در سال 1314 آقای گیبسون " GIBSON " به عنوان مشاور ورزشی بدون مرز به ایران سفر کرده و ضمن تدریس تربیت بدنی ، اولین کلاس نجات غریق را در تهران ( اردوگاه منظریه ) برگزار نمود. دکتر حسین بنایی یکی از شاگردان ممتاز این دوره ، از سال 1317 تا سال 1323 به تدریس روش های نجات غریق و شنا در دانشکده تربیت بدنی تهران پرداخت . سپس یکی دیگر از شاگردان دکتر بنایی ، آقای داوود نصیری مسئولیت سازمان نجات غریق ایران را بر عهده گرفت و ایران در سال 1342 به عضویت کامل F.I.S. در آمد. در سال 1353 " سازمان نجات غریق ایران " به فدراسیون نجات غریق ایران " تغییر نام دادو آقای نصیری به عنوان اولین رئیس این فدراسیون منصوب گشت. در نیمه سال 1368 با مدیریت جدید آقای سید مصطفی میر سلیم و آقای بهروز اسفندیاری ، این فدراسیون به توسعة فعالیت های گسترده خود پرداخت. از جمله این فعالیت ها می توان به این موارد اشاره نمود: تشکیل مدرسه نجات غریق در سراسر کشور، افزایش تعداد منجیان غریق از 6620 به حدود 50000 نفر ، آموزش منجی غریق غواص ، برگزاری مسابقات ملی ومسابقات خاور میانه ، شرکت در مسابقات آسیا ( کسب مقام دوم ) و مسابقات آسیا-اقیانوسیه ( کسب مقام سوم) ، شرکت در کلاس ها و مجامع بین المللی، تربیت 10 مدرس بین المللی نجات غریق و 25 مدرس بین المللی غواصی ، تقویت امور آموزشی ، چاپ 9 جلد کتاب تخصصی ، تهیه قوانین مربوط به مدیریت استخرها و اماکن دریایی ، تهیه جزوات مربوطه و علائم هشدار دهندة استخر ها و اماکن دریایی و تهیه نقشه نقاط کور ساحلی.
با توجه به آنکه مسئولیت توسعه نجات غریق خاورمیانه با فدراسیون نجات غریق ایران می باشد ، هرساله کلاس های نجات غریق بین المللی از سوی مدرسان ایرانی در کشور های عربی برگزار می گردد.
فدراسیون نجات غریق و غواصی جمهوری اسلامی ایران درحال حاضر با برخورداری از چهار عضو در فدراسیون بین المللی نجات غریق ( آقای سید مصطفی میرسلیم ، پشتیبان نجات غریق جهان ، آقای بهروز اسفندیاری عضو کمیته های نجات و توسعه جهان و رئیس کمیته امداد و نجات خاورمیانه ، خانم مریم صاحب الزمانی عضو کمیته اخلاق عدالت و تنوع فرهنگی جهان و آقای دکتر امید بندرچی عضو کمیته پزشکی جهان ) و عضویت کامل در فدراسیون غواصی جهان C.M.A.S. ( آقای سید مصطفی میرسلیم , عضو کمیته فنی غواصی جهان