سوال – در مورد شیوع انواع هیپاتیت توضیحاتی بفرمایید.
پاسخ - هپاتیت ویروسی را با نوع هپاتیت ای شروع می کنیم . اگر سن ما به سی و پنج سال رسیده ، اکثر ما این بیماری را گرفته ایم و خودمان هم متوجه نشده ایم . این بیماری بسیار شایع است . در کشورهای جهان سوم که تجمع اعضای خانواده زیاد است یا در خانواده هایی که فقیر هستند و چند خانواده در یک خانه زندگی می کنند معمولا ابتلاء خیلی سریع بین افراد خانواده ایجاد می شود. بخاطر همین در کشورهای جهان سوم می گویند که کسانی که به سن سی و پنج سالگی رسیده اند قریب به اتفاق آنها این بیماری را گرفته اند و خودبخود برعلیه این بیماری ایمن شده اند. وقتی شما یک بار در زندگی تان این نوع هپاتیت را بگیرید دیگر آنرا نمی گیرید . راه انتقال عمده ی آن مدفوع دهانی است . بیشتر ویروس در هفته ی اول با مدفوع دفع می شود . راه انتقال از خوردن آب و موادغذایی آلوده است . در فصل تابستان مردم باید از خوردن غذا و سالاد در رستوران ها ی غیر مطمئن خود داری کنند . اگر کارگرانی که آب میوه تهیه می کنند بعد از توالت دستهایشان را با آب و صابون نشویند و خودشان در ابتدای ابتلا به این بیماری باشند ، ممکن است که دیگران را هم آلوده می کنند . انتقال از خوردن غذای آلوده است . خوردن غذای دریایی که خوب پخته نشده است و خوردن صدف دریایی که در ایران رسم نیست . این بیماری بیشتر بچه ها را گرفتار می کند . بچه ها گروه آسیب پذیر هستند و بیماری را نگرفته اند . خیلی از افراد هپاتیت را بعنوان یرقان می شناسند ولی ممکن است که بچه فقط با یک علائم سرماخوردگی مراجعه بکند. وجه مشخصه ی آن برای مادران این است که بچه در خانه هیچی نمی خورد یعنی بی اشتهایی کامل دارد . گاهی این قدر غذا نمی خورند که بدنشان دچار کم آبی می شود و ما مجبور هستیم که آنها را بستری کنیم . از زمانی که فرد چیز آلوده را می خورد تا اولین علامت بیماری ایجاد می شود پانزده روز طول می کشد. اولین نشانه های آن مثل سرماخوردگی است . ممکن است که بچه آب ریزش بینی داشته باشد و عطسه بکند و سرفه بکند . بعد اگر فرم بدون یرقان باشد یرقان ظاهر می شود و اگر فرم با یرقان باشد سفیدی چشم شروع به زرد شدن می کند ، ادرار پر رنگ و مدفوع کم رنگ می شود و بچه استفراغ و دل درد دارد و بی اشتهاست . بچه دیگر حال ندارد که به مدرسه یا مهد کودک برود . این بیماری خوبخود بهبودی پیدا می کند . اگر در این مرحله به پزشک مراجعه کنند و آزمایش خون بدهند می بینند که آنزیم کبدی هشت برابر میزان طبیعی می شود و خیلی بالا می رود و در اینجا پزشک تشخیص بیماری هپاتیت ویروسی را می دهد و بیشتر هم در بچه ها هپاتیت ای هست . کل دروه ی بیماری چهار تا شش هفته است و بعد خوبخود بهبودی پیدا می کند . بعضی از مادران در این مرحله به بچه هایشان ماهی های ریز زنده می دهد که بخورند . این کار اشتباه است و مبنای علمی ندارد و اگر آن ماهی مبتلا به ویروس باشد آلودگی متعددی را برای بچه ایجاد می کند. این بیماری مزمن نمی شود و عارضه ای را هم برجا نمی گذارد . این بیماری احیتاج به آنتی بیوتیک ندارد و ما سعی می کنیم که اصلا دارو ندهیم. زیرا سوخت و ساز داروها در کبد است و کبدی که خوش التهاب دارد ودرگیر است ، شما هم یکسری دارو به آن می دهید و درگیری کبد را دو چندان می کنید. حتی ثابت شده که اگر به بچه دارو داده بشود می تواند دوره ی بیماری را طولانی تر بکند. اما حتما باید به پزشک مراجعه بکنند . ما که خودمان پزشک هستیم تشخیص کلینیکی بیماری هپاتیت ای را نمی توانیم بدهیم . با آزمایش نوع هپاتیت مشخص می شود . در ضمن اگر یکی از اعضای خانواده این بیماری را گرفت ما سعی می کنیم که دیگر اعضای خانواده این بیماری نگیرند زیرا این بیماری بسیار آلوده کننده ای هست . ما اگر بچه ای در خانواده این بیماری را بگیرد به بچه ای دیگر اعضای خانواده گاماگولوبین می زنیم تا دفاع بدن آنها