موضوعات اصلي
آندوكارديت عبارت است از يك عفونت غير مسري كه عضله قلب، دريچه هاي قلب، و آندوكارديوم(پوشش داخلي حفرات يا دريچه‌هاي قلب) را درگير مي سازد. علايم شايع علل عوامل تشديد كننده بيماري عواقب مورد انتظار عوارض احتمالي درمان داروها فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
علايم زودهنگام: خستگي و ضعف- تب، لرز و تعريق زياد، خصوصاً در شب- كاهش وزن
دردهاي مبهم.
وجود صداي غير طبيعي در قلب علايم دير هنگام: لرز شديد و تب بالا - تنگي نفس در هنگام فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري- تورم پاها و شكم- تند يا نامنظم شدن ضربان قلب.
باكتري ها يا قارچ هايي كه وارد خون مي شوند و دريچه ها و پوشش داخلي قلب را در كساني كه قبلاً آسيب قلبي(به قسمت عوامل خطر در زير مراجعه كنيد) داشته‌اند عفوني مي كنند. باكتري ها يا قارچ ها به دريچه ها، عضله، و پوشش داخلي قلب آسيب وارد مي آورند يا آسيبي كه از قبل وجود داشته است را تشديد مي كنند.
- تب رماتيسمي.
- بيماري مادرزادي قلب.
- پس از وارد آمدن آسيب به دريچه‌هاي قلب، خطر آندوكارديت در اثر عوامل زير بيشتر مي شود: حاملگي ـ تزريق مواد آلوده به داخل جريان خون، مثلاً همراه با تزريق وريدي مواد مخدر ـ سوء در مصرف الكل ـ استفاده از داروهاي سركوب‌كننده ايمني ـ وجود دريچه مصنوعي در قلب.
پيشگيري
اگر دريچه قلب تان آسيب ديده است يا صداي غير طبيعي در قلب شما شنيده مي شود: پيش از انجام هر گونه اقدام پزشكي كه امكان ورود باكتري ها به خون در طي آن وجود دارد به پزشك يا دندانپزشك اطلاع دهيد و آنتي بيوتيك مناسب جهت پيشگيري از بروز آندوكارديت دريافت كنيد. اين مسأله به خصوص بايد قبل از كارهاي دندانپزشكي، زايمان، و جراحي در دستگاه ادراري يا گوارش مدنظر قرار گيرد. هيچ گاه الكل ننوشيد. قبل از حامله شدن، با پزشك خود مشورت كنيد. مواد مخدر تزريقي مصرف نكنيد.
معمولاً با تشخيص و درمان زودهنگام قابل معالجه است، امابهبود ممكن است هفته ها طول بكشد. اگر درمان به تأخير افتد، عملكرد قلب كاهش يافته و نارسايي احتقاني قلب و مرگ رخ خواهد داد.
تشكيل لخته هاي خوني كه ممكن است به مغز، كليه‌ها، يا احشاي شكمي بروند و باعث بروز عفونت، آبسه، يا سكته مغزي شوند. اختلالات ريتم قلب(شايع ترين آن فيبريلاسيون دهليزي است).
اقدامات تشخيصي ممكن است عبارت باشند از: شمارش سلول هاي خون و كشت خون، نوار قلب، عكس برداري از قلب و ريه ها با اشعه ايكس، و اكوكارديوگرام.
- هدف درمان، ريشه‌كني ميكروب ها با دارو، و فراهم آوردن مراقبت هاي حمايتي براي رفع علايم است.
- بستري شدن در بيمارستان در مرحله حاد بيماري. زماني كه وضعيت بيمار با ثبات شد، بعضي از بيماران را مي توان از بيمارستان ترخيص كرد و ادامه مراقبت از آن ها را در منزل پي گرفت.
- جراحي براي تعويض دريچه عفوني شده در بعضي از بيماران.
- اگر دريچه قلب تان آسيب ديده است، قبل از هر اقدام پزشكي، مشكل خود را به پزشك يا دندانپزشك اطلاع دهيد. در برخي از موقعيت ها، نياز به استفاده از آنتي بيوتيك براي پيشگيري از آندوكارديت وجود خواهد داشت.
- پس از رهايي از آندوكاريت، مرتب زير نظر پزشك باشيد تا از عود بيماري پيشگيري شود.
- هميشه دست بند يا گردن آويز مخصوص كه نشان دهنده مشكل پزشكي شما باشد همراه داشته باشيد. در كيف پول خود روي يك كارت فهرست آنتي بيوتيك هاي مورد نياز براي مصرف پيش از كارهاي دندانپزشكي و پزشكي را يادداشت كنيد.
مصرف آنتي بيوتيك به مدت چندين هفته براي مبارزه با عفونت. غالباً آنتي بيوتيك به صورت تزريقي مصرف مي شود.
تا زمان بهبودي كامل در رختخواب استراحت كنيد. زماني كه در رختخواب استراحت مي كنيد، پاهاي خود را مرتب خم و راست كنيد تا از تشكيل لخته در سياهرگ هاي عمقي پا پيشگيري شود. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي عادي خود را در صورتي كه وضعيت جسمي‌تان اجازه دهد از سر بگيريد.
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم آندوكارديت را داريد. اگر يكي از موارد زير به هنگام درمان يا پس از آن رخ دهد:
افزايش وزن بدن بدون اين كه رژيم غذايي تغيير كرده باشد. وجود خون در ادرار ـ تنگي نفس يا درد قفسه سينه ـ ضعف يا فلج ناگهاني در عضلات صورت، تنه، يا اندام‌ها.
محققان مرکز سرطان آلمان در بررسی های خود دریافتند که انجام کولونوسکوپی خطر بروز سرطان روده بزرگ را در هر دو سوی روده کاهش می دهد. کولونوسکوپی آزمایشی است که به پزشک امکان می دهد تا با فرستادن لوله ای باریک و قابل انعطاف به نام کولونوسکوپ که در انتهای آن دوربینی نصب شده، داخل مقعد و روده بزرگ بیمار را مشاهده کرده و ناهنجاری های موجود را شناسایی کرده و از این طریق می تواند پولیپ های احتمالی را نیز خارج کند. مطالعات اخیری که صورت گرفته حاکی از آن است افرادی که اقدام به انجام کولونوسکوپی می کنند، ۷۷ درصد کم تر در معرض ابتلا به سرطان بدخیم روده بزرگ قرار دارند. این آزمایش بیشتر سمت چپ روده بزرگ را بررسی می کند ولی با این حال خطر سرطان را در سمت راست نیز کاهش می دهد. بررسی هایی که روی ۱۶۸۸ بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ و ۱۹۳۲ بیمار تحت کنترل و فاقد سرطان ۵۰ ساله انجام گرفت، مشخص شد که از این میان حدود ۱۰۲۳ نفر در طول ۱۰ سال تحت کولونوسکوپی قرار گرفته بودند که حدود ۷۹۳ نفر از آن ها جزء افراد سالم و تحت کنترل و ۲۳۰ نفر جزء بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ بودند. با وجود این که برخی معتقدند که کولونوسکوپی خطر سرطان را در سمت چپ روده کاهش می دهد، این آزمایش ها نشان داد که سرطان روده بزرگ تا ۵۰ درصد در سمت راست روده هم کم می شود. میزان کاهش این سرطان در زنان و مردان هم به یک اندازه است.
منبع: سايت آفتاب
عفونت HCV بجز درگيري كبدي ممكن است برخي تظاهرات خارج كبدي هم ايجاد كند كه به 4 گروه عمده زير تقسيم مي شوند: هپاتيت C: اين ويروس مدت ها با عنوان nonA-nonB نام برده مي شد و در حدود 12 سال است كه از خون بيماران جدا شده است. ميزان شيوع بين المللي آن حدود 3% برآورد مي شود. HCV ويروس RNA دار تك رشته اي است كه از طريق خون و فرآورده هاي آلوده، سرنگ مشترك، تماس جنسي، مواجهه شغلي(پرسنل بهداشتي و آزمايشگاهي) و نيز ساير موارد percutaneous منتقل مي شود هپاتيت C حاد معمولاً بدون علامت بوده و توجه كسي را جلب نمي كند. علايم دوره حاد non specific است و شامل زردي، خستگي، بي اشتهايي، ضعف و كوفتگي عمومي است. اين علايم در كمتر از 25% بيماران ديده مي شود و بقيه كاملاً بدون علامت هستند. در مقابل 85% موارد ابتلا، مزمن مي شود. ميزان ترانس آمينازها و بيلي روبين به اندازه هپاتيت حاد A،B بالا نمي رود. تقريباً اكثريت قريب به اتفاق بيماران در فاز مزمن نمي شود. تست هاي سرولوژي براي HCV كلاً به دو دسته تقسيم مي شوند. تست هاي ايمونولوژيك (نسل هاي مختلف RIBA،ELISA)، تست هاي ملكولي(PCR). هپاتيت D: ويروس هپاتيت دي ويروس ناقص RNA دار بوده كه براي تكميل سيكل replicative خود احتياج به HbsAg به طور متوسط حدود 5% ناقلين هپاتيت B به اين ويروس هم آلوده هستند. HDV يا هم زمان با HBV منتقل مي شود(coinfection) و يا بعداً بيمار ناقل را گرفتار مي كند(super infection) و اغلب اوقات از طريق drug abuse انتقال مي يابد. در حالت co unfection بيشتر بيماران بهبودي كامل مي يابند(تقريباً به همان نسبت HBV تنها) ولي احتمال فولمينانت شدن بيشتر است. در superinfection پيشرفت به سوي سيروز بيشتر از HBV تنها است. واكسيناسيون بر عليه HBV مانع اكتساب HDV هم مي شود. ويروس هپاتيت E از طريق مدفوعي دهاني منتقل مي شود. راه انتقال فرد به فرد نادرست است مهم ترين عامل آلوده كننده كه اغلب اپيدمي هاي اين ويروس ناشي از آن است، آب آلوده مي باشد عفونت با HEV مثل هپاتيتself limit A بوده و سكل خاصي نمي گذارد. ويروس هپاتيت G هنوز تحت مطالعه است و به نظر مي آيد پاتوژنز آن بيشتر شبيه به ويروس هاي C، B باشد. برخي ويروس ها ديگر به ويژه CMV،EBV در حين درگيري جنرال ممكن است كبد را هم درگير كنند. درمان اين ويروس ها هم supportive است. در صورت آلودگي با هرپس سيمپلكس مصرف آسيكلووير مانع فولمينانت شدن مي شود.
1- بيماري هاي خوني.
2- بيماري هاي خودايمني.
3- اختلالات كليوي.
4- بيماري هاي پوستي در بين اختلالات خوني شايع ترين بيماري همراه HCV كرايو گلوبولينمي(cryglobulinemia EMC Essential mixed) مي باشد. پيشنهاد شده هر بيماري كه داراي تظاهرات EMC است از نظر HCV هم بررسي شود. بيماري هاي خود ايمني نظير تيروئيديت، سيالوآذنيت و ITP هم ممكن است به وجود آيند. اتوآنتي بادي هاي هپاتيت اتوايمون نظير ANA،SMA ، Anti LKM هم ممكن است مثبت شوند. در مواردي از بيماران HCV مثبت ممكن است گلومرولونفريت(MPGN) ديده شود كه اغلب همراه EMC است. انواعي از واسكوليت ها در هپاتيت C گزارش شده ولي مهم ترين بيماري پوستي همراه HCV پورفيرياي جلدي(porphyria cutanea tarde) است. تا ماه چهارم به حالت عادي باز مي گردد اگر بيش از 6 ماه ALT بالا بماند بايد به فرم مزمن شك كرد. گاهي تمام شواهد سرولوژيك منفي مي شوند و ويروس به صورت نهفته در نسخ كبدي باقي مي ماند(occult infection).
