سوال – لطفاً درخصوص علائم این بیماری توضیح بفرمایید.
پاسخ – در اوتیت حاد علائم معمولاً با یک احساس پری در گوش و یک درد ملایم که به تدریج شدید می شود شروع می شود . معمولاً این وضعیت به دنبال یک حالت عفونی ویروسی و یا میکروبی در دهان ، حلق ، بینی و سینوس ها اتفاق می افتد . در این سیر حتماً باید افراد به پزشک مراجعه کنند . اما یک التهاب ساده ی حلق و یک سرماخوردگی ساده ، آبریزش و عطسه که همراه با یک تب مختصر و کوتاه است و با مراقبت های معمول حتی بدون استفاده از دارو می تواند درمان شود ، معمولاً گوش را مبتلا نمی کند . تأکید ما این است که اگر بچه ای دچار حالت های عفونی در بینی ، حلق و سینوس و سرماخوردگی های معمول شد و احساس گوش درد کرد حتماً باید توسط پزشک ویزیت شود و نباید سهل انگاری کرد . زیرا ممکن است این التهاب گوش به اوتیت حاد خیلی جدی و چرکی و با آن تبعاتی گفته شد تبدیل شود و نباید گذاشت که بیماری به آن مراحل برسد.
التهاب های مزمن و عفونت های چرکی و مزمن گوش را ما می توانیم به دو دسته تقسیم کنیم . در التهاب های مزمن پرده ی گوش سالم است ولی به دلیل اختلال عملکردی شیپور استاش و مجرای استاش ترشحات پشت پرده ی گوش نمی تواند به داخل حلق تخلیه شود و در نتیجه باقی می ماند . این در بچه ها خیلی شایع است . معمولاً بچه هایی که دچار لوزه ی سوم بزرگ هستند و یا بچه هایی که شکاف کام و یا نقص های آناتومیکی دارند به آن مبتلا می شوند . این نوع التهاب مزمن گوش فقط ایجاد کم شنوایی مختصر می کند که در بچه ها دیر شناخته می شود . والدینی که می بینند بچه های آنها صدای رادیو و یا تلویزیون را بلند کرده و یا نزدیک آن می نشینند . یا وقتی که آنها را صدا می کنند عکس العمل آنها خوب نیست ، حتماً باید به پزشک مراجعه کنند . احتمال اینکه این افراد به این نوع التهاب مزمن گوش که به آن اوتیت سروز باشند وجود دارد . و با ویزیت پزشک و ارزیابی های بالینی و ارزیابی های تشخیصی و پاراکلینیکی قابل تشخیص است . اغلب این افراد با دارو درمان می شوند و برخی نیز نیاز به اقدامات جراحی پیدا می کنند . دسته ی دیگر عفونت های مزمن گوش است که همراه با خروج ترشحات چرکی است . ترشحات طبیعی گوش نباید با ترشحات چرکی گوش اشتباه گرفته شود . ترشحی که زرد و یا قهوه ای و بدون بوی عفونت می باشد و به طور طبیعی می توان بعد از استحمام آن زردی را در ابتدای گوش با استفاده از دستمال تمیز کرد بدون اینکه گوش پاک کن را وارد مجرا کنند ، طبیعی است و برای دفاع گوش بوجود آمده و نباید دستکاری شود . ولی ترشحاتی که همراه با رنگ کدر و بوی بد و گاهی با احساس کم شنوایی است باید به حساب ترشحات چرکی جدی گذاشت . معمولاً این ترشحات چرکی مزمن به دنبال استحمام تشدید می شود . اگر این افراد در آب های غیر آلوده یعنی استخری که کلوریزه شده و بدون فعالیت جدی میکروبی و خارج از استاندارد هم است شنا کنند این عفونت تشدید می شود . این حالت معمولاً با پارگی پرده ی گوش و افت شنوایی متوسط و یا شدید است . در گروه دیگری از افراد پارگی پرده ی گوش وجود دارد اما عفونتی مشاهده نمی شود . این گروه افرادی هستند که رشد پوست و یا بافت پوستی به طرف گوش میانی است . گاهی اوقات در افرادی که بهداشت خیلی خوبی هم داشته و مراقب گوش خود هستند در معاینات دوره ای مشکل آنها را کشف می کنیم . یعنی علائم آن بسیار بی سرو صدا است . برخی از این افراد افت شنوایی و ترشحات چرکی هم ندارند. اما یک سوراخ کوچکی درگوش داشته و رشد پوست به داخل گوش میانی آنها می باشد . البته یک طیفی در این زمینه وجود دارد از یک حداقل علائم تا یک بیماری پیشرفته که پرده ی گوش را به طور کامل درگیر می کند . استخوانچه ها را درگیر کرده ، افت شنوایی وسیع داده و عوارض خیلی جدی را بوجود می آورد . به هرحال ترشح چرکی همراه با بوی بد و تشدید شدن در شرایط خاص مثل استحمام باید حتماً مورد توجه قرار گرفته و گوش توسط متخصص گوش ویزیت شده و بررسی های لازم از جمله معاینات میکروسکوپی انجام شود .