کوچکترین وبگاه ايرانيان

فرضیه ای قدیمی درباره تکامل زیر سوال رفت

دو فسیل هومینید که در کنیا کشف شده است یک نظریه قدیمی درباره تکامل انسان را زیر سوال برده است. ----------------------------------------------------------------

جزئیات کشف فسیل شکسته آرواره فوقانی و فسیل یک جمجمه کاملا سالم موجودات شبیه به انسان، یا هومینیدها، در نشریه "نیچر" تشریح شده است.

تاکنون تصور می شد که یک هومیند به نام "هومو هابیلیس" به موجود پیشرفته تر "هومو اِرِکتوس" تکامل یافت که به تدریج به انسان امروزی بدل شد.

اکنون با توجه به یافته های تازه تصور می شود که هابیلیس و ارکتوس گونه های خواهرخوانده باشند که زمان زیستن آنها بر یکدیگر تطبیق داشته است.

شواهد فسیلی تازه نشان دهنده همزیستی 500 هزار ساله هومو هابیلیس و هومو ارکتوس در حوضه تورکانا در "آفریقای شرقی"، جایی که این فسیل ها کشف شد، است.

پروفسور میو لیکی، فسیل شناس و از مدیران "پروژه تحقیقاتی کوبی فورا" که از نویسندگان مقاله اخیر در نیچر است گفت: "همزیستی آنها این مساله را که هومو ارکتوس از هومو هابیلیس تکامل یافته بعید می سازد."

استخوان آرواره به خاطر مشخصه های بارز بدوی دندان ها به هومو هابیلیس نسبت داده شد. قدمت این فسیل 44/1 میلیون سال رقم زده می شود.

این جوان ترین نمونه از این گونه است که تاکنون پیدا می شود.

اما جمجمه ای که کنار آن کشف شد علیرغم تشابه اندازه با جمجمه های هابیلیس، به هومو ارکتوس نسبت داده شده است. سایر جمجمه های هومو ارکتوس که تاکنون یافت شده به طور قابل توجهی بزرگتر است.

اما این جمجمه دارای مشخصه های معمول ارکتوس مانند برجستگی های ملایم موسوم به "تیغه" در بالای محل اتصال آرواره ها است. تحلیل ها نشان داد که این جمجمه در حدود 55/1 میلیون سال قدمت دارد. یا به عبارت دیگر 110 هزار سال قدیمی تر از آرواره هابیلیس است.

این نشان می دهد که این دو گونه احتمالا در کنار یکدیگر می زیسته اند.

خواهرخوانده

اگر هومو ارکتوس از هومو هابیلیس تکامل یافته بود و در همان زیستگاه هابیلیس باقی می ماند، در آن صورت آن دو باید برای منابع غذایی مشترکی رقابت می کردند.

در نهایت یکی از آنها باید برنده این رقابت می شد.

پروفسور لیکی توضیح داد: "این واقعیت که آنها برای مدت های مدید به عنوان گونه های منفرد باقی ماندند حاکی از آن است که هر کدام جایگاه بوم شناختی مشخص خود را داشته اند بنابران از رقابت مستقیم پرهیز کرده اند."

پروفسور کریس استرینگر رئیس بخش سرمنشاء پیدایش انسان در موزه تاریخ طبیعی لندن گفت: "هر دو موجود ظاهرا ابزارهای سنگی تولید می کرده اند، اما یک احتمال این است که گونه بزرگتر و متحرک تر ارکتوس یک شکارچی فعال بوده است، درحالی که هابیلیس بازمانده شکار باقی موجودات را می خورده یا به دنبال صیدهای کوچک بوده است."

اما احتمال بیشتر این است که هر دو گونه از یک جد مشترک تکامل یافته باشند.

سایر احتمالات

با این حال رابطه خطی یعنی تکامل ارکتوس از هابیلیس را نمی توان کاملا مردود دانست.

ممکن است اختلاف فیزیکی نر و ماده در هومو ارکتوس شدید بوده باشد

فرد اسپور استاد توسعه زیستی در "دانشگاه کالج لندن" و از نویسندگان این مقاله به بی بی سی گفت: "همیشه این احتمال هست که هومو هابیلیس، مثلا 5/2 میلیون سال قبل، می زیسته و سپس در بخش دیگری از آفریقا، دور از حوضه تورکانا، یک جمعیت منزوی از آن به هومو ارکتوس تکامل یافته است."

امکان دارد با گذشت زمان کافی، یعنی بعد از آنکه که هر دو گونه فرصت توسعه عادات و آداب متفاوتی را داشته اند، پای هومو ارکتوس به حوضه تورکانا باز شده باشد.

پروفسور اسپور چنین توضیح داد: "اما این یک فرضیه خیلی پیچیده تری است. راحت ترین راه برای تعبیر این فسیل ها این است که یک گونه وجود داشته که جد مشترک هر دو آنها بوده به طوری که بین 2 تا 3 میلیون سال قبل به ظهور آنها منجر شده است."

نه خیلی مشابه

رکوردهای فسیلی حاکی از آن است که انسان های مدرن (هومو سِیپین) از هومو ارکتوس تکامل یافته اند.

با این حال، برای برخی محققان، اندازه کوچک جمجمه ارکتوس حاکی از آن است که این موجودات آنقدر هم که قبلا تصور می شد به ما شباهت ندارند.

انسان مدرن در مجموع سطح پایینی از "دوگونگی جنسی" (sexual dimorphism) را به نمایش می گذارد به این معنی که مونث و مذکر در انسان آنقدر از نظر فیزیکی با هم تفاوت ندارند که نر و ماده سایر موجودات.

دانشمندان جمجمه یافت شده را با جمجمه خیلی بزرگتر ارکتوسی که قبلا در تانزانیا کشف شده بود مقایسه کردند.

اگر اختلاف اندازه میان آن دو نشانگر آن باشد که نمونه بزرگتر متعلق به یک موجود مذکر و جمجمه کوچکتر متعلق به یک موجود مونث باشد، این حاکی از آن خواهد بود که ارکتوس سطح بالایی از دوگونگی جنسی را نمایش می داده است - مانند گوریل های امروزی.

دوگونگی جنسی می تواند به استراتژی های تولید مثل و انتخاب جنسی ارتباط پیدا کند.

اگر ارکتوس از دوگونگی بالای جنسی برخوردار بوده، در آن صورت ممکن است به طور همزمان با چند جفت دیگر رابطه برقرار می کرده است.

این با طبیعت تک جفتی در انسان مدرن تفاوت دارد که بدان معنی است که هومو ارکتوس آنقدر که تصور می شد شبیه به انسان نبوده است.

پژوهشگران این ایده را که کوچکی جمجمه ناشی از تعلق آن به یک موجود نوجوان است رد می کنند.

پروفسور اسپور گفت: "با مطالعه چگونگی جوش خوردن استخوان ها به هم دریافتیم که به یک جوان کاملا بالغ و نه یک ارکتوس نوجوان تعلق داشته است."

پنج شنبه 3 دی 1388

3:57 AM

نظرات(0)

تقسيم سلولي

تقسيم سلولي

بعضي از سلولهاي بدن، مانند سلولهاي عضلات اسكلتي و سلولهاي عصبي عمري برابر با عمر موجود زنده دارند و بعضي ديگر از سلولها مانند سلولهاي پوست و گلبولهاي قرمز پس از مدتي مي‎ميرند و بدن بايد به جاي آنها سلولهاي جديدي بسازد.

رشد و نمو بدن:

انسان و اكثر موجودات زنده از تقسيم و تكثير يك سلول بنام سلول تخم بوجود مي‎آيند.

جبران سلولهاي مرده:

اكثر سلولهاي بدن مانند گلبولهاي خون عمري محدود دارند. در دستگاههاي گلبول ساز، سلولهايي وجود دارند كه مرتباً تقسيم و توليد گلبولهاي تازه مي‎نمايند.

تقسيم سلولي:
تقسيم ميتوز و تقسيم ميوز :

در تقسيم ميتوز از هر سلول دو سلول يكسان و مانند سلول قبلي توليد مي‎شود. در تقسيم ميوز از هر سلول، 4 سلول با نيمي از ماده وراثتي توليد مي‎شود كه سلولهاي لازم براي توليد مثل جنسي مي‎باشند.

چهارشنبه 2 دی 1388

4:14 AM

نظرات(0)

دستگاههاي حركت

دستگاههاي حركت

تمام دستگاههاي بدن شما در كارهاي روزمره به كار گرفته مي‎شود .كارهايي نظير راه رفتن ، نشستن ،‌نوشتن، حتي تماشاي تلويزيون همه به كمك دستگاههاي بدن انجام مي‎گيرند .

ساختمان اسكلت در بدن آدمي :

الف) بالاي بدن سر قرار گرفته است.
ب) دوازده جفت دنده كه قفسه سينه را تشكيل مي‎دهند، از قسمت عقب به بخش بالاي ستون مهره‎ها متصل هستند .دنده‎ها در قسمت جلو به استخوان جناغ سينه وصل مي‎شوند.
ج) دست و پا به وسيله‎ي رابطي به ستون مهره‎ها مربوط هستند. كمربند كلنگي با بخش انتهايي ستون مهره‎ها ، مفصلي محكم و ثابت دارد شانه از دو قسمت كتف و ترقوه تشكيل شده است . مفصل شانه با ستون مهره‎ها ثابت نيست بلكه حركت دارد و ماهيچه‎هاي شانه آن را در جاي خود نگه داشته‎اند.
د ) استخوان بالايي دست باز و نام دارد ـ سراستخوان بازو در گودي كاسه مانند استخوان كتف قرار مي‎گيرد . استخوان بالايي پا را ن نام دارد. سراستخوان ران در گودي استخوان لگن قرار مي‎گيرد .

چهارشنبه 2 دی 1388

4:13 AM

نظرات(0)

تعداد صفحات :7 1 2 3 4 5 6 7