودن مناسب است . توصيه ما اين است كه اگر فرد در دوره كودكي والدين فكر مي كنند لاغر است حتماً بررسي تغذيه ايي كنند تا ببينند اين فكر درست است يا احتمال خطا بوده است . قبل از اينكه به اجبار سعي كنند غذاي فراوان به كودك بدهند تا او از لاغري خارج شود و تازه متوجه شوند بچه طبيعي بوده است از پزشك مشورت بگيرند. در مورد بزرگسالان و افراد كهن سال ، آنها خيلي كم اشتها و حتي بي اشتها مي شوند و با مقدار كمي غذا سير مي شوند و حتي معده آنها ناراحت مي شود و نمي توانند بيشتر بخورند . به ياد داشته باشيم لاغري مفرط نه فقط روي جسم تاثير مي گذارد ، باعث كم خوني ، بي حس و حالي و كمبود انرژي هم مي شود بلكه از نظر فكري و روحي هم لطمه مي زند . بسياري از افراد لاغر در اثر ضعف فكري يادگيري ، حافظه آنها كاهش پيدا مي كند به اندازه اي كه مي توانست باشد نيست . حرف ما اين نيست كه آنها ضعيف هستند بلكه مي توانستند حافظه بهتري داشته باشند. به خاطر همين مسائل توصيه جدي به اين است كه ولو شده يكبار يك متخصص تغذيه وضعيت فرد را ارزيابي كند به فرد بگويد آيا شما لاغر به حساب مي آييد يا خير و اگر حساب مي شويد چه مقدار غذا ، در چه زماني ، با چه دقتي بايد خورده شود تا اين لاغري متوقف شود و جبران شود ، افرادي كه لاغري آنها درمان شده بسيار رضايت دارند و چاره اي بهتر پيدا كرده اند . به اين موضوع در خانواده ها توجه شود و به اين افراد راهنمايي بتوان كرد و از مشاوره هاي خوب استفاده كنند .