اصولاً بدن انسان دمای پایین‌تر از دمای خودش را كه 37 درجه است بهتر تحمل می‌كند تا دمای بالاتر را، به همین علت بر اثر بالارفتن درجه حرارت بدن و ماندن بیش از حد در دمای بالا دچار گرمازدگی می‌شود.
قدرت تحمل افراد در برابر گرما و دمای بالا متفاوت است، افراد مسن و كودكان در این زمینه بیشتر آسیب پذیرند و زودتر دچار گرمازدگی می‌شوند، به همین علت توصیه می‌شود، این افراد جز در موارد ضروری در هنگام گرما از خانه خارج نشوند، افراد قوی نیز نباید بیش از یك ساعت به طور مداوم در معرض گرمای بالا به خصوص دمای بالای 47 درجه قرار بگیرند.
هنگام گرمازدگی سیستم دفاعی بدن برای دفاع از خود و دفع گرما شروع به عرق كردن می‌كند و مقدار زیادی آب و املاح بدن از دست می‌رود، خون نیز به سطوح بدن می‌آید، از دست دادن آب و املاح ابتدا باعث خشكی دهان و بعد مخاط بدن می‌شوند و بعد از آن حالت تهوع، تپش قلب و سرگیجه ایجاد می‌شود. به دنبال این حالت فرد دچار عدم تعادل می‌شود، از دست دادن بیش از حد آب بدن همچنین ممكن است موجب افزایش بیش از حد فشار خون و اختلال حاد كلیه( ATN) بشود كه در این صورت فرد باید به سرعت بستری شود و زیر سرم برود تا آب از دست رفته جبران شود.