موضوعات اصلي
مولفههاى امنیتى NT چه هستند؟
مولفههاى متفاوتى وجود دارند که هریک در مدل امنیتى NT نقشى دارند. به دلیل تعداد پیچیدگى مولفهها در مدل امنیتى، هریک از این مولفهها به تنهایى و همچنین چگونگى کارکردن آنها با یکدیگر باید مورد بررسى قرار گیرد.
Local Security Authority (LSA)
LSA همچنین با عنوان Security Subsystem شناخته مىشود. LSAمولفه مرکزى امنیت NT است و سیاست امنیتى محلى و شناسایى (Authentication) کاربر را برعهده دارد. همچنین مدیریت ایجاد (Logging) مربوط به پیام هاى audit برعهده LSA مىباشد.
Security Account Manager(SAM)
SAM، accountهاى مربوط به گروه و کاربر را مدیریت مىکند و شناسایى کاربر را براى LSA فراهم مىسازد.
Security Refrence Monitor(SRM)
SRM موجب اعتبار و درستى دستیابى مىگردد و براى LSA عمل نظارت را انجام مىدهد. زمانى که کاربر سعى در دستیابى به فایل ها و دایرکتوری هاى... گوناگون را دارد، SRM، account هاى کاربر را چک مىکند و یا اینکه دستیابى را ممکن و یا غیرممکن مىسازد پیام هاى حسابرسى بصورت نتیجه حاصل مىشوند. SRM شامل یک کپى از کد اعتبار دستیابى است که تضمین مىکند، منابع بدون توجه به نوع آن ها بطور یکسان از جانب سیستم حمایت مىشوند.
رابط کاربر User Interface (UI)
با وجود اینکه UI بخش مهم مدل امنیتى است، اما اساساً تمام چیزى است که کاربر مىبیند. UI همچنین چگونگى انجام پذیرى اکثر اجراهاست. 
شناسایى یک کاربر چگونه کار مىکند؟
ابتدا کاربر logon مىشود. هنگامى که logon روى مىدهد، NT یک شىء نشانهاى ایجاد مىکند که نشاندهنده آن کاربر است. هر فرآیندى که کاربر اجرا مىکند در رابطه با این علامت (یا یک کپى از آن) است. ترکیب علامت - فرآیند به یک Subject اشاره دارد. هنگامى که subjectها به Object هایى همچون فایل ها و دایرکتوری ها دستیابى مىیابد، NT نشانه Subject را با Access Control List(ACL)، Object چک مىکند و اجازه دستیابى و یا عدم دستیابى را معین مىکند. این امر ممکن است یک پیام حسابرسى ایجاد کند.
تفاوت بین "Workgroup", "Standalone" و "domain"چیست؟
هر ایستگاه کارى NT در یک Workgroup و یا یک domain شرکت مىکند. اکثر کمپانیها براى مدیریت منبع از طریق مجرى، داراى مشارکت ایستگاه کارى NT در یک domain هستند.
domain یک یا چند سرویسدهنده است که سرویسدهنده NT را با تمام عملکردهاى سرویس دهندهها بصورت یک سیستم منفرد اجرا مىکند. domain نه تنها شامل سرویسدهندههاست، بلکه شامل ایستگاه هاى کارى NT، ویندوز براى ماشین هاى Workgroup و حتى ماشین هاى LAN Manager 2.x مىباشد. بانک اطلاعاتى کاربر و گروه تمام منابع یک domain را پوشش مىدهد. domainها مىتوانند از طریق domainهاى قابل اطمینان به یکدیگر مرتبط شوند. مزیت domain هاى قابل اطمینان در این است که یک کاربر براى بدست آوردن منابع از میان چندین domain، تنها نیاز به یک account کاربر و کلمه عبور دارد و مدیران یقیناً مىتوانند منابع را مدیریت کنند.
یک Workgroup، گروهى از ایستگاه هاى کارى است که به یک domain تعلق ندارند. یک ایستگاه کارى مستقل NT، یک Workgroup خاص است.
accountهاى کاربر و گروه بطور متفاوتى بین domain و موقعیت هاى Workgroup مدیریت مىشوند. accountهاى کاربر مىتوانند در سطح محلى یا domain تعیین شوند. یک account کاربر محلى مىتواند تنها به همان کامپیوتر محلى logon شود، در حالى که account domain مىتواند از هریک از ایستگاه هاى کارى در domain logon شود.
accountهاى گروهى سراسرى در سطح domain تعیین مىشوند. یک account گروهى سراسرى راه سادهاى براى دستیابى به زیر مجموعه کاربرهاى یک domain است، مثلاً یک دایرکتورى یا فایل منفرد که روى یک سرویس دهنده خاص در domain قرار گرفته است. accountهاى گروهى محلى بروى هر کامپیوتر معین مىشوند. یک account گروهى محلى مىتواند داراى accountهاى گروهى سراسرى و accountهاى کاربر بصورت اعضا باشد.
در یک domain، بانک اطلاعاتى کاربر و گروه توسط سرویسدهندهها به اشتراک گذاشته مىشود. ایستگاه هاى کارى NT در domain، هیچ کپى از بانک اطلاعاتى کاربر و گروه ندارند، اما مىتوانند مختص خود را دارد و این اطلاعات را قسمت نمىکند.
مایکروسافت براى اجراى سیستم ها و برنامههاى کاربردى، از بانک اطلاعاتى بزرگ و Online ثابتها نگهدارى مىکند. این ثابتها با عنوان Service Packها بیان مىشوند. NT سهم خود را دارد، و آخرین Service Pack داراى آخرین ثابتهاست که شامل Patchهاى امنیتى مىباشد. نصب یک Service Pack به سادگى با خاموش و روشن کردن چند ویژگى که شامل Registry editing است، صورت نمىگیرد. در برخى شرایط نصب Service Pack انجامپذیر نیست و یا موجب ناسازگارى مىگردد. اغلب پس از آنکه یک محصول جدید load مىشود، حتى یک محصول مایکروسافت، باید مجدداً Service Pack را نصب کنید. به همین دلیل، مدیران LAN اغلب نصب بىموقع Service Packها را نادیده مىگیرند. براى هکر این یک مزیت محسوب مىشود، بخصوص اگر سایت داراى سرویس دهندههاى NT و ایستگاه هاى کارى زیادى باشد که نیاز به Patch کردن داشته باشند. ممکن است روزى مایکروسافت نصب Service Pack را تا حدى آسانتر سازد، اما تا آن زمان شما موقعیت هاى بسیارى را خواهید یافت که یا در حال Patch شدن هستند و یا هرگز patch نمىشوند. معمولاً Service Packها به خوبى آزمایش مىشوند، اگرچه این مطلب «ثابت» بودن همه چیز را تضمین نمىکند.
Hotfix چیست؟
آن چه که بین انتشارات Service Pack منتشر مىشود Hotfix نام دارد. یک Hotfix معمولاً براى مخاطب ساختن یک مشکل یا موقعیت خاص منتشر مىشود. برخى از Hotfixها ممکن است پیش نیاز یک PackService خاص باشند و معمولاً در Service Pack بعدى گنجانده مىشوند.
مداخله در برخى از Hotfixها کاملاً خطرناک است و اکثر گروه هاى LANبه سادگى نصب آنها را نادیده مىگیرند. و این خبر خوبى براى هکر است.
Hotfixها به خوبى Service Packها آزمایش نمىشوند. و اغلب پس از عناوین خبرى در رابطه با نقصان امنیتى منتشر مىشوند، بنابراین نشر Hotfixها اغلب با عجله و شتاب صورت مىگیرد.
آیا گروه هاى پیشفرض جالبى وجود دارند که از آنها مطلع شویم؟
تعدادى از گروه هاى محلى توکار وجود دارند که مىتوانند وظایف گوناگونى را انجام دهند، که برخى از این وظایف بهتر است به مدیران محول شود. مدیران قادر به انجام هر کارى هستند، اما اعضاى گروه هاى زیر مىتوانند چند کار اضافى انجام دهند:
- اپراتورهاى سرویس دهنده: Shutdown را حتى از راه دور انجام مىدهند، زمان سیستم را reset مىکنند؛ پشتیبانىها و احیاءها را انجام مىدهند.
- اپراتورهاى پشتیبانى: Shutdown را انجام مىدهند؛ پشتیبانىها و احیاءها را انجام مىدهند.
- اپراتورهاى Shutdown : Account راانجام مىدهند.
- اپراتورهاى چاپ: Shutdown را انجام مىدهند.
همچنین اعضاى این گروه ها مىتوانند در logon ، Console شوند.
7- آیا محدودهاى خاصى براى گروه Adminstractive Tools در Presentation Manager وجود دارد؟
ابزارهاى زیر داراى محدودیهاى گروه پیش فرض در 0/4 هستند:
مدیر دیسک - باید عضوى از گروه مدیران باشد.
گزارش رویداد - هر کسى مىتواند EventViewer را اجرا نماید، اما تنها اعضاى گروه مدیران مىتوانند گزارش ها را آشکار سازند و یا گزارش امنیتى را مشاهده نمائید.
پشتیبانى - هر کسى مىتواند از فایلى که بطور عادى به آن ها دستیابى دارد، پشتیبانى نماید، اما تنها مدیران و یا اپراتورهاى پشتیبانى مىتوانند دستیابى عادى را Override کنند.
مدیر کاربر - کاربرها و کاربران پیشرفته مىتوانند گروه هاى محلى را ایجاد و مدیریت کنند.
مدیر کاربر domainها - کاربرها و کاربران پیشرفته در صورتى که در Consoleسرویس دهنده logon شوند، مىتوانند گروه هاى محلى را ایجاد و مدیریت نمایند، در غیر این صورت به مدیران و اپراتورهاى Accountمحدود مىشود.
مدیر سرویس دهنده - تنها مدیران، مدیران domain و اپراتورهاى سرویس دهنده مىتوانند از آن در domainهایى که بر روى آن accountدارند استفاده نمایند. اپراتورهاى account تنها مىتوانند accountهاى جدید را به domain بیافزایند. برخى از ویژگی ها در مدیر سرویسدهنده فقط مىتوانند توسط مدیران و مدیران domain بکار گرفته شوند.
