قوانين و مقررات هندبال

زمين بازي :

1)محوطه اي است به شكل مستطيل كه طول آن 40متر و عرض آن 20 متر مي باشد . اين زمين داراي دو محوطه دروازه (قانون 1:4 و قانون 6 )و يك محوطه بازي است .دو خط بلند طولي را خطوط كناري و خطوط كوتاه انتهايي را خط دروازه (بين دو پايه دروازه )يا خط بيروني دروازه (دو طرف دروازه )مي نامند .زمين بازي حداقل بايد در طول خطوط كناري يك متر و در پشت خط بيروني دروازه 2 متر حريم داشته باشد . وضعيت زمين بازي نبايد به صورتي تغيير يابد كه باعث كسب آوانتاژيكي از تيم ها شود .

2)در وسط هر خط دروازه يك دروازه قرار ميگيرد دروازه ها بايد به خوبي در زمين يا ديوار پشت ان نصب شده باشند .ابعاد داخلي هر دروازه 2 متر ارتفاع و 3 متر طول دارد .هر دروازه داراي 2 پايه است كه به وسيله  يك تير افقي به يكديگر متصل مي شوند.لبه پشتي پايه ها با لبه بيروني خط دروازه منطبق است پايه ها و قطعه افقي بالاي آنها  بايد مقطعي به ابعاد 8 سانتيمتر داشته باشد . سه بخش دروازه كه از داخل زمين نمايان است بايد سطوح آن با دو رنگ متفاوت كه ضمنا ً با زمينه پشت دروازه اختلاف واضح داشته باشد رنگ آميزي شود .

دروازه ها بايد مجحز به تور باشد به نحوي كه توپ پرتاب شده به دروازه به سرعت از آن خارج نشود .

3)كليه خطوط زمين جزء قسمتي از منطقه ايست كه آن را محدود مي كند .خط دروازه ها ما بين دو پايه دروازه 8 سانتيمتر و ما بقي خطوط 5 سانتيمتر پهنا دارد . خطوط بين دو منطقه مجاور را مي توان به وسيله ي رنگي متفاوت از كفپوش مجاور آن منطقه جايگزين نمود .

4)در مقابل هر دروازه يك محوطه دروازه قرار دارد محوطه دروازه به وسيله خط دروازه محدود و معين مي شود (خط شش متر )كه به شرح ذيل رسم ميگردد :

يك خط به طول سه متر و به فاصله شش متر موازي و قرينه با خط دروازه در داخل زمين كشيده مي شود.(از لبه عقبي خط دروازه تا لبه جلو ئي خط محوطه در وازه )و اين خط از هرطرف با يك ربع دايره به شعاع شش متر (به مركز زاويه عقب داخلي پايه هاي دروازه ) به خط بيروني دروازه متصل مي شود.

5) خط پرتاب آزاد ( نه متر ) يك خط منقطع است كه طول هر نقطه و فاصله بين قطعات 15 سانتيمتر است .اين خط به فاصله سه متر و موازي با خط منطقه دروازه رسم مي شود .

6)خط 7 متر يك متر طول دارد و موازي با خط دروازه كشيده مي شود . فاصله اين خط با لبه پشتي خط دروازه 7 متر است و دقيقا در مركز و مقابل دروازه كشيده مي شود.

7)خط محدوديت دروازه بان (4متر )به طول 15 سانتيمتر و موازي با خط دروازه كشيده ميشود . فاصله اين خط با لبه ي پشتي  خط دروازه 4 متر و دقيقا در مركز و مقابل دروازه قرار دارد  .

8)خط وسط زمين نقاط مركزي دو خط كناري را به يكديگر متصل مي نمايد .

 

 

9)خط منطقه تعويض(بخشي از خط كناري )براي هر تيم به فاصله  5/4 متر از خط  وسط تعيين شده است .نقطه انتهايي خط منطقه تعويض به وسله خطي موازي با خط وسط و به طول 15 سانتيمتر به سمت داخل  خط كناري و 15 سانتيمتر به سمت خارج خط كناري مشخص مي گردد.

 

با زيكنان :

هر تيم شامل 12 بازيكن مي بياشد كه از اين 12 نفر هفت نفر داخل زمين هستند پنج نفر ذخيره مي باشند .از هفت نفر بازيكنان اصلي يك نفر به عنوان دروازه بان معرفي مي شود . هر تيم بايستي حداقل 5 بازيكن داخل زمين داشته باشد تا بازي شروع شود .

براي ميني هندبال در آموزش و پرورش تيم شامل 10 نفر بازيكن مي باشد كه از اين 10 نفر شش نفر داخل زمين بعنوان بازيكن اصلي قرار مي گيرند چهار نفر ذخيره محسوب مي شوند.

وقت بازي علامت پاياني و تايم اوت :

1)وقت عادي بازي براي تمامي تيمهائي كه 16 سال به بالا دارند در دو نيمه و هر نيمه به مدت 30 دقيقه است كه در بين آن 10 دقيقه استراحت داده ميشود .

وقت عادي بازي براي تيم هاي جوان دو زمان 25 دقيقه اي براي گروه سني 12 تا 16 سال و دو وقت 20 دقيقه اي براي گروه سني 8 تا 12 سال مي باشد . در هر دو موارد زمان استراحت 10 د قيقه مي باشد .

2) چنانچه مسابقاتي كه برنده آن بايد معلوم شود در پايان  وقت عادي مساوي تمام شود پس از پنج دقيقه استراحت  بازي در وقت اضافي ادامه خواهد يافت وقت اضافي شامل دو 5 دقيقه اي همراه با يك دقيقه استراحت در بين دو نيمه خواهد بود .در صورتي كه مسابقه همچنان مساوي باشد برنده به وسيله مقررات خاص همان مسابقات تعيين خواهد شد .

 

توپ :

1)     توپ به شكل كروي و جنس آن از چرم و مواد مصنوعي است سطح توپ نبايد براق و لغزنده باشد .

2)     اندازه توپ شامل محيط و وزن در رده هاي مختلف تيمي به صورت متفاوت به شرح ذيل مي باشد .

 

 

محيط 60 -58 سانتيمتر و وزن 475 – 425 گرم (اندازه سه فدراسيون جهاني هندبال )براي مردان و جوانان (بالاي 16 سال )

 

محيط 56 – 54 سانتي متر و وزن 375 – 325  گرم ( اندازه دو  فدراسيون جهاني هندبال ) براي زنان  و دختران جوان (بالاي 14 سال )و پسران جوان 12 – 16 سال

محيط 52 -50 سانتي متر و وزن 330 – 290 گرم ( اندازه يك فدراسيون جهاني هندبال )براي دختران جوان (14 – 8 سال )و پسران جوان (12 – 8 )

تايم اوت:

در ارتباط با تايم اوت داوران بوسيله علامت دست به وقت نگه دلر اعلام خواهند كرد چه زماني بازي متوقف و چه زماني بازي مجددا شروع مي شود .

توقف وقت بازي به وسيله سه سوت كوتاه و علامت دست به وقت نگه دار اطلاع داده خواهد شد . پس از تايم اوت همواره بايد شروع مجدد بازي بوسيله سوت اعلام شود .

هر تيم مجاز به استفاده از يك دقيقه تايم اوت تيمي در هر نيمه از وقت معمول بازي مي باشد .

 

تغذيه خوب براي ورزشكاران:

وقتي كه زمان غذا خوردن براي تمرين ورزشي فرا مي رسد توجه به چند نكته جهت برنامه ريزي غذايي ضروري به نظر مي رسد. كربوهيدرات، چربي و پروتئين همه در تهيه سوختي كه براي ماهيچه هاي فعال لازم است سهم دارند هر گرم كربوهيدرات و پروتئين  4كالري و هر گرم چربي  9  كالري را تامين نموده ، همه مواد غذايي به شكل آدنوزين تري فسفات  ATP به انرژي تبديل مي شوند. هر ماده غذايي خصوصيات منحصر به فردي دارد كه تعيين مي كند چگونه به انرژي تبديل شود. كربوهيدرات سوخت اصلي غذايي است كه تمرينات متوسط نسبتا" شديد را سوخت رساني مي كند. در حالي كه چربي براي تمرين با شدت طولاني مدت، سوخت رساني مي كند. پروتئينها عموما" براي حمايت و ترميم بافتهاي بدن استفاده مي شوند و بطور معمول براي فعاليت توان عضلاني مورد استفاده قرار نمي گيرند.

چون بدن به آساني نمي تواند  ATP ذخيره مي كند ‌( و هر چه ذخيره مي كند در مدت چند ثانيه به تمامي مصرف مي شود ) ضروري است هنگام تمرين بطور مداوم  ATP ساخته شود  .

3  راه اصلي براي تبديل مواد غذايي به  ATP وجود دارد و اين شدت و مدت تمرين است كه تعيين مي كند كدام روش استفاده شود  :

راه اول فقط انرژي را براي حدود  10  ثانيه تامين مي كند ، و براي تمرينهاي انفجاري كوتاه مدت استفاده مي شود ، مثل دو سرعت  100  متر ، بعد از اين براي توليد  ATP از متابوليسم هوازي و يا غير هوازي استفاده مي شود. تفاوت اصلي ميان سوخت و ساز هوازي و بي هوازي حضور اكسيژن در توليد  ATP است  .

سوخت و ساز هوازي براي تبديل مواد غذايي ( كربوهيدرات – چربها- پروتئينها ) به  ATP نياز به اكسيژن دارد . سوخت و ساز هوازي عمدتا" در خلال فعاليتهاي استقامتي استفاده مي شود  .

سوخت و ساز بي هوازي ( گليكوليز ) تنها از كربو هيدراتها و در حضور اسيد لاكتيك كه يك محصول فرعي است  ATP توليد مي كند. هنگامي كه اسيد لاكتيك در عضله تشكيل مي شود موجب ناراحتي بدني و درد شده كه اين امر اجراي فعاليت را محدود مي كند  .

سوخت و ساز بي هوازي قبل از اينكه تشكيل اسيد لاكتيك به حد آستانه رسيده و درد و سوزش و خستگي عضله حفظ شدت تمرين را غير ممكن سازد ، انرژي لازم را براي انفجارهاي كوتاه و شديد كه بيش از چند دقيقه طول نمكشد. توليد مي نمايد.

در خلال تمرين ورزشكار در ميان اين راههاي سوخت و ساز حركت مي كند وقتي كه تمرين شروع شد، ATP توسط سوخت و ساز بي هوازي توليد مي شود . با افزايش تنفس و ضربان قلب اكسيژن بيشتري بوجود مي آيد و سوخت و ساز هوازي شروع شده ادامه پيدا مي كند تا اينكه به حداكثر اكسيژن مصرفي برسد . اگر حداكثر اكسيژن مصرفي پيش رود بدن نمي تواند به سرعت اكسيژن كافي را جهت  ATP بوجود آورد و در نتيجه دوباره سوخت و ساز بي هوازي شروع مي شود. از آنجائيكه اين سيتم كم دوام است و سطوح اسيد لاكتيك افزايش مي يابد شدت نمي تواند حفظ شود و ورزشكار احتياج به كاهش شدت خواهد داشت تا بتواند اسيد لاكتيك تشكيل شده را بر طرف كند  .

 

زمان غذا خوردن به اندازه موادي كه مي خوريد داراي اهميت است  :

بر اساس تعريف  IDEA تغذيه خوب ، چيزي فراتر از مواردي است كه مصرف مي كنيد. زمان مصرف تغذيه نيز به همان اندازه مهم است . تحقيقات جديد نشان مي دهد كه آنچه ورزشكاران قبل از تمرين در طول تمرين و بعد از تمرين مي خورند تفاوت بارزي در اجراي تمرين و برگشت به حالت اوليه آنها به وجود مي آورد.

 

نكات جالب  :

اطلاعات كليدي كه مابين كارشناسان اعضاي كميته و سخنرانان  IDEA مشترك است عبارتند از  :

- تركيبات مواد غذايي ايده آل كه در ساعات مطلوب مصرف مي شود ميزان اجراي فعاليت ورزشي و بازگشت به حال اوليه را افزايش مي دهد.

- تركيب كربو هيدرات ها و پروتئين ها در زمان مناسب سطح تمرين ورزشي را بهبود مي بخشد  .

- تنظيم زمان مصرف مواد غذايي صرفا" به ورزشكاران اختصاص ندارد. اين تدابير مي تواند براي افراديكه روزانه ورزش مي كنند ، نيز مفيد باشد.

- افزايش ميزان دريافتي روزانه كلسيم در رژيم غذايي، يك روش جديد جهت مبارزه با بيماري همه گير چاقي است