نیازمندانی که مسلح به سلاح توكّل و اعتماد بر خدا باشند
با قناعتی که پیشه ی خود می سازند
هیچ گاه دست نیاز به سوی ثروتمندان دراز نمی کنند :
مَا أَحْسَنَ تَوَاضُعَ الْأَغْنِيَاءِ لِلْفُقَرَاءِ طَلَباً لِمَا عِنْدَ اللَّهِ
وَ أَحْسَنُ مِنْهُ تِيهُ الْفُقَرَاءِ عَلَى الْأَغْنِيَاءِ
اتِّكَالًا عَلَى اللَّهِ
چه خوب است فروتنى ثروتمندان براى نيازمندان
به خاطر پاداشى كه نزد خدا مىجويند
و بهتر از آن است بىاعتنايى نيازمندان به ثروتمندان
به جهت توكّل و اعتماد بر خدا .
نهج البلاغه , حکمت406