باید خطر کنیم

یا خیر الناصرین

برخیز تا سواره ازین شب سفر کنیم
با هم شبانه عزم طلوع سحر کنیم

در تیرگی به خویش خزیدیم سالها
سالی بیا که خویش ز خود با خبر کنیم

بگشای لای پنجره بسته را به مهر
تا کی به قهر، پنجره را بسته تر کنیم

ای مهربان سیاهی ازین بیشتر مخواه
باید که روشنایی از این بیشتر کنیم

ما جلوه طلوع سپهریم، خاوریم
تا کی نظر به قافله باختر کنیم؟!

اندیشه پژمرید و ز پرواز باز ماند
فکری بیا به نو شدن بال و پر کنیم

ای رهسپار علم بیا مرد درد باش
با این چراغ شاید از این شب گذر کنیم

تا با هنر شوند مریدان علم هم
هم عشق را سفینه علم و هنر کنیم

در کارگاه و مزرعه بیدار و سخت و سبز
با شور، کار آتیه را پرثمر کنیم

«سالک» شبی نبود که صبحی ز پی نداشت
باید خطر کنیم که شب را سحر کنیم



                                                                                                                        


شادروان دکتر مجتبی کاشانی
کتاب باران عشق



تاريخ : پنج شنبه 24 دی 1394  | 3:01 AM | نویسنده : مریم حسن زاده | نظرات 0