آنتياسيدها، ترکيبات پايهاي هستند که موجب خنثي شدن اسيد معده و کاهش سرعت تخليه معده ميشوند. اين فرآوردهها حاوي آلومينيوم، منيزيم، کلسيم يا ترکيبي از آنها هستند. - آنتياسيدها براي درمان و رفع علايم و نشانههاي زخم معده، التهاب معده و مري، ريفلاکس يا ترش کردن و فتق لغزنده يا هياتال مصرف ميشوند. - شايعترين عارضه آنتياسيدهاي حاوي آلومينيوم شامل: يبوست، تراکم مدفوع و درنهايت انسداد روده است. - شايعترين عارضه آنتياسيدهاي حاوي منيزيم شامل: اسهال است که موجب بروز اختلال آب و املاح (الکتروليتها) ميشود. - مصرف فرآوردههاي حاوي کلسيم، بيشتر اثر يبوستزايي دارند و کمتر ملين هستند و آنتياسيدهاي حاوي ملح کربنات موجب بروز نفخ و اتساع شکم و افزايش دفع گاز ميشوند. - حساسيت به آلومينيوم يا منيزيم يا فرآوردههاي آنها، به واکنشهاي افزايش حساسيت مفرط منجر ميشود و افرادي که به اين دو عنصر حساساند، نبايد از فرآوردههاي حاوي آنها استفاده کنند. - افراد مبتلا به نارسايي کليه و زنان باردار و شيرده بايد با احتياط و تحت نظر پزشک از فرآوردههاي حاوي منيزيم استفاده کنند.
- بيماران مبتلا به پرفشاري خون، نارسايي احتقاني قلب و کساني که بايد رژيم غذايي با محدوديت سديم استفاده کنند، به علت وجود مقدار زياد سديم در اين آنتياسيدها، بايد مراقب مصرف اين گونه داروها باشند.
- مدت اثر آنتياسيدها 20 تا 40 دقيقه است و اگر يک ساعت پيش از غذا مصرف شود، ميزان اسيد معده تا سه ساعت کاهش مييابد.
- اين داروها با مصرف همزمان با برخي آنتياسيدها، ميزان تاثيرشان افزايش مييابد: کينيدين، آمفتامينها، سودوافدرين، لوودوپا، والپروئيک اسيد، وارفارين
- اين داروها با مصرف همزمان با برخي آنتياسيدها، کم اثرتر ميشوند: سايمتيدين، کورتيکواستروييدها (يا داروهاي گروه کورتون)، رانيتيدين، املاح آهن مانند فروسولفات، داروهاي گوره فنوتيازين، فنيتويين، ديگوکسين، تتراسايکلين، کتوکونازول، ايزونيازيد و ساليسيلاتها مانند آسپيرين.
- در مدت يک تا دو ساعت پس از مصرف آنتياسيدها، دارويي مصرف نکنيد چون ممکن است جذب ديگر داروها با آنتياسيد مختل شود.
- در صورتي که داروهاي بلوککننده گيرنده هيستامين مانند رانيتيدين و سايمتيدين مصرف ميکنيد، نبايد از داروهاي آنتياسيد استفاده کنيد چون از تاثير آنها جلوگيري ميکنند.