گویند دزدی در شب تاریک به خانه‏ای رفت. سگ پاسبان شروع به پارس کردن و حمله بردن نمود. دزد را به خاطر رسید که او را بنوازد و دوست خود نماید؛ لقمه نانی سوی او انداخت، آن نمک شناس آن را رد کرد و حمله آورد که به رشوه یک روزه تو قطع وظیفه همه ساله خود نمودن و به لقمه موقتی، رزق مقرری از دست دادن، کار عقل نبوده و نام نیک حق شناسی را به ناسپاسی تبدیل نمودن و وفاداری را به غداری.

عوض کردن جز عمل جاهل نخواهد بود - من لاف عقل می‏زنم این کار کی کنم ‏

او را از خانه بیرون کرد
نتیجه‏
ما باید بدانیم هیچ تدبیری بهتر از امانت و دیانت نیست و هیچ وقت خباثت و خیانت بر کسی منفعت نداده است؛ لهذا ما باید در همه جا و همه وقت راستی و درستی را پیشه خود نموده، عاقبت را اندیشه نماییم، زیرا که گفته‏اند:

آن نام که زشت شد نکو نتوان کرد ‏