موضوعات اصلي
مراحل زیر به شما کمک خواهند کرد تا از نظر کمی و کیفی به یک ارتباط مناسب با کودکتان دست یابید: - به طور مرتب با آنها گفتگو کنید. هر روز وقتی را به این کار اختصاص دهید. حتی اگر این وقت فقط پنج دقیقه هنگام خوابیدن کودک باشد. مدت زمان صحبت کردن می تواند متغیر باشد اما جای آن باید در برنامه روزانه شما مشخص باشد. - برای صحبت کردن قرار بگذارید. وقتی کودک با شما می خواهد صحبت کند یا به طور غیر شفاهی اشاره می کند که چیزی او را آزار می دهد،در اسرع وقت به طور خصوصی با او خلوت کرده و یا برای صحبت کردن با او قرار بگذارید. بخصوص برای کودکان خردسال،بهترین وقت همان موقع است. اگر مجبورید وقت گفتگو را به تأخیر بیاندازید وقت خاصی را مشخص کنید: «الان وقت مناسبی نیست،ولی امشب درست بعد از جمع کردن ضرفهای شام می تونیم توی اتاقت صحبت کنیم»بعد از تعیین قرار بد قولی نکنید. - تمام توجه تان را به او جلب کنید. به بقیه افراد خانواده بگویید که مزاحم شما نشوند. به یک جای خلوت و ساکت بروید و طوری عمل کنید که انگار تا ابد می خواهید گوش کنید. همان قدر که برای دوستان خود که برای مشورت نزد شما آمده اند وقت میگذارید،برای کودکان خود نیز وقت بگذارید. - سر صحبت را باز کنید. گاهی شروع صحبت برای کودکان مشکل است. پس سر صحبت را با جملاتی نظیر «خوب چی شد» یا «بگو از چی ناراحتی» باز کنید. ولی هر چه این جملات اختصاصی تر باشند مؤثرترند. برای مثال ممکن است بگویید: «وقتی امروز از مدرسه اومدی خانه خیلی ناراحت به نطر می اومدی. می خوای راجع به اون با من حرف بزنی. اگر کودک نشان داد چیزی در مدرسه اتفاق افتاده اما او حالا نمی خواهد راجع به آن صحبت کند به او القاء کنید که:آزاد است و می تواند در فرصت دیگری این کار را انجام دهد. - به کودک اجازه صحبت کردن بدهید. وقتی صحبت را آغاز کردید از مهارت های خود استفاده کنید تا مکالمه را زنده نگه دارید. از پرسش ها برای افزایش اعتماد کودک و به حرف کشیدن او استفاده کنید«بعدش چی شد؟»،«اون چی گفت؟»از جملاتی استفاده کنید که همدری شما را می رساند:«شرط می بندم که خیلی ناراحتت کرد.»،«اگر کسی با من این کار رو کرده بود،خیلی عصبانی می شدم»یا حتی با کلمات کوتاهی نظیر «چه بد!» یا «عجب!» می توان مکالمه را ادامه داد. سعی کنید حرفهای کودک را به خودش برگردانید تا شما را با بخش بیشتری از احساساتش شریک کند.
چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟
آیا به نظر می آید کودکان شما درخواست هایتان را نمی شنوند؟ اگر این طور است،به خاطر ضعف شنوایی آنها نیست،بلکه نشانه بی توجهی آنها به حرفهای شما است. آنها تا هنگامی که صدای تان به حدی بلند شود که احساس کنند خیلی جدی هستید به این کار ادامه می دهند. رفع این مشکل دو جزء ضروری را می طلبد :والدین باید چیزی را بگویند که هدفی از آن دارند و سپس آن مطالب را جدی بگیرند. پس کلمات خود را با دقت انتخاب کنید، سپس آنها را با صداقت و محکم به کودکان انتقال دهید. کودک شما به زودی یاد خواهد گرفت که در اولین لحظه ای که شروع به صحبت می کنید ،به شما گوش فرا دهند. برای نیل به این منظور به نکات زیر توجه کنید: 1- مجبورش کنید به چشمهایتان نگاه کند.از آنجایی که حواس کودکان به آسانی پرت می شود،اطمینان حاصل کنید که هنگام صحبت کردن،به شما نگاه می کنند. شاید این مهمترین عامل در پیروی کودک از دستورات یا گوش دادن به شما باشد.
نشان دهید که منظور شما از تلاقی نگاه چیست. این روش را از طریق یک بازی به کودک بیاموزید: چند متر دورتر از هم بنشینید و به چشمهای هم نگاه کنید ، هر کس زودتر به اطراف نگاه کند بازنده است. اگر کودکتان از نگاه کردن به چشمان شما می ترسد یا احساس ناراحتی می کند،به او بیاموزید تا به دهان یا تمام صورت شما نگاه کند. گاهی برای جلب توجه یک کودک لازم است تماس جسمی با او داشته باشید. به آرامی دستتان را روی شانه اش بگذارید و یا در صورت لزوم،دوتا دستتان را روی شانه هایش قرار دهید و با ملایمت صورتش را به طرف خود نگاه دارید. فقط گاهی از این روش استفاده کنید و بکوشید به استفاده از آن عادت نکنید. برای کودکان بزرگتر هر چیزی بیش از،یک اشاره کوچک، با دست بر شانه اش،ممکن است به جای جلب توجه،به یک رویارویی بدون ثمر بیانجامد. وقتی کودک هنگام صحبت به شما نگاه می کند ،برای این کار او را تشویق کنید و بگذارید بداند که از او راضی هستید. بعدها در صورتیکه علاوه بر نگاه کردن به شما،از دستورات نیز پیروی کرد،او را تحسین کنید. 2- آرام ولی محکم صحبت کنید.اگر معمولا هنگامی که کاری از کودکتان می خواهید صدایتان را بلند می کنید،کودک می آموزد تا هنگامی که صدایتان را به حداکثر نرسانده اید،به شما بی توجهی کند. اگر متوجه شدید صدایتان لحظه به لحظه بلندتر می شود،صبر کنید.یک نفس عمیق بکشید، به چشمهای کودک خیره شوید، با آهستگی و بسیار شمرده سخن بگویید. بگویید،«علی،(با یک مکث بین هر کلمه در حالی که به هم نگاه می کنید)،من . . . ازت . . . می خوام . . . لباسهات رو . . . همین حالا . . . جمع کنی . . . و توی . . . کمد . . . بگذاری. 3- از جملات پرسشی اجتناب کنید. وقتی به کودکتان می گویید«چطوره لباسهات رو جمع کنی؟»اگر پاسخ دهد،«حالا نه!»متعجب نشوید. اگر بگویید،«می آیی حالا اطاقت رو تمیز کنیم؟»این فرصت را به او داده اید تا بگوید،«نه نمی آم.»اگر در مورد چیزی که می خواهید کودکتان انجام دهد سؤالی در ذهن ندارید،از جملات قاطع استفاده کنید تا دقیقا بداند چکار باید بکند و به علاوه آن را چه موقع،کجا و چگونه انجام دهد. 4- با جملات ساده صحبت کنید.از کلماتی که کوکتان آنها را نمی فهمد استفاده نکنید. ساده و روشن حرف بزنید. پرچانگی نکنید. دستورات و توضیحات طولانی ممکن است باعث فراموش شدن بخش های اصلی صحبت تان شود. نوجوانان برای به یادآوردن سرنخ های اطلاعات شفاهی ،توانایی محدودی دارند. گفتگوهای کوتاه و ساده، همراه با یک عکس العمل طبیعی بهتر از یک سخنرانی طولانی ،درک و به خاطر سپرده می شود. 5- احساستان را به کودک بگویید. بدون آنکه به طور مستقیم از کودک انتقاد کنید، به او بگویید که در مورد اعمال و رفتارش چه احساسی دارید. برای مثال،«برای اینکه خودت تخت را مرتب نمی کنی ،واقعا ناراحتم.» یا،«وقتی به موقع خونه نمی آی واقعا نگران می شم». اگر از جملاتی استفاده کنید که به جای کودک به خودتان اشاره کند،می توانید از انتقاد،سرزنش یا حمله کردن به کودک بپرهیزید ،هم چنان احساسات را به طور مؤثری بیان کنید. ثبت شده توسط : sara_tm18
ما وقتی شروع به خلق چیزی که میخواهیم می کنیم، دیگر برای آن تلاش نمی کنیم. ما دست از تلاش کردن برای رسیدن به مقصودمان برمی داریم و ادعا می کنیم که همه چیز همان طور که در حال حاضر هست، خوب است. وقتی دست از تغییر دادن همه چیز برمی داریم و همه چیز را همانطوری که هست قبول می کنیم، در کوتاه زمانی میبینیم که آنچه میخواستیم، یعنی همان آرزوی همیشگیمان، مثل معجزه در زندگیمان نمودار می شود. پس به جای تغییر دادن همه چیز و ساختن آن چیزی که می خواهید، اجازه بدهید به طور ناخودآگاه همانی که هستید و همان چیزهایی که دارید را دوست داشته باشید و قبول کنید که هیچ اشکالی ندارند. وقتی اینکار را می کنید، به جای اینکه در زندگی کمبود و فقدان داشته باشید، احساس رضایت خواهید کرد. تفکر منفی بر پایه بیاطلاعی از موهبتها و قوانین طبیعت و الطاف خداوند سرچشمه گرفتهاند که به این شکل در زندگی بروز میکنند در صورتیکه اگر شخصی از قوانین طبیعت و بخصوص قانون جذب خبر داشته باشد، هرگز منفیبافی نکرده و افکار منفی را در مغز خود جای نمیدهد. وقتی در مشکلات زندگی گرفتار می شویم، دیگر از آنچه که داریم لذت نمی بریم و با آن خوشبخت نیستیم، و همیشه به چیزی فکر می کنیم که نداریم و دوست داریم داشته باشیم. و هیچوقت قدر چیزهایی که داریم را نمی فهمیم مگر وقتی که آن چیزها را از ما می گیرند. پس سعی کنیم هر چه که در زندگی خود داریم را تا آنجا که می توانیم دوست داشته باشیم و قدر آن را بدانیم. مطمئناً خیلی خوشحال خواهید شد اگر بفهمید آنچه که می خواستید و آرزو داشتید را به دست آورده اید. وقتی به خودمان اجازه بدهیم که همه چیزهای خوب زندگی را درک کرده و دوست داشته باشیم، زندگیمان سراسر لذت خواهد شد. شخصیت هر کس بر اساس طرز تفکر و نحوه تخیل او شکل میگیرد. به جای اینکه فقط به خاطر اینکه چیزی را در زندگیمان نداریم، به دنبال آن باشیم، خوب است که اطمینان کنیم و فکر کنیم به هرچه که می خواستیم رسیده ایم و شکرگذار باشیم. در این حالت به جای اینکه چیزی بسازید، با همان چیزهایی که دارید شاد و راضی خواهید بود. گرچه دوست دارید چیزی بسازید و خلق کنید، اما تمرکز و توجه اصلی شما در این خواهد بود که از انجام آن لذت ببرید و نتیجه ای که به دست می آورید در درجه دوم اهمیت قرار می گیرد. هر شغل و حرفه ای که دارید و از هر راهی که امرار معاش میکنید در هنگام کار کردن این جمله را تکرار کنید خدا با من است و با من حرف میزند من خودم را به او و عقل و درایت او میسپارم تا مرا راهنمایی کند. وقتی باور کنید که به آنچه خواسته بودید، رسیده اید، دیگر برای به دست آوردن آن خودتان را به در و دیوار نمی زنید. در این صورت شاد و آرام به کارتان ادامه می دهید و به جای اینکه مدام نگران باشید که آیا به آن می رسید یا نه، با اطمینان منتظر آن می مانید. در این شرایط آزادی بیشتری را در زندگی تجربه می کنید. یادتان باشد، اگر در حال حاضر به همه آرزوهایتان رسیده باشید و هرچه میخواستید را به دست آورده باشید، از زندگی لذت می برید و قدر چیزهایی که دارید را می فهمید. اگر بخواهید با رویاها و آرزوهایتان در هماهنگی و هارمونی باشید، باید چنین حالتی داشته باشید. به جای اینکه برای خود آرزوسازی کنید، سعی کنید یاد بگیرید برای هرچه که در زندگی برایتان پیش می آید قدردان باشید. سعی کنید از زمان حال و آنچه که دارید لذت ببرید و آخر اینکه سعی کنید آنطور که باید و شاید خوشبخت باشید. اگر همه خواسته هایتان به عرصه ظهور رسیده اند، دیگر تلاشی برای آشکار ساختن چیزی نمی کنید، بلکه از آنچه دارید لذت می برید و قدردان و سپاس گذار آن هستید. شما از همه آنچه که در زندگی خود دارید شاد و راضی هستید، از داشتن آن لذت می برید و کاملاً زندگی خود را دوست می دارید. این دقیقاً همان وضعیتی است که باید داشته باشید تا در هماهنگی و هارمونی با امیال و آرزوهای خود قرار گیرید. این رمز کار است. یعنی باید سعی کنید تا آنجا که می توانید شاد و خوشبخت باشید.
دکتر محسن بهشتی پور/ خانواده مطهر
اين روزها در خانههايي که دانش‌آموز دارند حال و هواي خاصي برپاست. خريد لوازم التحرير و کيف و کفش مدرسه و آماده‌کردن لباس دانش‌آموزي از کارهايي است که در اين روزها انجام ميشود اما آماده شدن براي مدرسه فقط به اين موارد خلاصه نميشود. آماده بودن شرايط خانه در پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان نقش بسيار مهميدارد. در اين فصل بهتر است در خانه تغييراتي انجام دهيد تا شرايط براي بهتر درس خواندن و رشد تحصيلي فرزندتان آماده شود... يکي از مهمترين کارهايي که مقارن با شروع سال تحصيلي بايد انجام دهيد، تنظيم نور خانه است. لامپهاي کم نور را تعويض کنيد يا چند لامپ اضافه در محل مخصوص مطالعه نصب کنيد. گاهي تميز کردن لامپها و گرفتن گرد و خاک روي آن نور خانه را به مقدار قابل‌توجهي بيشتر ميکند. مناسبترين نور براي مطالعه نور خورشيد و نور طبيعي روز است. بنابراين بهتر است فرزندتان را تشويق کنيد قبل از تاريک شدن هوا و در ساعات روشن روز مطالعه و تکاليف درسياش را انجام دهد اما از آنجايي که اين کار هميشه امکان پذير نيست، بايد نور مصنوعي را هم براي مطالعه فراهم کنيد. طبق استاندارد حداقل روشنايي مورد نياز براي مطالعه 400 لوکس است که براي تامين آن بهتر است از ترکيب نور زرد و سفيد استفاده شود.
وقتي از چراغ مطالعه استفاده مي‌کنيد...
اگر براي تامين روشنايي بيشتر از چراغ مطالعه استفاده مي‌کنيد، به چند نکته توجه کنيد. چراغ‌هاي مطالعه پايه بلند به دليل اينکه نور را از فاصله دورتري ميتابانند و موجب چشمزدگي نميشوند، مناسبترند. هنگام استفاده از چراغ مطالعه دقت داشته باشيد نور از سمت چپ بتابد تا سايه دست به سمت راست بيفتد و مزاحم نوشتن و مطالعه نشود. قاعدتا براي افرادي که با دست چپ مينويسند، نور بايد از سمت راست بتابد. جايي براي درس خواندن جاي مشخص و ثابتي براي درس خواندن بچهها در خانه در نظر بگيريد. اگر فضا و متراژ خانه و تعداد افراد خانواده اين امکان را به شما ميدهد که اتاق جداگانهاي براي مطالعه و درس خواندن داشته باشيد حتما اين کار را انجام دهيد، در غير اين صورت گوشهاي از خانه که از نظر نور، تهويه و آرامش فضاي مناسبتري دارد براي اين منظور در نظر بگيريد. جايي دور از تلويزيون، تلفن و هر چيزي که آرامش و تمرکز را به هم بزند. اتاق مطالعه بهتر است چند پنجره داشته باشد تا علاوه بر تهويه طبيعي و جريان هوا، امکان استفاده از نور طبيعي روز هم وجود داشته باشد. ميز تحرير مهم است؟ فرزندتان را تشويق کنيد هنگام مطالعه و انجام تکاليف مدرسه از ميز و صندلي استفاده کند. عادتهاي غلطي مانند لم دادن و دراز کشيدن هنگام مطالعه فشار زيادي به شانهها، گردن و کمر وارد ميکند و در طولاني مدت ممکن است سبب ايجاد مشکلات اسکلتي عضلاني شود. ضمن آنکه از تمرکز فرزند شما نيز در هنگام مطالعه مي کاهد. سطح ميز تحرير بهتر است 10 تا 15 درجه شيب داشته باشد تا دانش آموز مجبور نباشد هنگام مطالعه سر و گردنش را به سمت ميز خم کند. ميز تحرير بايد ارتفاع مناسب و فضاي کافي براي پاها داشته باشد. جنس سطح ميز تحرير هم بهتر است مات باشد تا سبب انعکاس نور لامپ و خستگي و آزردگي چشمها نشود.
معيارهاي انتخاب صندلي مناسب
انتخاب يک صندلي مناسب آن هم در ابعاد و اندازه دانش‌آموزاني که در حال رشدند و هر ماه اندازههايشان تغيير ميکند، کار آساني نيست. بهتر است از صندليهاي با قابليت تنظيم ارتفاع استفاده کنيد. اگر پاي فرزندتان هنگام نشستن روي صندلي به زمين نميرسد، حتما از يک زير پايي استفاده کنيد. صندلي بايد تعادل داشته باشد. صندليهايي که داراي پنج چرخ يا پايه هستند تعادل بيشتري دارند. وجود دو دسته در کنارههاي صندلي براي تعادل بيشتر و همچنين استراحت دستها لازم است. قسمت پايين پشتي صندلي بايد گودي کمر را پر کند. جنس سطح ميز تحرير بهتر است مات باشد تا سبب انعکاس نور لامپ و خستگي و آزردگي چشمها نشود.
سلامت با اضافات
چگونه خانه را براي درس خواندن بچهها آماده کنيم؟
