1- بر نفس خود بخيل باش و زمام آن را در آن چه برايت روا نيست رها مگردان كه بخل ورزيدن بر نفس داد آن را دادن است در آن چه دوست دارد يا ناخوش مي ‏انگارد.(1)
2- مؤمن ... سينه او هر چه فراخ تر است و نفس وي هر چه خوارتر.(2)

3- پس حساب نفس خود را براي خودگير كه ديگران را حسابرسي است.(3)
4- آن كه حساب نفس خود كرد سود برد و آن كه از آن غافل گرديد زيان ديد(4)
5- بر خواهش نفست غلبه كن حكمت الهي برايت كامل مي ‏شود.(5)
6- با كندن ريشه بدي از سينه‏ات آن را از سينه ديگري بر كن.(6)
7- راه راست را از عقل جوي و هواي نفس را مخالفت كن تا پيروز گردي.(7)
8- آن گه از خود خوشنود بود ناخشنودان او بسيار شود.
9- خداي بيامرزد مردي را كه با لجام طاعت و تقوي خويش نفس را مهار كند و لجام زند و با زمام خود را بسوي فرمانبرداري خدا بكشاند»(8)
10- «به نفس خدمت كردن او را از لذت و سرمايه‏ هاي(شهواني) بازداشتن و به كسب علوم و حكمت ها وادارش كردن و به عبارت و طاعت ها بكوشش داشتن است، و رستگاري نفس در اين است‏».(9)
11- پيكر و تن را خدمت كردن به او دادن است آن چه را كه مي‏ خواهد از لذات و شهوت ها و سرمايه ‏ها و هلاك نفس در اين كار است‏»(10)

پي ‏نوشت ها:
1) صفحه 326 - نهج البلاغه.
2) كلمات قصار 333 - ص 421.
3) خطبه 223 – 16.
4) كلمات قصار 208.
5) غرر الحكم ج 1 فصل دوم ح 49.
6) غرر الحكم ج 1 فصل دوم ح 70.
7) غرر الحكم ج 1 فصل دوم ح 87.
8) غرر الحكم ج 1 فصل سي و سوم، ح 15.
9) همان - فصل 31 - ح 61.
10) همان ح 60.

منبع: سايت امام علي(ع)

  تبيان اردبيل