زنی ساحره سعی می‏نمود که به سحر خود تقدیرات الهیه را بر هم زند، بادی بوزاند یا بارانی بباراند، دوستی را دشمن و دشمنی را دوست نماید و به فریب و دغل جیب و بغل اشخاص خالی و کیسه و انبان خود را پر می‏کرد، خلاصه پس از مدتی او را به تقصیری متهم و حکم قتل او از دیوان محاکمت صادر شد. وقتی که او را به مقتل می‏بردند زن همسایه گفت: تو اگر می‏توانستی قضای یزدانی و تقدیر ربانی را تغییر دهی، چرا نمی‏توانی حکم دیوانی و فتوای انسانی را برگردانی؟ تقدیر سبحانی از تدبیر انسانی البته کمتر نیست!
نتیجه‏
یکی از حکمت‏های بالغه، پنهان داشتن امور آتیه است و بسیار خطا است که ما در تجسس و تفحص اموری برآییم که باید پنهان بماند؛ مثلا اطلاع از مرگ و بلیات ایام بعد چقدر بد است. لهذا ما نباید هیچ وقت گوش به فال‏گیر و طالع بین و رمال و منجم بدهیم که هر چه می‏گویند باطل و هر چه می‏کنند از عقل و شرع ممنوع است که فرموده‏اند: المنجم کذاب.