در مشاوره قبل از تولد كودك با والدين بايد بهداشت دهان هم گنجانده شود، از جمله:

۱- لثه های نوزاد تازه متولد شده، بايد پس از خوردن شير با گاز استريل مرطوب پاك شده و ماساژ داده شود. اين كار علاوه بر عادت دادن كودك به اولين مراقبت های بهداشتی، به راحت تر درآوردن دندان نيز كمك كند.

۲- بعضی نوزادان هنگام تولد يا يك ماه بعد دارای دو دندان كوچك در ناحيه قدامی فك پائين هستند كه گاهی به علت تكامل كم ريشه لق هستند. اين دندان ها نبايد كشيده شوند چون اكثراً جزء سری دندان های شيری كودك هستند كه زودتر روئيده و ندرتاً دندان اضافی هستند. فقط در صورتی كشيده می شوند كه باعث پارگی زبان نوزاد شود ولی در صورت ناراحتی مادر حين شيردادن بايد از شيردوش استفاده شود. بعضی نوزادان نيز دارای ضايعات برآمده و كوچك سفيد رنگ يا خاكستری روی لثه خودهستند كه بقايای تيغه دندانی دوران جنينی هستند و خودبه خود از بين می رود.

۳- پروسه درآمدن دندان كه يك پروسه طبيعی است اكثراً بدون مشكل روی خواهد داد. با اين وجود بعضی نوزادان دارای علائمی از قبيل افزايش درجه حرارت بدن، اسهال، دئيدراتاسيون، افزايش ترشح بزاق و تورم های پوستی می شوند كه توصيه ما مصرف مايعات و استفاده از ضددردهای غيرآسپرينی و ديگر مراقبت های تسكينی از جمله استفاده از teething ring سرد كه همان حلقه های زبر پلاستيكی است كه هنگام بروز مشكل روی لثه نوزاد فشرده می شود، است. اما اگر مشكلات حين رويش دندان بيش از بيست و چهار ساعت باقی بمانند نوزاد بايد توسط پزشك خود از لحاظ وجود عفونت دستگاه تنفسی فوقانی و ساير بيماری های شايع دوران نوزادی مورد بررسی قرار گيرد.

۴- پس از رويش اولين دندان تا يك سالگی كه زمان شروع استفاده از مسواك است نيز بايد پس از هر بار خوردن شير و قطره های آهن و تقويتی با همان گاز استريل مرطوب دندان ها تميز شود و كمی آب بعد از آن خورده شود.

۵- در نهايت انجام يك ملاقات زودهنگام با دندان پزشك حدود ۱۲ماهگی كه برای گرفتن اطلاعات لازم در مورد برنامه تغذيه و بهداشت کودک و توصيه در مورد احتمال صدمه به دندان های قدامی در اثر ضربات ناشی از افتادن و غيره انجام می شود. هم چنين تخمين ريسك نوزاد برای بيماری های دندانی با توجه به مواردی از قبيل حاملگی پرخطر، مشكلات حين زايمان، وجود نقايص ارثی تكاملی، عدم وجود فلورايد لازم در آب آشاميدنی، تاريخچه خانوادگی بيماری های شديد دندانی، وجود اختلالات تغذيه ای(شيشه شير) و ميزان انگيزه فرد نگهدارنده كودك برای آموزش و رعايت بهداشت، در اين جلسه انجام می گيرد. و مهم تر از همه ايجاد يك رابطه موثر و اطمينان بخش و بدون درد در اولين جلسه دندان پزشكی بين كودك و پزشك است، كه می تواند كودك را به يك بيمار بدون ترس در آينده تبديل كند.

منبع: روزنامه شرق - شماره۶۱۳