موضوعات اصلي
سوخت های فسیلی، ذغال سنگ، نفت و گاز طبیعی سوخت های فسیلی از کجا می آیند؟ سوخت های فسیلی به طور کلی سه دسته اند: زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی. هر سه دسته چندین صد هزار سال قبل، حتی پیش از ظهور دایناسورها، شروع به شکل گیری کرده اند به همین خاطر است که به آن ها سوخت های فسیلی می گویند. دوره ای که این سوخت ها شروع به شکل گیری کردند را دوره ی «کربنی فروس» (Carboniferous) (یعنی ذغال خیز) می گویند که بخشی از دوران پالئوزوییک بوده است. «کربنی فروس» نام خود را از کربن که مهم ترین عنصر تشکیل دهنده ی ذغال سنگ و دیگر سوخت های فسیلی است. دوره ی کربنی فروس از حدود 360 تا 286 میلیون سال پیش بوده است. در آن زمان زمین پوشیده از باتلاق هایی بوده که با درختان عظیم، سرخس ها و دیگر گیاهان برگ دار پوشیده بوده است؛ درست شبیه عکس بالا. آب ها و دریاها با جلبک (گیاهی که در آب های راکد شکل می گیرد) پوشیده بوده است. 
در مطلب گذشته یاد گرفتیم که گاز طبیعی یک سوخت فسیلی است. یک مولکول گازی از یک اتم کربن که با چهار اتم هیدروژن ترکیب شده اند ساخته شده است. فرمول شیمیایی گاز طبیعی CH4 می باشد. تصویر سمت چپ یک مدل شبیه سازی شده از این مولکول را نشان می دهد. توجه داشته باشید که گاز طبیعی را نباید با "گازولین" اشتباه گرفت. گاز طبیعی نیز مانند نفت زیر زمین و زیر اقیانوس ها یافت می شود. برای رسیدن به مخازن گاز طبیعی چاه حفر می کنند، درست مانند کاری که برای حفاری چاه ها جهت استخراج منابع زیر زمینی نفت انجام می شود. هنگام حفاری چاه ها، به محض رسیدن به منظقه ای که منبع گاز طبیعی دارد می توان گاز یافت شده را از طریق لوله ها به سطح زمین استخراج کرد. گاز طبیعی باید از طریق حفاری جهت استفاده ما بهره برداری شود. برای این منظور، شبکه لوله کشی گسترده ای وجود دارد که گاز طبیعی را از منظقه ای که منبع گاز دارد از طریق لوله ها به سطح زمین استخراج می کند. 