چقدر به اين واژه يا بهتر بگوييم اين دوران طلايي زندگي فکر کرده ايد؟ آيا متوجه گذر لحظه لحظه هاي زمان هستيد که چطور ثانيه ها و دقايق عمر را با شتاب پشت سر مي‌گذاريم بي آنکه خودمان متوجه باشيم چه اتفاقاتي در وجودمان رخ مي‌دهد و چه بلايي سر جواني مان مي‌آيد؟
جواني، همان واژه اي است که بي ترديد جز افسوس و آهي براي مسن تر ها و جز افسانه اي دور براي کودکان نيست. گذشته اي که بازگشتي برايش قابل تصور نيست و آينده و افسانه اي که به گمان کودکانه خيلي دور است اما در واقعيت زماني مانند فرداست که خيلي زودتر از آنچه تصور کنيم از راه مي‌رسد؛ مثل يک شب خوابيدن و بيدار شدن هاي بچگي مان.
به نظر مي‌رسد شناختن جوان کار چندان دشواري نباشد اگر به نشانه هاي اين دوره از زندگي از زاويه ديگري و با دقت بيشتر نگاه شود.

تنهايي؛ آغاز کج روي
 
در حالي که بسياري از بزرگترها آگاهي کاملي نسبت به جواني کردن هاي جديد ندارند و همين عاملي مي‌شود براي بروز اختلاف ميان دو نسل. جوانان و والدين به طور متقابل، مدام از رفتار همديگر ايراد مي‌گيرند. گاه والدين فکر مي‌کنند هرگونه کنترل يا تاثيري را بر فرزند خود از دست داده اند.
جوانان خود مي‌خواهند پدر و مادرشان مقررات و محدوديت هاي يکسان داشته باشند، در عين حال گاه به شدت از محدود شدن آزادي و تصميم گيري براي خودشان مي‌رنجند و چه بسا اين رنجش عواقب خطرناکي را در پي داشته باشد.

با جوانان دوست شويد

تعداد محدودي از جوانان به راحتي مي‌توانند با والدين خود ارتباط برقرار کنند و رابطه دوستانه خود را با حفظ حرمت پدر و مادر رعايت کنند. اما اين امر تنها و در شرايطي حاصل مي‌شود که والدين قادر به درک شرايط روحي و اخلاقي جوان باشند و از گذشته هاي دورتر خود را براي جواني کردن با فرزندانشان آماده کرده باشند.
اما والديني که قادر به تغيير منش هاي سخت گيرانه خويش نيستند بهترين روشي که به آنها توصيه مي‌شود معرفي افراد بزرگسال جوانِ مورد اعتماد در اقوام و آشنايان براي دوستي است تا تنهايي و عواقب آن که يکي از علت هاي موثر کج روي اخلاقي جوانان است، به سراغ آنها نيايد.
يکي ديگر از زمينه هاي انحرافات اخلاقي که در جوانان مشاهده مي‌شود؛ ترک تحصيل و از ميان رفتن انگيزه هاي کسب مدارج علمي‌و شغلي است. که به علت مشکل جدايي از والدين، زندگي خانوادگي آشفته، طلاق يا مرگ زودهنگام يکي از والدين در خانواده اتفاق مي‌افتد، برخي ها نيز آنقدر کمال طلب هستند که از اين که نمي‌توانند در اين شرايط عملکرد شايسته اي داشته باشند، سرخورده مي‌شوند. بعضي مدرسه گريزند، اين گروه معمولاً در خانه غمگين و در مدرسه ناموفق اند و ترجيح مي‌دهند روزشان را با کساني بگذرانند که احساسي شبيه به آن ها دارند.