موضوعات اصلي
مشکل اسکناسهای پشت نویسی شده ! و یا مخدوش گویا فقط مختص کشور ما نیست بلکه این مسئله ابعاد بین المللی داشته و دلار امریکا هم از خدشه در امان نیست ! به گزارش بانکی دات آی آر ، بعضی از افرادی که دچار کمبود کاغذ یا سرریز ذوق و سلیقه ی هنری هستند ! برای اینکه مشکل خود را حل کنند ، به جان اسکناس های بی زبان می افتند این گزارش تصویری را یکی از سایت های خبری امریکایی تهیه کرده و در آن به بررسی چگونگی پیاده سازی هنر روی اسکناس پرداخته است.
پول های قرض الحسنه مردمی کجا می روند!؟ تبلیغات گسترده و فراگیر بانک های دولتی و خصوصی برای تشویق مردم به سپرده گذاری قرض الحسنه و اعتراف آنها مبنی بر اینکه مقدار قابل توجهی از منابع مالی بانک ها را نیز همین سپرده ها تشکیل می دهند، این پرسش را ایجاد کرده است که به واقع چه میزان از این سپرده گذاری های قرض الحسنه در اختیار مردم قرار گرفته و یا به عبارتی دیگر این منابع به کجا می روند؟ به گزارش بانکی دات آی آر به نقل از "تابناک"، تبلیغات رنگارنگ بانک ها و موسسات مالی و اعتباری برای جذب مردم به سپرده گذاری قرض الحسنه و تاکید بر مبانی دینی و انسانی در مسیر این تبلیغات سبب شده است تا بسیاری از مردم به این سبب و البته عده ای نیز به امید برنده شدن در قرعه کشی بانک ها و موسسات در میان سپرده گذاران، منابع مالی خود را با نیت قرض الحسنه در اختیار بانک ها قرار دهند. این سپرده گذاری های مردمی وقتی به نام قرض الحسنه انجام می شود در عمل از سود بانکی بهره مند نبوده و در واقع بانک ها منابع زیادی از سرمایه های مردمی را بدون دغدغه تامین سود این سپرده ها در اختیار می گیرند. اما پرسشی که همواره از سوی مردم مطرح می شود این است که سرنوشت این منبع عظیم مالی چه می شود؟ آیا بانک ها این سپرده گذاری ها را در قالب وام ها و تسهیلات قرض الحسنه در اختیار مردم قرار می دهند؟ چرا بانک ها تاکنون حاضر نشده اند اعلام کنند که میزان سپرده گذاری های قرض الحسنه چه میزان بوده و چه میزان از آن را در اختیار مردم به صورت تسهیلات قرض الحسنه قرار داده اند؟ بنابر این گزارش، هرچند بانک ها و موسسات مالی و اعتباری تاکنون از ارائه دقیق و شفاف میزان جذب سرمایه های مردمی در قالب سپرده های قرض الحسنه و همچنین محل صرف این سپرده گذاری ها و اینکه چه میزان از این منابع به صورت قرض الحسنه در اختیار عموم مردم قرار می گیرد طفره رفته و خود را ملزم به ارائه گزارشی در این باره نمی دانند اما با مراجعه ای ساده به بانک ها و موسسات مالی و اعتباری می توان به پاسخی قانع کننده دست یافت و آن اینکه در عمل سهم مردم از این سپرده گذاری ها کمی بیش از صفر است. این در حالی است که طبق قانون منابع قرض الحسنه بانک ها تنها باید جهت ارائه تسهیلات قرض الحسنه به مردم استفاده شود. البته هرچند بانک ها در اعلام این موضوع سهوا و یا عمدا کوتاهی می کنند، اما شواهد نشان می هد که بیشتر منابع قرض الحسنه ای که مردم در اختیار بانک ها قرار می دهند به صورت تسهیلات مشارکتی، مضاربه ای و یا سرمایه گذاری صرف می شود. این واقعیت آنگاه آشکارتر می شود که اکنون جز وام ازدواج که آن هم تام و تمام قرض الحسنه نیست و یا وام های خاصی که بر اساس تبصره هایی خاص تر تنها به عده محدودی ارائه می شود، امکان دریافت تسهیلات قرض الحسنه از بانک ها وجود ندارد. این گزارش می افزاید: در بیشتر بانک ها مواردی همچون تسهيلات قرض الحسنه برای ازدواج و تهيه جهيزيه، تامين و تعمير مسكن، تامين هزينه درمان بيماري و یا رفع احتياجات ضروري در اقلام اطلاع رسانی و تبلیغاتی بانک ها درج شده است اما در عمل دریافت چنین وام هایی اگر نگوییم محال است اما تقریبا غیر ممکن خواهد بود. شاهد این مدعا را از آنجا می توان آورد که بانک ها و موسسات مالی گزارشی برای اطلاع مردم ارائه دهند تا مشخص شود چند درصد سپرده های قرض الحسنه مردمی به این امور اختصاص داده شده است. هرچند اکنون دولت در قالب نامه های مردمی و سفرهای استانی با دادن مبالغی مانند کمک های بلا عوض 100 هزار تومانی یا کمی کمتر و یا بیشتر از این مبلغ تلاش می کند به زعم خود دردی از محرومان دفاع کند اما به نظر می رسد اگر دولت اهتمام ورزد تا دستورالعمل مبنی بر صرف سپرده های قرض الحسنه مردمی در قالب ارائه تسهیلات قرض الحسنه به افراد نیازمند در بخش های مختلف عملی شود دیگر نیازی به اعطای چنین کمک های بلاعوضی نباشیم که نه تنها دردی از مردم دوا نمی کند بلکه خود سبب مشکلاتی ریشه ای تر و حرف و حدیث های بیشتری نیز شده است. چند پرسش ساده: باید تاکید کنیم که، این مطلب به دنبال پاسخ به یک پرسش اصلی و چند پرسش فرعی ساده است: نخست اینکه چند درصد از سپرده های قرض الحسنه مردمی به صورت تسهیلات قرض الحسنه در اختیار مردم قرار می گیرد؟ دوم اینکه این تسهیلات به چند نفر اختصاص داده شده است؟ سوم اینکه مردم به طور عملیاتی و نه تنها بر روی کاغذ می توانند از چه نوع تسهیلات قرض الحسنه ای برخوردار باشند و اینکه چرا بانک ها آنگونه که برای جذب سپرده های مردمی تبلیغ می کنند حتی یک هزارم آن را برای چگونگی بهره مندی مردم از تسهیلات قرض الحسنه تبلیغ نمی کنند؟ و در پایان اینکه، از بانک ها و موسسات مالی که احتمالا قصد پاسخ به این مطلب را دارند پیشاپیش تقاضا داریم به جای ارائه جوابیه و یا توضیحات کلی، مبهم و بی نتیجه، تلاش نمایند به طور صریح و مشخص به پرسش های مطرح شده پاسخ دهند.
به دليل نقش و جايگاه ويژه كارآفرينان در روند توسعه و رشد اقتصادي، بسياري از دولت ها در كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه تلاش مي كنند با حداكثر امكانات و بهره‌برداري از دستاوردهاي تحقيقاتي، شمار هر چه بيشتري از جامعه را كه داراي ويژگي هاي كارآفريني هستند به آموزش در جهت كارآفريني و فعاليت هاي كار آفرينانه تشويق و هدايت كنند. كار آفرينان با مهارتي كه در تشخيص فرصت ها و موقعيت ها و ايجاد حركت در جهت توسعه اين موقعيت ها دارند، پيشگامان حقيقي تغيير در اقتصاد و تحولات اجتماعي محسوب مي شوند. آن ها تصديق مي كنند كه موفقيت و بقاء در چشم اندازهاي برخواسته از فردا، نيازمند چالاكي، قوة ابتكار و خلاقيت است. علاوه بر اين كارآفريني به ريسك پذيري، نوآوري و كنش كارآفرينانه هم نياز دارد. بر اساس نظريات اقتصادي و تجارب حاصله در اقتصادهاي رو به رشد، «كارآفرينان» موتور محركه توسعه و رشد اقتصادي محسوب مي شوند و بالطبع اشتغال زايي يكي از ره آوردهاي مهم كارآفريني مي باشد. متاسفانه در كشور ما و در چند برنامه اخير توسعه، توجه خاص به اين مهم نشده و حتي مي توان گفت كه اين مفهوم براي بسياري از دست اندركاران و افراد جامعه ناشناخته و غريب مي باشد. شايد به همين دليل تا كنون برنامه ريزي و بسترسازي مناسبي در حوزه هاي اقتصادي، اجتماعي و نظام آموزشي كشور براي توسعه كارآفريني به ويژه در دانشگاه هاي كشور صورت نپذيرفته است. كارآفرينان نقش كليدي در توسعه اقتصادي و تحولات اجتماعي دارند. كارآفرينان به عنوان عناصر اصلي در تسريع توسعه كشورهاي در حال توسعه و در تجديد حيات و استمرار توسعه كشورهاي صنعتي مورد توجه و مطالعه بوده‌اند. در شرايط كنوني اقتصاد كشورمان كه با مسائل و نارسايي هاي مهمي نظير فرار مغزها، بيكاري يا كم‌كاري به ويژه فارغ‌التحصيلان دانشگاه ها و نيروي انساني متخصص، كاهش سرمايه‌گذاري دولت، عدم تحرك و رشد اقتصادي كافي روبروست، پرورش و آموزش كارآفرينان توسعه كشور از اهميت مضاعفي برخوردار است.
كليات موضوع كارآفرينيکارآفرين کيست؟
تعاريف و مفهوم كارآفريني: واژه«كارآفريني» واژه‌اي است نو، كه از كلمه‌اش نمي توان به مفهوم واقعي آن دست يافت. اين واژه معادل Entrepreneurship در زبان انگليسي است و ريشه آن از زبان فرانسوي گرفته شده است. به عبارت ديگر هنوز در فارسي معادل دقيقي براي انتقال«مفهوم» كارآفريني وجود ندارد و اغلب واژه كارآفريني شنونده ناآشنا به آن را به اشتباه مياندازد. اما بين استادان دانشگاه ها، دانشجويان رشته هاي اقتصاد، مديريت و برخي محافل علمي اين واژه تا حدودي مصطلح شده است. به طور كلي«كارآفريني» از ابتداي خلقت بشر و همراه با او در تمام شئون زندگي حضور داشته و مبناي تحولات و پيشرفت هاي بشري بوده است. ليكن تعاريف زياد و متنوعي از آن شده است. با اين همه، مفهوم و ماهيت اصلي كارآفريني هنوز شناخته شده نيست و نمي توان تعريف استاندارد و جامع و مانعي از آن به دست داد. پاسخ به پرسش هاي زير در شناخت بهتر مفهوم كارآفريني موثر خواهد بود:
- چه كسي كارآفريني مي كند؟(كارآفرين كيست؟)
- كارآفرين چرا كارآفريني مي كند؟(علل كارآفريني چيست؟)
- كارآفرين چه كاري را انجام مي دهد؟(كارآفريني چيست؟)
- كارآفرين چگونه كارآفريني مي كند؟(مكانيسم و فرآيندكارآفريني چگونه است؟)
- كارآفريني تحت كدام شرايط زماني و مكاني وقوع مي يابد؟(بستر و محيط كارآفريني بايد چگونه باشد؟)
- مفهوم و ايده كارآفريني، مفهومي جديد و متعلق به عصر حاضر نمي باشد. اين مفهوم از قبل از قرون وسطي مطرح بوده كه در طول زمان دچار تحولاتي نيز شده است. به طور خلاصه، كارآفرين سازمان دهنده و فعال كننده يك واحد اقتصادي(ياغير اقتصادي) و كسب و كار به منظور دستيابي به سود(دستاوردهاي) شخصي(يا اجتماعي) است. يك كارآفرين به منظور تحقق ايده‌اش عوامل مورد نياز مانند: زمين، نيروي كار، مواد مصرفي و سرمايه را فراهم آورده و بااستفاده از قدرت تصميم گيري، مهارت ها و استعدادهاي فردياش در طراحي، سازماندهي، راه اندازي و مديريت واحد جديد، ايده‌اش را تحقق مي سازد و از اين راه به كسب درآمد مي پردازد. هم چنين در اين راه يك عدم موفقيت را به دليل فعاليت در محيط غير قابل كنترل و مبهم و با موانع پيش بيني نشده مي پذيرد. از نظر علم اقتصاد، كارآفرين فردي است كه با صرف زمان و انرژي لازم، منابع، نيروي كار، مواد اوليه و ساير دارايي ها را به گونه‌اي هماهنگ مي سازد كه ارزش آن ها و يا محصولات حاصل از آن ها نسبت به حالت اوليه‌اش افزايش يابد(ايجاد ارزش افزوده كند). هم چنين كارآفرين سرمايه‌دار نيست ولي قادر است از سرمايه هاي راكد به خوبي استفاده كند. هم چنين او مخترع، عالم، متخصص و هنرمند نيست ولي توان بهره‌برداري مناسب از علم، تخصص و هنر ديگران را دارد. بطور كلي؛ كارآفريني به فرايند شناسايي فرصت هاي جديد، ايجاد كسب و كار و سازمان هاي جديد، نوآور و رشد يابنده براي بهره برداري از فرصت هاي شناسايي شده اطلاق مي شود كه در نتيجه آن كالاها و خدمات جديدي به جامعه عرضه مي شود.