اكثر افراد از اين حقيقت آگاه هستند كه ما تحت تاثير مثبت يا منفی كسانی هستيم كه وقت بيشتری را با آنان می گذرانيم. كودكان تحت تاثير والدين خود هستند و برعكس. همسران، خواهران و برادران هم از يكديگر تاثير می پذيرند و عده ای نيز تحت تاثير همكاران، دوستان و همسايگان خود قرار دارند. گاهی در محيط كار، بر افرادی كه وقت خود را با آن ها سپری می كنيم، كنترلی نداريم. گاهی همين موضوع در رابطه با افراد خانواده نيز صادق است. شما وقتی را با آن ها می گذرانيد نه فقط از آن جهت كه مورد علاقه شما هستند بلكه به اين دليل كه خانواده شما هستند و شما چاره قابل قبول ديگری نداريد. گاهی هم بر كسانی كه وقت خود را با آن ها می گذرانيم، كاملا كنترل داريم. مثلا دوستان و افرادی كه به منزل خود دعوت كرده و يا تلفنی با آن ها صحبت می كنيم. وقت و انرژی از مهم ترين دارايی های ارزشمند ما هستند بنابراين بی اندازه اهميت دارد كه با تعقل و تفكر درست، كسانی را كه می خواهيم وقت خود را با آن ها بگذرانيم، برگزينيم. آيا شما وقت خود را با افرادی كه بر شما تاثير می گذارند(خانواده)، می گذرانيد و يا آن كه هم صحبت خود را به طور اتفاقی، انتخاب می كنيد؟ اگر صادق باشيد از پاسخ خود متعجب می شويد زيرا بيشتر ما به هنگام رويارويی با اين پرسش تازه به اين فكر می افتيم كه به چه دليل دوست خاصی را برگزيده ايم و معيارمان برای دوستی چه بوده است و...؟ ما نمی گوييم الزاما تمام دوستی ها را قطع نموده و دوستی های جديدی را برقرار كنيد و هم چنين منظور اين نيست كه تمام دوستی ها بايد برپايه سنت، تعهد و يا تجربيات گذشته بد يا نادرست هستند. فقط شما را تشويق می كنيم كه به ارزيابی مجدد و صادقانه نسبت به فردی كه با او هستيد و هم چنين احساسی كه بعد از آن به شما دست می دهد بپردازيد. آيا او كمكی به رشد شما می كند؟ آيا از نظر شخصی قابل تحسين و احترام است؟ آيا ارزش های مشتركی داريد؟ آيا از نحوه صرف وقت خود يا تماس تلفنی با او، احساس خوبی داريد؟ چنان چه پاسخ شما منفی باشد، بدان معنا نيست كه ديگر نمی توانيد به دوستی خود ادامه بدهيد بلكه شايد تصميم بگيريد كه وقت كمتری را با او سپری كنيد و وقت و فضايی را برای ملاقات و آشنايی با افراد تازه يا صرفا برای تنهايی خود فراهم نماييد.

منظورمان قضاوت كردن درباره ديگران نيست

هدف از اين پيشنهاد«قضاوت كردن درباره ديگران» نيست. شما با معين كردن افرادی كه ترجيح می دهيد زمان كمتری را با آن ها صرف نماييد، به آن ها بی احترامی نمی كنيد و هم چنين تصور نمی كنيد آنان افراد فوق العاده ای نيستند. شما فكر نمی كنيد بهتر از آنان هستيد و يا آن ها صفاتی عالی ندارند. شما فقط همه چيز را بررسی كرده و ترجيح می دهيد زمان خود را به تنهايی با با شخص ديگری سپری نماييد. به ياد داشته باشيم كه هر يك از ما فقط زمانی مشخص برای سپری كردن با ديگران داريم. بهترين انتخاب بستگی به خود ما دارد. مثلا فردی صدها نفر را كه به دلايل محتلف دوست دارد، ملاقات می كند اما ترجيح می دهد كه وقت خود را با آن ها نگذراند و در ضمن بخش مهم قضيه آن است كه حدس می زند بيشتر آنان نيز احساس او را داشته باشند. برخی افراد عاشق تنهايی اند و اگر قرار باشد با شخص ديگری دوست باشند حتما در دوست يابی وسواس نشان می دهند. مثلا بيشتر ما ترجيح می دهيم كه با افراد تند مزاج و زودرنج وقت زيادی را صرف نكنيم و از افرادی هم كه ترحم و شكايت كردن و گلايه را دوست دارند اجتناب می كنيم. تعيين بعضی از ترجيحات ما ناشی از اين آگاهی است كه تحت تاثير اطرافيان خود قرار می گيريم. پس اگر وقت خود را با آدم های هميشه شاكی سپری كنيم، خود ما نيز تمايل به شكوه كردن پيدا می كنيم و الی آخر. اجرای اين سياست، قابليت زيادی برای نفوذ بر چگونگی زندگی دارد. اطرافيان شما، مخصوصا آن هايی كه برای وقت گذرانی انتخاب می كنيد، بر ديدگاه و حال خوش شما تاثير زيادی دارند. اگر هم صحبت خوبی را برگزينيد، بی ترديد زندگي تان آسان تر و كم استرس تر می شود.