موسیقی نشانه‌ای از نظام هماهنگ آفرینش است, مایه تهذیب و آرامش خوی است و در سوق دادن انسان به زندگی آرام و هماهنگ در جامعه و بهبود حیات اجتماعی و سیاسی تاثیر بسزایی دارد سایت همسریابی.
موسیقی عظمت آرزویی منزلت آدمی را به وی گوشزد می‌کند. نگارنده در این پژوهش با روش اسنادی کتابخانه‌ای کاربرد موسیقی و هنر آوایی را در بستر جامعه ایران از نگاه مردم‌شناسی موسیقی موردبررسی قرار داده است.
بسیاری از مظاهر طبیعت, ندای موسیقی را ایجاد می‌کند. صدای آبشارء ریزش باران، وزش باد از میان‌برگ‌های درختان» چهچهه‌ی بلبل و ... هریک نغمه‌ای از نوای طبیعت است.
انسان در میان این اصوات به دنیا آمدء مبانی موسیقی را از طبیعت آموخت و بعد برای پرستش خدایان آوازهایی را می‌خواند که تدریجا به‌صورت مذهبی و آوازهای دسته‌جمعی در آمد.
در میان تمام ملت‌ها و به‌خصوص مردمان آسیایی, موسیقی و ادبیات در اجرای آیین‌های دینی از چنان نقش و اهمیتی برخوردار است که درگذشته هیچ آیینی بدون موسیقی یا ادبیات مخصوص به خود به اجرا درنمی‌آمد.
به همین دلیل است که در میان این ملل» موسیقی دینی و آیینی مهمترین بخش هنر و موسیقی بوده است.
\مهارت در نواختن آلات و ابزار موسیقی نیز اهمیتی برابر بامهارت در موسیقی اسطوره‌ای یا غیردینی داشت. «موسیقی دینی» در ادیان مختلف ازجمله اسلام همواره وجود داشته و منشا آثار هنری گوناگونی نیز شده است.
از این پس، دیگر شاعر به ندرت از آواز خوش و ساز نیک بهره‌مند است و اگر هست(نظیر فرخی در دربـار غـزنویان)، دیگر این هنرها به کارش نـمی‌آید، چـون ابـعاد هـنر سـه بعدی خنیاگری در دورهـ‌ی اسـلامی از یکدیگر جدا و مستقل شده‌اند، چنان که ناصر خسرو نیز در این باره می سراید که:
اگر شاعری را تـو پیـشه گـرفتی یکی نیز بگرفت خنیاگری را و یا این بـیت انـوری کـه در آن شـاعر، راوی و خـنیاگر از هـم جدا دانسته شده‌اند و در زمرهء فصّال و گدا آمده‌اند:
چه بود گر نبود مجلس و دیوان تو را شاعر و راوی و خنیاگر و فصّال و گدای
گوسانان در تمام دوران تسلّط اعراب، حافظان اصلی حماسه‌های مـلّی بوده‌اند که به یاری حافظه و هنرشان سعی داشتند وابستگی ملّی و تاریخی مردم را با گذشتهء خویش حفظ نمایند و تا زمانی که هنوز زبان و ادب فارسی احیا نشده بود.
بازار اینان مسلّما از رونـق بـیشتری برخوردار بود چرا که اصولا حماسهء شفاهی، می‌تواند در فرهنگی ادامهء حیات کامل دهد که خط در آن نقش اساسی نداشته باشد و همین که خط مهمترین وسیلهء بیان گردد، حماسهء شفاهی نـیز پایـان خواهد یافت.
امّا با توجّه به عدم تجانس و هماهنگی بخشهای جامعه در فرهیخته شدن و استفادهء ناهماهنگ و ناموزون از خط و زبان نوشته، و فقدان سواد و خط در بـخشهای گـوناگون و شاید در اکثریّت بخشهای یک جـامعهء سـنّتی، باید گفت تغییر سنت شفاهی با پیدایش خط، یک روند بسیار طولانی و کیفی است و بسته به نوع نهادهای جامعه، گاه در پیشرفته‌ترین جامعه‌ها نیز ادامـهء سـنت و نقل و روایت شفاهی دیـده می‌شود.
مطالعه فرهنگی موسیقی و اسلام از منظر جامعه‌شناسی موسیقی، از عصر باستان تا دوره اسلامی، می‌تواند به ما در فهم بهتر نقش و تأثیر موسیقی در زندگی انسان‌ها و جوامع کمک کند. در عصر باستان، موسیقی نقش مهمی در فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف داشت و به عنوان یکی از ابزارهای ارتباطی و اعتراضی برای بیان احساسات و ایده‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت.
در دوره اسلامی، نگرش به موسیقی تحت تأثیر اعتقادات دینی و فرهنگ اجتماعی تغییر کرد. در این دوره، موسیقی به عنوان یک ابزار برای ابراز عبادت و انس با خدا استفاده می‌شد و در انواع مختلفی از زندگی اسلامی جایگاه داشت. با این حال، برخی از محدودیت‌ها و ممنوعیت‌هایی نیز بر موسیقی تحت عنوان موسیقی حرام و موسیقی معاون وجود داشت.
مطالعه این تحولات از منظر جامعه‌شناسی موسیقی می‌تواند به ما درکی عمیق‌تر از نقش و تأثیر موسیقی در جوامع اسلامی ارائه دهد و به ما کمک کند تا درک بهتری از نگرش‌ها، اعتقادات و رویکردهای مردم نسبت به موسیقی در این دوره‌ها پیدا کنیم.
مطالعه فرهنگی موسیقی و اسلام از منظر جامعه‌شناسی موسیقی، از عصر باستان تا دوره اسلامی، می‌تواند به ما در فهم بهتر نقش و تأثیر موسیقی در زندگی انسان‌ها و جوامع کمک کند. در عصر باستان، موسیقی نقش مهمی در فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف داشت و به عنوان یکی از ابزارهای ارتباطی و اعتراضی برای بیان احساسات و ایده‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت.
در دوره اسلامی، نگرش به موسیقی تحت تأثیر اعتقادات دینی و فرهنگ اجتماعی تغییر کرد. در این دوره، موسیقی به عنوان یک ابزار برای ابراز عبادت و انس با خدا استفاده می‌شد و در انواع مختلفی از زندگی اسلامی جایگاه داشت. با این حال، برخی از محدودیت‌ها و ممنوعیت‌هایی نیز بر موسیقی تحت عنوان موسیقی حرام و موسیقی معاون وجود داشت.
مطالعه این تحولات از منظر جامعه‌شناسی موسیقی می‌تواند به ما درکی عمیق‌تر از نقش و تأثیر موسیقی در جوامع اسلامی ارائه دهد و به ما کمک کند تا درک بهتری از نگرش‌ها، اعتقادات و رویکردهای مردم نسبت به موسیقی در این دوره‌ها پیدا کنیم.
