سوال – در مورد اصطلاح برونشیت توضیح بفرمایید.
پاسخ – اگر ما یک راه هوایی سالم را نگاه کنیم و راههای هوایی بعد از نای را برونش می گوییم . در حقیقت این یک دیواره ی عضلانی دارد که می تواند باعث انسداد بشود و آن را منقبض و منبسط می کند و در اینجا مخاط براحتی حرکت می کند و شما هم در حال عادی مخاط قابل توجهی در داخل راه هوایی نمی بینید . در حالت التهاب برونش که به آن آماس می گوییم عضلات راه هوایی افزایش پیدا کرده و مخاط غیر طبیعی داخل این راههای هوایی دیده میشود و وقتی این افراد به ما مراجعه می کنند از سرفه و خلط شاکی هستند و در پزشکی وقتی کسی خلط و سرفه قابل توجهی دارد اصطلاحا می گویند برونشیت دارد این مربوط به بیماری سی اپیدی است و بعضی از بیماریهای آسماتیک هم خلط در آنها غالب شود می گویند برونشیت آسماتیک دارند . پس اصلاح برونشیت اغلب یک اصطلاح غیر اختصاصی است که می گوید یک التهاب در راههای هوایی وجود دارد و اینکه آیا بیمار تنگ نفس دارد آسم یا سی اپیدی دارد در این اصطلاح لازم نیست . یک فرد می تواند فقط برونشیت مزمن ساده داشته باشد و هیچ تنگی نفس یا آسم را نداشته باشد و سالهای سال با این سرفه و خلط زندگی کند. اکثریت بیماران سیگاری برونشیت مزمن را تجربه می نند .
سوال – علائم مشخصی برای آسم یا سی اپیدی وجود دارد ؟
پاسخ – در آسم به این صورت است که این التهاب ها باعث میشود راههای هوایی حساس و تحریک پذیر بشوند پس محرک های خارجی یا چیزهایی مثل استرس یا محرک های داخلی باعث میشود که این راه هوایی تنگ بشود ، این تنگی را بیمار بصورت سرفه ، خس خس یا احساس تنگی نفس درک می کند و وقتی از مواجه با محرک خارج میشود ،دوباره این راههای هوایی به حالت عادی برمیگردند . پس بیمار مرتب گرفتن راههای هوایی را احساس می کند ولی سرفه و خلطی که در بیماران سی اپیدی داریم ناشی از برونشیت مزمنی است که گفتیم و این مقدار تغییرات در آن وجود ندارد مگر در زمان عفونت های تنفسی و آن علائمی که غالب است تنگی نفسی است که بتدریج در سالهای متوالی شدت آن بیشتر میشود و فعالیت بیمار را محدود میکند تا اینکه در آخر بیمار در فعالیت مختصر هم تنگی نفس خواد داشت .