مَنِ اقْتَصَرَ عَلى بُلْغَةِ الْكَفافِ فَقَدِ انْتَظَـمَ الرّاحَةَ وَ تَبَوَّاَ خَفْضَ الدَّعَةِ؛
هر كس به اندازه اى كه او را كفايت مى كند، قناعت كند، به آسايش و نظم مى رسد و در آسودگى و رفاه منزل مى گيرد.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 8 ، ص 19 - من لا یحضر الفقیه ج 4 ، ص 385 - نهج البلاغه(صبحی صالح) ص540 ، حكمت 371
تاريخ : پنج شنبه 11 تیر 1394 | 5:53 AM | نویسنده : مریم حسن زاده | نظرات 0