سوال – در مورد پیشگیری اولیه و ثانویه صحبت بفرمایید .
پاسخ – پیشگیری اولیه یعنی کاری بکنیم که مبتلا به این بیماری نشویم .پیشگیری ثانویه یعنی اینکه وقتی این بیماری را گرفتیم چکار کنی که این بیماری زیاد نشود و ما را ناتوان نکند . در مورد پیشگیری اولیه گفتیم که خیلی کاری نمی شود کرد . اما روش های زیادی هست که ثابت شده می تواند شیوع بیماری را کمتر کند و ریسک را پایین بیاورد . اگر تمام عوامل خطرزایی که گفتیم برعکس کنیم ، این امکان وجود دارد که آلزایمر را کمتر کنیم البته در مورد سن نمی شود کاری انجام داد . مثلا می توانیم تحصیلات کنیم ، ازدواج کنیم ، تنها نمانیم ، فکرمان را فعال نگه داریم ، سیگارنکشیم ، بیماری قلبی و عروقی را زود تشخیص بدهیم و کنترل کنیم فشارخون مان را کنترل بکنیم زیرا فشار خون بالای کنترل نشده و فشارهای خون پایین خودش ریسک فاکتور است . می توانیم دیابت را کنترل کنیم و سبک و سیاق زندگی مان را درست بکنیم .می توانیم ورزش بکنیم . همانطور که فعالیت فکری می تواند مفید باشد ، فعالیت جسمی هم می تواند مفید باشد . ورزش منظم خیلی مفید است . کسانی که در دوران کودکی این فاکتورهای پیشگیرانه را داشته اند در مقایسه با کسانی که این فاکتورهای پیشگیرانه را نداشته اند در سنین بالا کمتر به آلزایمر مبتلا شده اند . اینها پیش بینی های آینده نگر است . ما می توانیم رژیم غذایی خودمان را تغییر بدهیم . می توانیم خیلی از چیزها را بخوریم یا نخوریم . سبزیجات بخورند . غذایی است بنام غذای مدیترانه ای که مشتمل بر زیتون ، سبزیجات تازه و لیموجات است که اینها خیلی مفید است . ماهی و روغن های غیر اشباع و امگا 3 می تواند به ما کمک کند. الان در جامعه ی ما ویتامین Dمصرفش پایین است . پس این ویتامین می تواند کمک کند . ویتامین E , B هم مفید است .