آموزش ريشه کني عشق!

ريشه برخي از سوء تفاهم‌هاي زندگي زناشويي را بايد در انديشه‌هاي تعصب آميز جستجو کرد. انتظارات، ملاحظات و نتيجه‌گيري‌هاي متعصبانه ذهنيتي بوجود مي‌آورد که اصطلاحاً آن را «مجموعه شناخت منفي» مي‌ناميم. مثلاً، وقتي شوهري زنش را در اين مجموعه قرار مي‌دهد، عملاً، همه اعمال و رفتار و گفتار او را با ذهنيت منفي مورد قضاوت قرار مي‌دهد. تعصب نه تنها روي برداشت‌هايي که از ديگران داريم، بلکه هم چنين روي برداشت‌هايي که از خود داريم تاثير مي‌گذارد. نوع بخصوصي از تعصب را در اشخاصي مي‌يابيم که از عزت نفس کافي برخوردار نيستند. در مورد اين اشخاص، تعصب به جاي ديگران خود شخص را هدف قرار مي‌دهد. اين اشخاص بيش از حد به معاني واکنش‌هاي خود نسبت به ديگران بها مي‌دهند و براي آنها، بخصوص نظر ديگران بسيار مهم است. اما چون عزت نفس اين اشخاص ضعيف است پيش‌ داوري بي‌مورد مي‌کنند و با ذهنيتي نفي فرض را بر اين مي‌گذارند که ديگران آنها را به ديده حقارت مي‌نگرند.

 نمونه بارز چنين طرز تفکري چنين است. «وقتي کسي سکوت مي‌کند، معنايش اين است که مرا دوست ندارد.» اين امکان وجود دارد که شخص با اين نگرش در خانواده اي بزرگ شده است که ، پدر و مادر براي مجازات بچه‌ها از سياست سکوت استفاده مي کردند. تعصب اشخاص نامطمئن، از مجموعه‌اي از طرز تلقي‌هاي منفي تشکيل مي‌شود. به عبارت ديگر، «اگر اين شخص مرا دوست نداشته باشد معنايش اين است که اصولا دوست داشتني نيستم» و «اگر دوست داشتني نباشم، بايد تنها و غمگين بمانم». نظام تفسير حوادث در ذهن همه اين اشخاص  تعصب‌آميز و اريب‌دار است. مثلا اشخاص افسرده، به احتمال زياد حوادث دو پهلو را بگونه‌اي تفسير مي‌کنند که روي خود آنها تاثير نامساعد مي‌گذارد. مثلا، خانم خانه‌داري که مشاجره فرزندانش را مي‌شنود، پيش خود نتيجه مي‌گيرد که «من مادر بدي هستم. نتوانستم وظايف مادري‌ام را انجام دهم.» از سوي ديگر، کسي که دلهره دارد، در هر موقعيت و در هر حادثه معمولي، خطري را احساس مي‌کند. شوهر عصبي با ده دقيقه تاخير همسرش پيش خود نتيجه مي‌گيرد که: «حتما تصادف کرده است». و او که از ماليخوليا رنج مي‌برد، هر ناراحتي جزيي جسماني را يک بيماري شديد تصور مي‌کند، رنگ پريدگي را به تومور مغزي نسبت مي دهد و سوزش جزيي در ناحيه سينه را نشانه نزديک شدن حمله قبلي مي‌داند و اندکي درد در پهلوهايش را بيماري کليه قلمداد مي‌کند."