آیا تا به حال به این مسأله فکر کرده اید که خنده چقدر می تواند در کنش و واکنش بدن سودمند باشد و آیا می دانید در هنگام خندیدن در بدن چه اتفاقی رخ می دهد؟ امروزه دانش روانشناسی پی برده است که لبخند در زندگی ما از اهمیت بسزایی برخوردار است. لبخند و خنده هیچ عارضه جانبی مضری ندارد و حتی اگر نتواند به خودی خود بیماری و فشارهای روحی را علاج کند، حداقل می تواند برای لحظاتی نگرانی به وجود آمده از بیماری را برطرف سازد. لبخند علاوه بر معکوس کردن مسیر بیماری و تامین سلامت، بهترین یخ شکن در گردهمایی های اجتماعی است. در سال های اخیر دانشمندان سعی داشتند که فیزیولوژی خنده و اثرات پزشکی قابل اثباتش را آشکار کنند.

گروهی از این وحشت دارند که اگر زیاد بخندند و یا لبخند به لب داشته باشند، دیگران آن ها را جدی نگیرند در حالی که باید بدانیم امروزه مشکل، خنده زیاد نیست، بلکه کمبود خنده است. البته بایستی صادقانه خندید و شخصیت خود را نیز در نظر داشت. خنده، آن گاه موثر و درمان بخش است که به موقع باشد و به شخصیت دیگران آسیب نرساند. خنده های بی مورد و تمسخرآمیز، انسان را غافل می کند و پرده سیاهی بر روی عوامل شادی آفرین دیگر می کشد. لبخندزدن و خندیدن، نشانه داشتن شخصیتی دست و دلباز، اجتماعی و خوش قلب است. گر چه ما ایرانیان معمولا خندیدن زیاد را با سبک سری یکی می دانیم ولی باید بدانیم که تغییراتی فراسوی سبک سری در جسم و بدن انسان به واسطه خندیدن و لبخندزدن به وجود می آید که تظاهرات عینی آن شادمانی است که در این حالت تمام جسم تنظیم می شود و ذهن شفاف می گردد. گاهی خندیدن آنقدر برای انسان عادی می شود که فراموش می کند، چقدر شگفت آور است.