آسایش از ديگر پيامد هاي قناعت است

 كه در كلام علوي به آن اشاره شده است :

  وَ مَنِ اقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ الْكَفَافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الرَّاحَةَ

و هر كس بر آن چه به او روزى شده، بسنده كند،

 به آسايش رسيده و در ميان آرامش فرود آمده است‏.