پژوهشگران معتقدند که خندیدن با صدای بلند می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کند. علاوه بر این خندیدن روی ماهیچه‌های شکمی تاثیر مثبت می‌گذارد.

تحرک این ماهیچه‌ها به هر ترتیب باعث کاهش چربی‌های دور شکم می‌شود و در نتیجه ضامن سلامتی انسان است.

گفتنی است، در کنار فاکتور مهم خنده توجه به مسائل دیگری مانند تحرک بدنی،‌ داشتن رژیم غذایی سالم، توجه به شیوه‌های کاهش دهنده استرس و هم چنین انجام تفریحاتی که به آنها علاقه داریم همگی از عوامل مهم برای داشتن یک زندگی سالم و مفید است.

پژوهشگران زیادی فایده‌های درمانی لبخند و خنده را مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیده‌اند که خنده، چیزی جزء فایده برای بدن ندارد. خنده، عارضه‌های جانبی مضری ندارد؛ درمانی است ارزان و کاری که هر کس بدون کمک دیگری می‌تواند از عهدهٔ انجام آن برآید.
خنده، می‌تواند تغییرهای فیزیولوژیکی گسترده‌ای چون بهبود عمل هضم، آرام کردن و تنظیم تمام سیستم‌های داخلی و بهبود جریان خون را در بدن، به‌وجود آورد.

لبخند زدن، علاوه بر معکوس کردن سیر بیماری و تأمین سلامت، فایده‌های دیگری نیز دارد. لبخندها و خنده‌ها، بهترین یخ‌شکن در گردهمائی‌های اجتماعی هستند. زمانی که افراد قادر هستند در کنار یکدیگر و با هم بخندند، کمتر از حضور هم، عصبی می‌شوند. خنده احساس‌های ناشی از خصومت را که بیشتر در برخوردهای اولیه، ظاهر می‌شوند، از بین می‌برد. افرادی که با چهره‌ای عبوس با دنیا برخورد می‌کنند، به‌طور محو در عمق درون خود، احساس وحشت می‌کنند. آنان عصبیت درونی و نجات خود را پشت چهره‌ای نفوذناپذیر و جدی، پنهان می‌کنند.

خجالت، در واقع، کنار کشیدن از صحنه است. در صورتی که لبخند زدن و خندیدن، نشانگر شخصیت اجتماعی، دست و دلباز و خوش‌قلب است. در ضمن، قدری لبخند زدن خودکار، درمانی مؤثر و قدرتمند برای غلبه بر پیری زودرس است. افراد وقتی می‌‌خندند، فقط یک عضلهٔ اصلی به‌کار گرفته می‌شود؛ در صورتی که برای بروز حالت‌هائی چون خشم و اندوه عضله‌های زیادی باید درهم کشیده شود. لبخند باعث می‌شود انسان، جوان‌تر به‌نظر برسد، در صورتی که دیگر حالت‌های صورت، او را مسن‌تر نشان می‌دهد. لبخند زدن، بهترین ”اکسیر جوانی“ است که دارا هستیم. چیزی که برای همه، قابل دسترسی است. لبخند زدن، باعث می‌شود افراد، جذاب‌تر و جوانتر به‌نظر برسند. می‌توان تا بی‌نهایت از فایده‌های آن، سخن گفت؛ اما کلمه‌ای علیه آن نمی‌توان به زبان اورد. لبخند زدن، می‌تواند فشار روانی حاکم بر هر موقعیتی را کاهش داده و در واقع موجب شود شما بیشتر احساس خوشبختی و شادی کنید.

پدربزرگ می گفت: به دنیا بخند تا به رویت بخندد و همیشه لبش خندان بود و دیگران را نیز به خنده وا می داشت. او می گفت: در آن زمانها زندگیها و افراد چنان بی ریا بودند و مجلسهای شب نشینی، محفلهای فامیلی، دوستانه و حتی عمومی به قدری خالصانه بود که افراد با وجود نداشتن بسیاری از امکانات زندگی امروز، راحت، آسوده خاطر و شاد می زیستند. اما این روزها با وجود این همه امکانات، چون شادی درونی در انسانها وجود ندارد، آسایش روانی نیز گم شده و انسان امروز در پی این گمشده خود را به هر دری می زند تا از ورطه بحرانهای روحی، روانی و اجتماعی گرفتار آمده خلاص شود.

شاد زیستن نوعی مهارت برای زندگی سالم است. به عبارتی انسان زمانی می تواند سالم زیست کند و از زندگی لذت ببرد که خود نیز در سلامت باشد، این سلامت هم بعد جسمی را شامل می شود هم روحی، در حالی که امروزه به بعد روانی توجه زیادی نمی شود.
روانشناسی می گفت: «آنچنان بخندید که مخاطبتان احساس امنیت کند.» به اعتقاد او اثر خنده بر محیط و اطرافیان بسیار بالا است و بالطبع تعمیم و نهادینه شدن چنین امری در سطح جامعه در حفظ سلامت، افزایش کارایی و موفقیت نیز نقش مثبتی خواهد داشت.
به اعتقاد بسیاری از روانشناسان، جامعه شناسان و مسؤولان، جامعه امروز ایران شاد نیست در حالی که باید به این بعد از نیاز جامعه با توجه به مشکلات و فشارهای زندگی بیش از پیش پرداخته شود و در این زمینه مسؤولان و دست اندرکاران وظیفه سنگینی دارند. باید راههای شاد زیستن به جامعه آموزش داده و نهادینه شود.