سوال – روش تشخیصی شما در مواجه با بیماران آسمی چیست ؟
پاسخ – الان کسی که دچار تنگی نقس است ، خس خس سینه دارد و سرفه می کند اینها علائم بیماری آسم است ولی به این معنی نیست که هرکسی که این علائم را داشت حتما بیماری آسم دارد . خیلی از بیماری های دیگر هست که ممکن است علائم مشابه ی ایجاد بکند . بخصوص در سنین بالای پنجاه سال کسانی که دچار بیماری قلبی هم هستند ممکن است خیلی از این علائم را داشته باشند یعنی دچار تنگی نفس سرفه و حملات خس خس سینه باشند که در کتب قدیمی از آن به آسم قلبی ذکر می شده است . پس علائم بیماریهای قلبی ممکن است با علائم بیماری های آسم اشتباه بشود . بیماری مهم دیگری که با آسم قابل اشتباه است بیماری برونشیت مزمن است . کسانی که طولانی مدت سیگار کشیده اند و دچار برونشیت مزمن دارند ممکن است که علائم آسم را داشته باشند . این روش تشخیصی خودش را دارد علاوه بر یافته هایی که ما در مصاحبه با بیمار و انجام معاینات بالینی به آن می پردازیم . برای تشخیص قطعی آسم ، ما اکثرا روی سوابق بیمار ، سابقه ی خانوادگی بیمار ،چگونگی شروع علائم ، پیشرفت علائم ، معاینات دقیق ، یافته هایی که در معاینه بدست می آید و نهایتا به بعضی از تست ها تکیه می کنیم . بعضی از تستها ممکن است روی خون بیمار انجام بشود بخصوص اندازه گیری آی جی ای که برای کسانی که دچار آسم ارثی هستند که غلظت این ماده در خون شان بالا است . آزمایشات اختصاصی تنفسی یا تست های عملکردی ریه که در اکثر کلینیک ها و بیمارستان ها امکانات آن موجود است . ما بر اساس این آزمایشات می توانیم تشخیص بیماری را بدهیم . از این تست ها برای ارزیابی جنسیت درمان . چون وقتی ما بیماران را تحت درمان قرار می دهیم و وقتی اینها از لحاط بالینی احساس بهبودی می کنند این کفایت نمی کند و ما باید ببینیم که ریه ی اینها هم بهبود پیدا کرده است یا خیر . ما برای ارزیابی کیفیت درمان خودمان هم این تست ها را برای بیماران در فواصل معینی انجام می دهیم که بتوانیم به نحوه ی درمان خودمان پی ببریم که آیا درمان ما برای بیمار کافی بوده است یا خیر.