موضوعات اصلي
سه شاه درد در علم پزشکی وجود دارد که با هیچ درد دیگری قابل قیاس نیستند؛ درد زایمان، درد سنگ کلیه و دندان درد. اگر درد زایمان را امری طبیعی و فیزیولوژیک و بروز سنگ کلیه و درد دفع آن را کمابیش ناخواسته بدانیم، باید گفت دندان درد تنها دردی است که صرفاً به دلیل بی مبالاتی و سهل‌انگاری خود شخص ایجاد می شود و طبعاً تنها شاه درد قابل پیشگیری محسوب می شود. در واقع پوسیدگی عامل اصلی ایجاد دندان درد است و عوامل دیگر نقش به مراتب کمتری در بروز دندان درد دارند. مضاف بر این که دردی که بر اثر عاملی غیر از پوسیدگی ایجاد شود در مقایسه با شاه دردی که ذکرش رفت به مراتب شدت کمتری دارد. در مراحل اولیه پوسیدگی، یعنی هنگامی که پوسیدگی محدود به مینای دندان است، معمولاً علامت درد وجود ندارد و دندان نسبت به محرک هایی نظیر سرما، گرما و شیرینی حساس نیست. اما اغلب به دنبال ورود پوسیدگی به عاج دندان، حساسیت نسبت به محرک هایی که ذکرشان رفت آغاز می شود و بیمار درجات مختلفی از درد را تجربه می کند که به شدت پوسیدگی بستگی دارد. البته امکان دارد به رغم وجود یک پوسیدگی عمیق دندان هیچ گونه علایمی نداشته باشد، اما اگر قرار باشد یک دندان پوسیده دچار درد و حساسیت شود اغلب شدت این علایم با شدت پوسیدگی مرتبط است. معمولاً دندانی که پوسیدگی عاجی داشته و نسبت به محرک ها بخصوص سرما حساس است، در صورت مجاورت با چنین محرکی دچار دردی تیز و شدید می شود که با حذف تحریک (مثلاً قورت دادن آب سرد) در مدت زمانی کمتر از 15 ثانیه برطرف می شود و معمولاً می توان دندان دردناک را مشخص کرد. چنین
درمان های خانگی
در عامه مردم روش های متعددی برای کاهش درد دندان وجود دارد که تقریباً تمامی آن ها نه تنها درد را ساکت نمی کند، بلکه چندین و چند عارضه دیگر را هم به مشکل اصلی بیمار اضافه می کند. خیلی از بیماران اسپری های لیدوکائین که بدون نسخه و به‌راحتی از داروخانه‌ها خریداری کرده‌اند را روی دندان دردناک خالی می کنند که نه تنها درد را ساکت نمی کند، بلکه لثه اطراف دندان را به شدت زخمی می کند. برخی دیگر از بیماران انواع و اقسام قرص های مسکن را روی دندان می گذارند. این کار هم کوچک ترین تأثیری در کاهش درد ندارد و مثل مورد قبلی لثه را مثل اسید می سوزاند. کاربرد خمیردندان هم به اندازه موارد قبلی مؤثر است. البته روش های وحشتناک تری هم وجود دارد. در برخی مناطق کشور سوخته تریاک را روی دندان می گذارند. حتی گاهی دیده می شود كه بیماران روی دندان خود آب(اسید) باتری می ریزند! چندین سال پیش هم خبری در یک روزنامه چاپ شده بود با این مضمون که مردی از شدت دندان درد با تفنگ شکاری به دندانش شلیک کرد و طبعاً جان سپرد! واقعیت این است که روش مؤثری برای کنترل دندان درد غیر از درمان های فوری دندانپزشکی وجود ندارد. یک نسخه مصرف داروهای مسکن معرفی می شود که کما بیش مؤثرتر از بقیه است. بیمار ابتدا دو قرص چهارصد میلی گرمی ایبوپروفن را خورده و چهار ساعت بعد دو قرص استامینوفن کدئین می خورد. سپس چهار ساعت بعد یک قرص ایبوپروفن و به دنبال آن چهار ساعت بعد دو قرص استامینوفن کدئین مصرف می شود. این دارو درمانی می تواند تا مراجعه بیمار به دندانپزشک درد را تا حد زیادی کاهش دهد. یک اشتباه بسیار رایج برای ساکت کردن دندان درد مصرف آنتی بیوتیک بخصوص آموکسی سیلین است که کوچک ترین تأثیری در کاهش درد ندارد.
نتیجه گیری اخلاقی
جمله کلیشه‌ای پیشگیری بهتر از درمان است از شدت تکرار دیگر تأثیر خود را از دست داده است، اما در مورد بیماری های دهان و دندان هیچ چیز به اندازه پیشگیری راحت و بی دردسر نخواهد بود.
منبع: همشهری آنلاین
