امام صادق (ع) :

سلام من به ششم ماه فاطمیّ بقیع سلام من به گل یاس هاشمیّ بقیع یا صادق آل محمّد علیه السلام

حضرت رقیه خاتون(س) :

مثل یک کبوترم ، پر می زنم ، پر می زنم ،پر می زنم امشب گفته بابام که بهت سر می زنم ، سر می زنم ، سر می زنم امشب دیگه از همسفرها دل می کنم ، دل می کنم ، دل می کنم امشب چه خوشه پیش بابام جون کندنم ، جون کندنم ،جون کندنم امشب

حضرت ابالفضل العبّاس (ع):

سقّای کودکانم ، بر لب رسیده جانم ـ بر لب رسیده جانم ـ بر لب رسیده جانم جان اخا ، برادر ، از بادهء تو مستم ـ چه غم ، اگر جدا شد ، از عشق تو دو دستم از علقمه می آید بوی غم جدایی ، سقّا به خون نشسته ، امّ البنین کجائی ؟ حسین ، حسین ، حسین جا دارد از خجالت ، سقّا اگر بمیرد از دست خالی من ، حسین بوسه بگیرد حسین ، حسین ، حسین بیا مرا کمک کن، ای آشنا به دردم تا دور مادرت من ، پروانه وار ِ گردم حسین ، حسین ، حسین

عمو عبّاس ، علمت کو ؟ عموی خوبم عمو عبّاس ، تو نرو تا که پا نکوبم عمو عبّاس ، تو نرو تا که پا نکوبم عمو عبّاس ، بی تو قلب حرم می گیره.......

از طرف علقمه ، بوی گل یاس آمد ، بوی گل یاس آمد نفخهء روح افزا از پیکر سقّا آمد ، پیکر سقّا آمد تو دلربائی ، ابالفضل تو دلربائی ، ابالفضل اُمید مائی ، ابالفضل ، اُمید مائی ، ابالفضل

چو در خیمه، نالهء تو رسید با دلی آشفته ، دویدم من میان ره ، هر دو دست تو را ، روی چشمانِ خود کشیدم من ابالفضلم ، ای علمدارم ، ای امیر سپاه و برادر من

امام حسن مجتبی(ع) :

حسن ، حسن ، شده دینم حسن ، سجود من است حسن ، حسن ، شده عشقم حسن ، وجود من است حسن ، حسن ، شده ذکرم به صبح و شام و سحر که غیر نام ِ "حسن" بر دلم نمانده دگر

امام حسین (ع) :

الهی ، یا الهی ، یا الهی الهی که مرا حالا ببخشند به نام اکبر لیلا ببخشند یا علی اکبر علیه السلام

سقّای کودکانم ، بر لب رسیده جانم ـ بر لب رسیده جانم ـ بر لب رسیده جانم جان اخا ، برادر ، از بادهء تو مستم ـ چه غم ، اگر جدا شد ، از عشق تو دو دستم از علقمه می آید بوی غم جدایی ، سقّا به خون نشسته ، امّ البنین کجائی ؟ حسین ، حسین ، حسین جا دارد از خجالت ، سقّا اگر بمیرد از دست خالی من ، حسین بوسه بگیرد حسین ، حسین ، حسین بیا مرا کمک کن، ای آشنا به دردم تا دور مادرت من ، پروانه وار ِ گردم حسین ، حسین ، حسین

ای اهل حرم ، میر و علمدار نیامد سپه دار نیامد ، سپه دار نیامد سقّای حسین ، سید و سالار نیامد علمدار نیامد ، علمدار نیامد

شام غریبان حسین ، امشب است ، امشب است نالهء طفلان حسین ، امشب است ، امشب است طفل یتیمی ز حسین ، گم شده ، گم شده قامت زینب ز الم ، خم شده ، خم شده

حسین جان! گویا که کعبه هم ز عزایت به ماتم است زیرا که رخت سیه کرده به تن ، خانهء خدا

السلام على عبد الله بن ‏الحسين الطفل الرضيع المرمى الصريع المشحط دما المصعد دمه فى السماء المذبوح ‏بالسهم فى حجر ابيه لعن الله راميه حرملة بن كاهل الاسدى

به ابی انت و امّی كه تویی مظهر عشق عشق را مظهر آثار علی اكبر توست طفل شش ماه به هنگام شهادت خنديد آری آنكه بر مرگ زند خنده علی اصغر توست

ای دل تو چه می کنی؟ می مانی یا می روی؟ داد از آن اختیار که تو را از حسین(ع) جدا کند ! این چه اختیاری است که برای روی آوردن بدان باید پشت به ارادهء حق نهاد؟

حرف دل یک عاشق : یه کربلا داری ، دیوونه ام کرده ارباب به عشق شش گوشه، دلم پُر درده ارباب به عشق شش گوشه، دلم پُر درده ارباب

دلم به عشق یارم گرفته حال و هوایی نوشته روی قلبم به خط کربُبلایی : همه هستیَم حسینه می و مستیَم حسینه سروُر لبم حسینه خواب هر شبم حسینه

امشبي را شه دين در حرمش مهمان است، مكن اي صبح طلوع، مكن اي صبح طلوع عصر فردا بدنش زير سم اسبان است، مكن اي صبح طلوع، مكن اي صبح طلوع

علي، اي همسفر، كمي آهسته تر، مرا با خود ببر حبيبي يا حسين طبيبي يا حسين اميري يا حسين حسين جانم حسين حسين جانم حسين

برادرم قدری آهسته برو از برم همسفرم ، تو مکن خاک عزا بر سرم گفته مادر ، دم آخر بوسه گیرم ز گلویت گفته مادر ، دم آخر بوسه گیرم ز گلویت برادرم قدری آهسته برو از برم همسفرم تو مکن خاک عزا بر سرم ای حسینم ، نور عینم ، من فدای گل رویت ای حسینم ، نور عینم ، من فدای گل رویت

لیلَة القدر : می جویمت چنان که لب تشنه آب را می خواهمت چنان که تن خسته خواب را

امیری ، حسین امیری ، حسین اُمیدم اینه دستم بگیری امیری ، حسین امیری ، حسین اُمیدم اینه دستم بگیری حسین

هر که هستم بین مَردم ، انتسابم با حسینه سرخوشم من، روز محشر ، چون حسابم با حسینه مُهر و محرابم حسینه ، جان و جانانم حسینه کیست مثل من به عالم ، چون که اربابم حسینه ای حسین جانم حسین ای حسین جانم حسین ای حسین جانم حسین

همه شب نهاده ام سر ، چو سگان بر آستانت که رقیب در نیاید به بهانهء گدایی به بهانهء گدایی حسین ، جانم حسین ، جانم

شهادت حضرت علی (ع) :

خداحافظ ، ای نان خشک و نمک خداحافظ ، ای غصب گشته فدک خداحافظ ، ای صبر لب سوخته خداحافظ ، ای خانهء سوخته خداحافظی می کنم با همه که چشم انتظارم بود فاطمه

آن لحظه ای که علی (ع) ـ شکافته فرق ـ در محراب مسجد کوفه به خون غلطید ، رستگاری ظهور کرد

ولادت امام رضا (ع):

بنویسید به روی قبر و روی کفنم عاشق و دیوونه ی امام رضا (ع) منم منم

عید سعید فطر :

اللّهم اهل الکبریاءِ وَ العَظمةِ وَ اهل الجود و الجَبروت وَ اهل العَفو و الرّحمة

فطر چیدن میوه هائی است که از فطرت می جوشد ! فطر سپاس نعمتی است که در رمضان المبارک نازل شده است

ای کسی که رحم می کنی بر کسی که بندگانت بر او رحم نمی کنند و ای آنکه تحفه های کوچک را می پذیری و در برابر کارهای اندک سپاس می گویی و ای کسی که به هر که به تو نزدیک می شود نزدیک می شوی

شهادت جواد الائمه (ع) :

برای جواد الائمه علیه السّلام : السّلامُ علیکَ یا ابا جَعفَر محمّدَ بن علی ٍ البَرّ التّقی الاِمام الوَفیّ السّلامُ علیکَ ایّها الرّضیُ الزّکیُ السّلامُ علیکَ یا ولیّ الله السّلامَ علیکَ یا نجیّ الله السّلام علیکَ یا سَفیرَ الله السّلامُ علیکَ یا سِرّ الله السّلامَ علیکَ یا ضیاء الله السّلامُ علیکَ یا سَناءَ الله السّلامُ علیکَ یا کلمة الله

اللّهمَ صَلّ علی مُحمّد بن علی الامام التّقی النّقی الرضیّ المَرضیّ وَ حُجّتِکَ مَن فَوق الارض وَ مَن تَحتِ الثّری صَلوة کَثیرة نامیة زاکیَة مُبارکَة مُتَواصلة مُتَرادِفة مُتواترة کَافضل ما صلّیتَ علی اَحد مِن اَولیائکَ

روز عرفه :

یا مُولای اَنت الّذی مَننتَ اَنت الّذی اَنعَمتَ اَنت الّذی اَحسنتَ اَنتَ الّذی اَفضلتَ اَنتَ الّذی اَکمَلتَ اَنتَ الّذی رَزقتَ اَنتَ الّذی وفّقتَ اَنتَ الّذی اَعطَیتَ اَنتَ الّذی اَغنیتَ اَنتَ الّذی اَقنیتَ اَنتَ الّذی اوَیتَ اَنتَ الّذی کَفیتَ اَنتَ الّذی هَدیتَ اَنتَ الّذی عَصَمتَ اَنتَ الّذی سَترتَ اَنتَ الّذی غَفرتَ اَنتَ الّذی اَقلتَ اَنتَ الّذی مکّنتَ اَنتَ الّذی اَعززتَ اَنتَ الّذی اَعَنتَ حسین