سبد غذايي يعني انواع مواد غذايي که هر روز از بازار خريداري ميکنيم تا با آن براي اعضاي خانواده خود غذا تهيه کنيم و سفره يعني آنچه هر روز بهعنوان يک وعده غذايي ميخوريم يا بهتر بگويم يعني چگونگي ترکيب و توليد غذاي مورد علاقهمان از سبد خريداري شده. ايدهآل اين است که انتخاب موادغذايي درون سبد و غذاي آماده شده بر سر سفره بتواند سلولهاي ما را سير کند تا سلولهاي متفاوت که هر کدام نقشي ويژه در ادامه حيات ما دارند، بتوانند با توانمندي و سرشاري وظيفه خود را انجام دهند.
هديه يک سبد و سفره متوازن، متعادل و متنوع، سلامت است.
دو واژه سبد و سفره هميشه ما را به ياد زن مياندازد؛ زني به عنوان همسر يا مادر و يا مادربزرگ که نقش کليدي در تغذيه افراد خانواده دارد. اگر چه اغلب مسووليت سنگين مالي به عهده مرد خانواده است ولي در اغلب جوامع اين زن است که با توليد و پخت غذا، انداختن سفره يا ميزي با غذاهاي لذيذ پيوند دارد.
نقشي که ما ممکن است از اهميت آن غافل شويم.
آيا بهاين نکته فکر کردهايد که چرا بعضي از بيماريها در بعضي از خانوادهها بيشتر است و يا زن و شوهر که قرابت فاميلي نيز ندارند، بيماريهاي مشابه ميگيرند. و سفره...... مهم است بدانيم که اگر همسر جوان از مادرش پختن را آموخته باشد، ويژگيهاي مثبت يا منفي تهيه سبد و ياسفره را به نسل بعدي منتقل ميکند، چه بسا خوردن غذاهاي شور عادت ناميمون خانوادهايي باشد که افزايش فشار خون دارند ولي ميپندارند اين بيماري در خانواده ارثي است. بله، ارثي است چون عادت پختن غذاي شور نسل اندر نسل ادامه داشته است. غذايي که به ذايقه کسي که از کودکي غذاي خوش نمک خورده است، شور نميآيد. آيا تمامي زنان خانهدار ما به اينگونه اطلاعات دسترسي دارند؟ آيا متولي خاصي در کشور براي آموزش تغذيه و دادن اين آگاهيها به زوجهاي جوان وجود دارد؟ آيا اهميت آموزشهاي تغذيهاي کمتر از ساير آموزشهايي است که به زوجهاي جوان ميدهيم؟ آيا 135 هزار مرگ ساليانه به دليل بيماريهاي قلبيعروقي و يک ميليون و 144 هزار سال از دست رفته عمر براي سياستگذاران و آگاهان کشور تکان دهنده نيست. درصد زيادي از اين خسرانها که به صورت مرگ زودرس و معلوليت جامعه را در معرض خطر قرار داده است، قابل پيشگيري است. چاقي، ديابت، سکتههاي قلبي، بيماريها و نارساييهاي قلبي، افزايش فشار خون و عوارض زياد آن، سکتههاي مغزي و آسيبهاي ناشي از آن، بيماريهاي اسکلتي استخواني، پوکي استخوان و سرطانهاي گوناگون همه با بهبود تغذيه قابل پيشگيري هستند. ولي آيا تمام تلاش يک زن به عنوان عنصر اصلي تغذيه خانواده براي تغذيه مطلوب کافي است. کشاورزي که از زراعت بدون سم يا مصرف حداقل سم بهره ميبرد، کشاورزي که از روشهاي بيولوژيک براي مبارزه با آفات نباتي استفاده ميکند و کشاورزي که به حيات خاک و ريزمغذيهاي خاک توجه دارد و اجازه نميدهد با کودهاي نامناسب مواد غذايي کشور خود تهديد کننده سلامت باشند.
انتخاب مواد غذايي که هر روز وارد اين سبد ميشود، به عواملي چون بودجه خانواده و سهمياز بودجه که براي خريد غذا اختصاص مييابد، از طرفي و از طرف ديگر به سليقه و ذايقه فردي که از انواع مواد غذايي موجود در بازار انتخاب ميکند، بستگي دارد. بنابراين دانش تغذيهاي اين فرد که بهطور معمول زن خانواده است، نقش مهمي در سلامت افراد خانواده ومهمتر از آن، چگونگي شکلگيري ذايقه افراد خانواده دارد.
ممکن است فکر کنيد تنها سابقه فاميلي و زمينههاي ارثي است که احتمال ابتلاي افراد يک خانواده را به يک نوع بيماري مانند افزايش فشار خون، چاقي يا بيماري قلبي افزايش ميدهد. بله، زمينههاي ارثي از اهميت برخوردار است ولي گاهي نوع تغذيه ميتواند به فردي که زمينه ارثي يک بيماري را دارد، کمک کند که مبتلا نشود و يا ديرتر به آن بيماري مبتلا شود و عکس آن، ممکن است کسي سابقه فاميلي و ارثي ابتلا به يک بيماري را نداشته باشد و در اسارت عادات و ذايقه تحميلي خانواده کمکم شرايط ابتلا به آن بيماري برايش فراهم شود.
اگر به نقش زن به عنوان فردي کليدي که سبد غذايي را انتخاب ميکند تاکيد ميکنيم، بهاين دليل است که اين انتخاب ميتواند ذايقه افراد خانواده و بهخصوص کودکان خانواده را بسازد؛ ساختني که به دانش و اعتقاد مادر بستگي دارد، ساختني که ميتواند به نفع سلامت کودکان که بزرگسالان فردا هستند، عمل کند و يا احتمال ابتلاي آنها را به بيماري فراهم کند.
اين سبد هر روز با چه موادي به خانه ميآيد؟ چه روغني را براي خانه خود ميخريم؟ از چه نوع گوشتي بيشتر استفاده ميکنيم؟ چه انواعي از سبزي و صيفيجات را با چه ميزاني در سبد غذايي خود جا ميدهيم؟ از لبنيات در سبد چه سهمي را اختصاص ميدهيم. به چه ميزان از غذاهاي نيمه آماده، سوسيس و کالباس، نوشابههاي گازدار، تنقلات شور، شيرينيهاي تازه و کيکهاي خامهدار استفاده ميکنيم؟ سبد هرروزه ما سهم نانهاي سفيد بيشتر است يا نان سبوسدار و غلات و حبوبات به چه ميزان در سبد جايگاه دارند. ماهيها چه جايگاهي در سبد دارند؟ آيا سبد جايي براي تخممرغ روزانه براي همه بچهها دارد يا پفک و يخمک جاي آن را گرفته است؟ آيا بچهها هر روز ميوه و سبزي ميخورند يا شکم خود را با شکلات و چيپس و نوشابه سير ميکنند؟
بد نيست بدانيم که تنها افزايش فشار خون در جهان موجب هفت ميليون مرگ سالانه است. فشار خون موجب بروز سکتههاي مغزي و معلوليتهاي پر هزينه و رنجآور است. در کشور ما براساس بررسي بار بيماريها 222 هزار و 700 سال از دست رفته عمر به دليل سکتههاي مغزي محاسبه شده است. بيش از ده هزار نفر ساليانه به دليل افزايش فشار خون جان خود را از دست دادهاند و اين تنها مربوط به 23 استان کشور است که در سال 1382 به دست آمده است. بر اساس بررسي سلامت و بيماري، افزايش فشارخون بهعنوان يك عامل خطر 5/11 درصد از جمعيت مارا مبتلا كرده است که در گروه سني 40 تا 69 سال و بالاي 70 سال به 15 و 33 درصد ميرسد.
اين نقش کليدي است ولي نبايد فراموش کرد که مسووليتها در زمينه تغذيه خانواده ميان بخشهاي گوناگون دولت يعني وزارتخانههاي متولي توليد و واردات غذا، سياستگذاران غذايي، مسوولان تنظيم بازار و قيمتها، جامعه علمي و رسانهها که متولي فرهنگسازي هستند، مشترک است اگرچه به نظر ميرسد انتخاب سبد غذايي خانواده و تبديل آن به سفره بهوسيله زن خانواده صورت ميگيرد ولي نگرش و نگاه مسوولان و متوليان سياستگذاري غذا و تغذيه در يک کشور به زندگي، به حيات انسان به نيازهاي سلولي، به رابطه توانمنديهاي جسمي و ذهني با تغذيه مناسب و اهميت دوران پر نياز رشد و آثار تغذيه مناسب بر سلامت خانوادهها، جامعه و توسعه کشور است که راه را براي تغذيه بهتر خانواده هموار ميکند.
متولياني که ميزان بيماري معلوليت، ناتواني و مرگ را که به دولت و مردم تحميل ميشود، در يک کفه ترازو ميگذارند و واردات غذا و قيمتهاي مناسب غذايي را براي زندگي سالم مقرون به صرفهتر از پرداخت هزينههاي سنگين و طاقتفرسا بيماريها و جراحيهاي گران و تدارک دارو و تجهيزات پزشکي مي دانند و نکته مهم ديگر اينکه گاهي سياستگذاريها و پايش وضع تغذيهاي جامعه، نگاه به شيوههاي جديد تغذيه از سوي مسوولان غذا و تغذيه از آگاهي مادري جوان که فرصت فکر کردن به سبد و سفره را ندارد و خودش نيز براي هزينههاي سنگين مجبور است پا به پاي مردش کار کند، مهمتر است..
-
چهارشنبه 4 فروردین 1389
7:00 AM
نظرات(0)
با نزدیک شدن به آغاز سال نو و آمدن نوروز، ایرانیان از دیرباز با غبار روبی و نظافت یا به عبارتی خودمانی تر«خانه تکانی» منازل خود، به استقبال نوروز رفته و خود را برای میزبانی از بهار آماده می کنند. البته این سنت پسندیده تا امروز نیز در فرهنگ ما ادامه داشته و این روزها اگر به خانه های شهر کمی دقیق تر نگاه کنید، متوجه خواهید شد که بیشتر خانواده ها مشغول خانه تکانی هستند. ۱) اولین روز؛ تختخواب را مرتب کنید. اتاق ها را جارو و میز و لوازم آشپزخانه را تمیز کنید. ظرفشویی را از ظروف کثیف خالی کرده و اتاق نشیمن را مرتب کنید.
البته در زندگی شهری امروز با توجه به این که آپارتمان های کوچک و بدون پستو و انباری و زیرزمین تقریباً در تمام مدت سال نسبتاً تمیز هستند، ولی تمیزترین خانه ها هم مدتی مانده به نوروز، از بالا تا پایین شسته و برق انداخته می شوند.
ضمناً این روزها که کمتر کسی است که بتواند بصورت تمام وقت در خانه باشد و «خانه تکانی» می باید بصورت تدریجی انجام شود. خلاصه اینکه«خانه تکانی» کار سختی نیست اگر همه چیز بهتر بر اساس یک روش خوب و برنامه ریزی انجام شود.
۲) اتاق نشیمن؛ نوارها و CD ها را مرتب و تمیز کنید. همه جا را جارو و گردگیری نمایید.
۳) کشوها و قفسه ها را از وسایل غیر قابل استفاده خالی کنید. مدادها، برچسب ها و سایر وسایل را دسته بندی کنید و ظروف کوچکی را برای جمع آوری و دسته بندی هر کدام تهیه نمایید.
۴) بخشی از خانه که محل نگهداری از مدارک است؛ صورت حساب های پرداختی را مرتب و کنترل کنید. اوراق غیرقابل استفاده را جمع آوری کنید. کاغذ خرید اشیا را مرتب و طبقه بندی نمایید. هر دسته از مدارک را در پاکت یا کیف مخصوص قرار دهید و در کشو بگذارید.
۵) زیرزمین؛ وسایل زیرزمین را در قفسه ها قرار دهید. کف آن را جارو کنید. به جعبه ها برچسب بزنید. مسیرهای آب و فاضلاب را کنترل نمایید.
۶) انباری؛ وسایلی را که در انباری است دسته بندی و مرتب کنید. جعبه ها را برچسب بزنید. اشیا و لوازمی را که می خواهید هدیه بدهید بسته بندی کنید.
۷) اتاق نشیمن؛ اتاق را جارو کنید. کف اتاق را بشویید و وسایل را گردگیری کنید. شیشه تلویزیون و آینه ها را با پارچه کاغذی نم دار گردگیری کنید.
۸) اتاق ناهارخوری؛ بعد از جمع آوری، وسایل روی میز را لکه گیری کنید. پایه صندلی ها و میز را لکه گیری کنید و کف اتاق را بشویید. لکه های مقاوم روی وسایل چوبی با واکس مخصوص پاک کننده چوب به کمک پارچه پشمی بر طرف خواهد شد.
۹) حمام؛ برای تمیز کردن حمام، مواد ضدعفونی کننده را به لوله ها، دیوارها و دستشویی بمالید و به سراغ یک کار کوچک بروید و چند دقیقه فرصت بدهید که این مواد بهتر اثر کنند.(هنگام استفاده از جوهر نمک و سایر پاک کننده ها، هرگز مواد را همزمان با هم بکار نبرید و مراقب باشید که به کسی آسیبی نرسد. بعد از ریختن وایتکس یا پاک کننده های دیگر، چند قدم از محل دور شوید تا بر اثر تنفس گازهای حاصل، دستگاه تنفستان دچار اشکال نشود. بهتر است تهویه توالت و حمام را هم روشن کنید و در صورت امکان هنگام شستشو با این مواد، از ماسک استفاده کنید.)
۱۰) گلخانه؛ گل ها و برگ های خراب را از ساقه اصلی جدا کنید. لکه های روی برگ را به صورت خیس پاک کنید. اگر گل ها نیاز به آبیاری یا تکثیر دارند این کار را انجام دهید.
۱۱) اتاق های خواب؛ لباس ها و ملحفه های کثیف را جمع آوری کنید. پنجره ها را باز بگذارید تا هوای اتاق عوض شود. کف اتاق را جارو بزنید، آینه و شیشه ها را تمیز کنید. تمام وسایل را گردگیری کنید.
۱۲) قفسه های اصلی لباس؛ کف قفسه ها را تمیز کنید. طبقات را مرتب نمایید. لباس ها و کفش هایی را که نمی پوشید از قفسه بیرون بگذارید و مرتب در جعبه ای قرار دهید(می توانید بعداً و سر فرصت، آنها را به کسی که لازم دارد بدهید). یک کیسه جهت لباس هایی که نیاز به شستن دارند آماده کنید.
۱۳) کتاب ها و جعبه ها را فهرست بندی کنید؛ کتاب هایی را که به ندرت استفاده می شوند در یک قفسه جداگانه قرار دهید. کتاب هایی را که به آنها علاقه ندارید از رده خارج کنید.(می توانید آنها را به کتابخانه ها یا افراد هدیه کنید) به جعبه های مخصوص مدارک، برچسب بزنید.
۱۴) یخچال؛ میوه ها و سبزیجات فاسد شده را دور بریزید. تمام طبقات یخچال را در آورید، دیوارها و طبقه ها را تمیز کنید. مواد شبیه به هم را در یک طبقه جای دهید. داروها و مواد تاریخ مصرف گذشته را دور بریزید.
۱۵) فریزر؛ سبزیجات، گوشت مرغ، ماهی و گوسفند، هر کدام را در طبقه مخصوص قرار دهید. به تاریخ بسته ها دقت کنید و مواد تاریخ مصرف گذشته را دور بریزید.
۱۶) قفسه های خواروبار؛ ادویه ها را مرتب بچینید، مواد تاریخ گذشته را از قفسه خارج کنید. ظروف مربوط به خواروبار را براساس حروف الفبا مرتب کنید. از برچسب مخصوص برای نام گذاری ظروف استفاده کنید.
۱۷) تابلو اعلانات؛ در بعضی از منازل کاغذهای یادداشتی برروی فریزر یا یخچال نصب می کنند یا در تقویم دیواری یادداشت هایی را برای افراد خانواده می نویسند. این برگه ها باید هر روز کنترل شوند تا برنامه هایی که مربوط به روزهای قبل است برداشته شود و برنامه جدید نصب شود.
۱۸) آشپزخانه؛ کف آشپزخانه و سطوح مختلف را تمیز کنید. قفسه ها را دوباره بچینید. دور ریختنی ها را دور بریزید. درها، پنجره ها و طبقات کابینت ها را تمیز کنید. بالا و جلوی قفسه ها را تمیز کنید. بالا، داخل و اطراف اجاق گاز را نیز تمیز کنید.
۱۹) اتاق کودکان؛ کودکان را تشویق کنید خودشان اتاقشان را تمیز کنند. جعبه هایی را در اختیار آنها قرار دهید تا وسایل اضافه را در آن قرار دهند. کف اتاق را تمیز کنید. پنجره ها و آینه اتاق را با پارچه کاغذی نم دار تمیز کنید.
۲۰) وسایل چوبی؛ داخل درزهای وسایل چوبی را با برس های پرز بلند تمیز کنید. این وسایل را واژگون کنید و عمل پاک کردن را تکرار کنید. می توانید از لوله مکنده جاروبرقی برای این کار استفاده نمایید.
۲۱) پنجره ها؛ با لوله جاروبرقی درز پنجره ها را تمیز کنید و از تمیزکننده های مخصوص شیشه استفاده کنید. پس از این که محلول را به پنجره ها اسپری کردید، از بالا به پایین آن را پاک کنید.
۲۲) پارکینگ؛ وسایل پارکینگ را طبقه بندی کنید. وسایل ورزشی، باغبانی، چمن زنی، جعبه ابزار، وسایل نقاشی و وسایل رنگ ساختمان را در جعبه های جداگانه قرار دهید. کف پارکینگ را جارو کنید و بشویید. وسایل مربوط به اتومبیل را مرتب کنید.
-
چهارشنبه 4 فروردین 1389
6:56 AM
نظرات(0)
هر كشور و هر فرهنگ آداب و رسوم و سنت هايي با قدمت تاريخي دارد كه از نسلي به نسل ديگر انتقال يافته است. اين آداب و سنن بسيار معنا دارند و به بياني وجه مشترك افراد يك مرز و بوم را تشكيل مي دهند. بخشي از اين سنت ها هويت ملي يك قوم اند و به وسيله آن در دنيا شناخته مي شوند. بسياري از اعياد ملي و مذهبي ما با آداب و رسوم خاصي برگزار مي شوند. هر كدام از اين مراسم و رفتارهاي مرتبط با آن فلسفه خاصي دارند. برپايي اين سنت ها با تشريفات، جشن ها و آيين هاي مربوط به خود براي كودكان نيز لذت بخش و خاطره ساز است. به ياد آوردن لحظه هاي خوب و به ياد ماندني همواره باعث تقويت و زنده شدن آن خاطرات مي شود و به انسان شادي و نشاط مي بخشد. انسان هايي كه خاطراتي مطلوب از دوران كودكي دارند، اصولاً افرادي سازگارتر و به لحاظ رواني سالم ترند. به علاوه هميشه از داشتن آن خاطرات و مرور ذهني آن ها انبساط خاطر پيدا مي كنند. بر عكس كساني كه خاطرات بدي از دوران كودكي دارند، هميشه آن چه به ذهن شان خطور مي كند، نامطلوب و نازيباست. آن ها دچار حالاتي از قبيل خشم، تنفر و عصيان مي شوند. يكي از خاطرات خوب و مثبتي كه كودكان مي توانند هميشه در ذهن داشته باشند، مراسم عيد نوروز است. عطر شكوفه ها و گل هاي بنفشه، جيك جيك پرندگان، سفره هفت سين با عطر سنبل و زيبايي تخم مرغ هاي رنگ شده، رفتن به خانه مادربزرگ و پدربزرگ و عيدي گرفتن از دست آن ها و بسياري از آداب ديگر رنگ تازه اي به زندگي كودك مي دهد. اين قبيل مراسم نه تنها خاطره اي خوش در حافظه كودك برجا مي گذارد، بلكه در رشد عاطفي و اجتماعي او تأثير بسزايي دارد. كودكان را تشويق كنيم تا در ديد و بازديدهاي عيد شركت فعال داشته باشند. هم چنين به نوجوانان كه بعضاً از همراه بودن با والدين و پرداختن به ديد و بازديد خودداري مي كنند، بايستي اين آموزش داده شود كه براي اين گونه مراسم حتماً وقت بگذارند؛ به ديدن بزرگترها بروند و با احترام و ادب عيد را به آن ها تبريك بگويند. دست بزرگترها را ببوسند و چنان چه عيدي دريافت كردند قدرداني و تشكر كنند. والدين بهتر است سعي كنند تمام آداب و رسوم اين عيد ملي را به جا آورند و همراه با چيدن هفت سين سفره عيد، براي يكديگر هفت سين خوشبختي آرزو كنند كه عبارت است از: «سلامتي، سرافرازي، سربلندي، سرور، سَروَري، سعادت و سبزبختي». به جا آوردن اين سنت ها بر استحكام پيوند افراد با يكديگر مي افزايد. جشن هاي ملي، شادي هاي ملي و اين كه همه با يك هدف خوشحال اند، ارتباط افراد با يكديگر را عميق تر و وسيع تر مي كنند.
-
دوشنبه 2 فروردین 1389
7:18 AM
نظرات(0)