گویند عضوی از اعضای سگ آبی را، اطبا به قیمت گران می‏خرند و در ادویه جات و معالجه به کار می‏برند؛ بدین سبب آن حیوان همیشه گرفتار تعرض صیادان است. گویند روزی از روزها آن بدبخت دچار حمله سخت شد و از چهار طرف خود را هدف و جان را در معرض تلف دید؛ از آن عضو منظور، چشم پوشیده به ضرب دندان برکند و دور افکند و جان را از دست صیاد آزاد نمود.
نتیجه‏
ما همیشه باید مال خود را در حفظ جان بخل ننماییم و بدانیم که جان از تن و تن از لباس عزیزتر است؛ در موقع لزوم اخیس را فدای اعز کنیم؛ مثلا در حفظ مال، جان را به باد ندهیم و به خرج یک قفل، خانه را به دزد نسپاریم.