قرآن ، امام حسین(ع) و نماز

اگر قرآن در (بقره) مى‏فرماید: الّذین یؤمنون بالغیب و یقیمون الصلوة(1) و همچنین در (كوثر) از نماز سخن به میان مى‏آورد، امام حسین ع آن را اقامه مى‏نماید. اَشهد انّك قد اقمت الصلوة (2) * اگر قرآن مى‏فرماید: و اركعوا مع الراكعین(3)، امام حسین‏ع نماز را با جماعت آن هم در برابر صفوف دشمن برگزار مى‏كند. اگر قرآن نحوه‏ى اقامه نماز در میدان جنگ را به پیامبرص آموزش مى‏دهد؛ «و اذا كنتَ فیهم فاقمت لهم الصلوة فلتقم طائفةٌ منهم معك ولیأخذوا اسلحتهم. 4)، امام حسین‏ع در میدان جنگ نماز را اقامه مى‏فرماید. اگر قرآن نماز را به عنوان یك منبع انرژى‏زاى غیبى معرّفى و مؤمنان را امر به استعانت از آن مى‏فرماید: استعینوا بالصبر و الصلوة (5)، امام حسین‏ع نیز در بحبوحه‏ى جنگ و مشكلات آن، از نماز استعانت مى‏جوید. اگر قرآن اقامه‏ى نماز را در اوّل وقت سفارش مى‏فرماید؛ اقم الصلوة لدلوك الشمس6)، امام حسین ع نماز ظهر عاشورا را در اوّل وقت اقامه فرمودند. اگر حضرت عیساى مسیح‏ع تا زمانى كه نفس دارند، مأمور به اقامه نماز شده‏اند؛ و اوصانى بالصلوة و الزكوة ما دمت حیّا7)، امام حسین‏ع نیز تا آخرین لحظه همراه نماز است. اگر قرآن از كسانى كه تجارت، آنها را از نماز غافل نمى‏سازد، ستایش مى‏كند؛ رجال لا تلهیهم تجارة و لا بیع عن ذكر اللّه و اقام الصلوة8)، راجع به امام حسین‏ع چه باید گفت كه حتّى حفظ جان هم او را از نماز غافل نساخت. امام حسین ع نه تنها خود نماز خواند كه نمازهاى نمازگزاران را نماز كرد. در حدیث مى‏خوانیم: سه چیز موجب قبولى نماز است: حضور قلب، نماز نافله و تربت سیدالشهدا. امام حسین ع به خواهرش زینب س مى‏فرماید: در نمازت به من دعا كن . نماز باید در جامعه و علنى اقامه شود؛ اقیموا الصلوة و امام حسین ع با آنكه مى‏توانست در خیمه نماز بخواند و با اینكه نمازش شكسته بود، در مقابل جمعیت نماز بپا داشت. هنگام اقامه‏ى نماز در ظهر عاشورا، 30 تیر به سوى حضرت رها شد، یعنى در برابر هر كلمه از حمد و ركوع و سجده تقریبا یك تیر به امام پرتاپ شد.

به راستى نماز چیست كه در عصر تاسوعا هنگامى كه به سید الشهداع پیشنهاد حمله مى‏شود، حضرت طى چند نوبت گفتگو جنگ را یك روز به تأخیر مى‏اندازند و مى‏فرمایند: انّى اُحبّ الصلوة و نفرمود: مى‏خواهم نماز بخوانم، بلكه من نماز را دوست دارم. بسیارى از ما نماز مى‏خوانیم، ولى چقدر نماز را دوست داریم؟ زراره از امام صادق ع در باره كعبه پرسید: دهها سال است كه هرگاه درباره‏ى حج و كعبه از شما سوال مى‏كنم، پاسخ جدیدى مى‏دهید، علم شما به كجا متّصل است؟ امام فرمودند: آیا مى‏خواهى كعبه‏اى كه هزاران سال قبل از آدم بوده با چند كلمه اسرارش تمام شود. این در حالى است كه كعبه و تمامى اسرار و رموز آن كه امام به آن اشاره فرمودند، تنها قبله‏ى نماز است و قبله، یكى از شرایط نماز!! امام حسین ع حاضر مى‏شود تا بدن مباركشان سوراخ سوراخ شود، ولى ارزش نماز شكسته نشود. سر مقدّس سید الشهدا بر روى نى قرآن مى‏خواند، یعنى سر از بدن جدا مى‏شود ولى سر و دل از قرآن جدا نمى‏شود. پی نوشتها : 1) بقره3. 2) زیارت عاشورا. 3) بقره43. 4) نساء102. 5) بقره153. 6) اسراء78. 7) مریم31. 8) نور37.



نوشته شده در تاريخ چهارشنبه 14 آبان 1393  ساعت 1:04 PM | نظرات (0)