سوال – عارضه ای که این ضربات ایجاد می کند و درمان ضربات را توضیح بفرمایید .
پاسخ – ما یک سیستم عصبی مرکزی بنام نخاع داریم و یک سیستم عصبی محیط بنام رشته های عصبی داریم . آسیب ها و درمان های اینها کاملا متفاوت است. میزان بهبود رشته های عصبی محیطی خیلی بیشتر از سلول های مرکزی نخاع است و شانس بهبودی خیلی زیادتر است . در یک انسان بالغ نخاع حدود مهر ه ی اول کمری تمام می شود یعنی ما از مهره اول به بعد یعنی دوم و سوم و چهارم و پنجم و تمام مهره های مربوط به لگن نخاع نداریم . در آنجا رشته های عصبی محیطی هستند که به آن شبکه ی دم اسبی می گویند . اگر شما از مهره ی اول کمری به پایین در بیماری آسیب ببیندی شانش بهبودی خیلی بیشتر از شانس بهبودی در مهره ی دوازده به بالاست . مهم این است که ما به موقع به طبیب مراجعه کنیم . و دستورات طبیب را دقیق انجام بدهیم . درمان ضایعات ستون فقرات و رشته های عصبی طولانی است و حوصله می خواهد . امیدوارم که با دقت در زندگی و بهره وری از امکاناتی که در دست ما است مثل ماشین ، از بروز حادثه پیشگیری کنیم . بعد از اینکه آسیب ایجاد شد تمام ظرافت ها را باید بکار ببریم . اولا سرعت عمل مهم است . اگر به سلول عصبی پنج دقیقه خون نرسد آسیب شروع می شود . و اگر ده دقیقه بشود آن سلول آسیب جدی می بیند . و بیش ازده دقیقه در بیشترموارد غیر قابل برگشت است. پس باید سریع ، به موقع و دقیق منتقل بشود و درمان شروع بشود . ثانیا اینکه گروهی دست به ستون فقرات و سیستم عصبی بزنند که مهارت های کامل را داشته باشند . امروزه ما در سراسر کشور متخصص اعصاب و جراح ستون فقرات به اندازه ی کافی داریم . همکاران من دقت بکنندو از تکنولوژی صحیح ، با تشخیص دقیق و درمان سریع و به موقع و بعد متعاقب آن پی گیری برای درمان های تکمیلی است . برای اینکه در بسیاری از موارد آسیبی که به ستون فقرات وسیستم عصبی ما رسیده ناقص باشد . گاهی ستون فقرات ایجاد شوک در نخاع می کند . درشوکهاینخاعی بیمار تا شش ماه حرکت ندارد . همیشه نباید ناامید بود . معاینه ی عصبی دقیق مهم است. اگر نقطه ای از بدن او حس می کند نباید ناامید بشویم . فکر کنیم که بیمار در شوک نخاعی است و شش ماه به او وقت بدهیم ، مراقبت کنیم فیزیوتراپی کنیم . باید بدانیم که درمان ضایعات نخاعی یک تیم می خواهد . این تیم از جراح و پزشک شروع می شود و به اعضای خانواده ختم میشود. همه با هم در کنار هم ، در مدتی که بیمار معلولیت دارد درکنارش باشیم و به او کمک کنیم تا از عوارض ثانویه جلوگیری بشود. با جلوگیری از صدمه درحین جراحی ، پیراپزشک در حین جابجا کردن بیمار، پرستار با اجرای دستورات دقیق و فیزیوتراپی با کمک بیمار برای بدست آوردن سلامت و بازیافت سلولهایی که آسیب کمتری دیده اند . اعضای خانواده با روحیه دادن به بیمار و کمک برای بازیافت سلامتی به او کمک کنند .