صیادی ماهی گیر، دام در آب انداخت، ماهی کوچک به دامش آمد؛ صید چاپلوس، نصیحت به صیاد کاردان می‏نمود که یکبار دیگر در آب اندازم تا بی خرجی و آذوقه، در هر ماهی مبلغی گوشت به جهت شما زیاد سازم؛ حالا جثه من کوچک است و دخل شما اندک. صیاد گفت: سخنت یک نیمه راست و نیمه دیگر دروغ است، زیرا رشد می‏کنی و بزرگ‏تر و فربه‏تر می‏شوی، لیکن نه از برای من! من هم قلیل موجود را فدای کثیر موهوم نمی‏نمایم.
نتیجه‏
باید دانست که هر چه در تصرف شخص است آن را ملک حقیقی خود می‏توان شمرد؛ مرغ هوا مال کسی نیست، پس آنچه در دست هست با کمال توجه باید حفظ کنیم و از او غفلت ننماییم و چون از دست رفت دیگر آن را مال خود نشماریم تا باز در تصرف آید. والله اعلم...