چرا مردها نبايد گريه کنند؟!

تحقيقات جديد نشان مي‌دهد که زندگي احساسي مردان هم به اندازه زنان پيچيده و غني است اما در اغلب موارد اين امر از مردان- و همچنين از زنان – پوشيده باقي مي‌ماند.

با اينکه احساسات هميشه از خصوصيات زنانه به شمار مي‌رود، اما مردان هم به اندازه زنان احساساتي مي‌شوند و تجربيات عاطفي مشابهي را توصيف مي‌کنند. در يک بررسي در رابطه با هوش عاطفي 500 هزار فرد بالغ، ثابت شد که هوش عاطفي مردان به اندازه زنان است. مطالعاتي که بر روي زوج‌ها صورت گرفته نشان مي‌دهد که مردان هم به اندازه زنان با ميزان استرس همسرشان هماهنگ‌اند و به همان اندازه قادر به حمايت از آنها هستند.

مردان و زنان آه مي‌کشند، گريه مي‌کنند، شادي مي‌کنند، خشمگين مي‌شوند و داد و فرياد راه مي‌اندازند، اما شيوه پردازش و ابراز احساسات در آنها متفاوت است.
دکتر کلمن، روان‌شناس و نويسنده مي‌گويد: «احساسات در زندگي مردان در پشت سر و در زندگي زنان در پيش رو قرار دارند.» هورمون تستوسترون بر احساسات مردان تاثير مي‌گذارد و باعث مي‌شود آنها بيشتر به طبقه‌بندي و تفکر منطقي بپردازند. به نظر مي‌رسد زنان طبيعتاً با عواطف خود بيشتر در تماس هستند، در حالي که مردان بايد روي اين قضيه کار کنند و اگر اين کار را بکنند شرايط کاملا برابر مي‌شود. آنها داراي روابط شادتر و زندگي سعادتمندانه‌تري خواهند بود.

اين مي‌تواند توضيحي براي نتايج 125 مورد مطالعه در فرهنگ‌هاي مختلف باشد: در اين بررسي‌ها مشاهده شد که مردها و پسرها همواره در تفسير پيام‌هاي غيرکلامي نهفته در ژست بدن، حالت صورت و لحن صدا دقت کمتري دارند.
هم‌چنين واکنش مردان نسبت به احساسات ضعيف‌تر است و زودتر هم آنها را فراموش مي کنند. در آزمايشي که در دانشگاه استانفورد انجام گرفت، عکس‌هايي از صحنه‌هاي تکان‌دهنده يا ناراحت‌کننده باعث تحريک بخش گسترده‌تري در مغز زنان شد. پس از سه هفته، زنان در مقايسه با مردان جزييات بيشتري از اين تصاوير را به خاطر داشتند. به همين صورت محققان گمان مي‌کنند که يک زن ممکن است به خاطر بگو مگو يا بي‌اعتتنايي کوچکي که شوهرش مدت‌هاست فراموش کرده هم‌چنان ناراحت و عصباني باشد.

پسرها در سن يک سالگي در مقايسه با دختران ارتباط چشمي کمتري برقرار مي‌کنند و به اشياي متحرک مثل ماشين توجه بيشتري نشان مي‌دهند تا چهره انسان‌ها. هم پدرها و هم مادرها با پسران‌شان کمتر در مورد عواطف و احساسات صحبت مي‌کنند (به جز خشم)، و دايره لغات ذهن پسرها شامل تعداد کمتري از واژه‌هاي مربوط به احساسات مي‌شود.

در زمين بازي- اگر نه در خانه- پسرها ياد مي‌گيرند که جلوي اشک‌شان را بگيرند و ترسي از خود نشان ندهند. چهره آنها، که زماني به اندازه دختران نشان دهنده احساس‌شان بود، با رسيدن به سنين دبستان جدي تر مي‌شود.

در سنين بزرگ‌سالي مردان از کلمات کمتري استفاده مي‌کنند و صحبت کردن را حداقل در جمع ابزاري براي بالا بردن موقعيت خود مي‌دانند، برعکس خانم‌ها که براي نزديکي به ديگران با آنها وارد صحبت مي‌شوند. مردان حتي هنگام صحبت با دوستان‌شان هم در حال تبادل اطلاعات در مورد خريد، ورزش، ماشين يا کامپيوتر هستند.

چرا مردان منفجر مي‌شوند؟

اگر چه زنان هم به اندازه مردان عصباني مي‌شوند، اما خشم هم‌چنان يک ويژگي مردانه به حساب مي‌آيد. دکتر کنث ديليو کريستين، روان‌شناس و نويسنده مي‌گويد: «خشم به اين علت به وجود مي‌آيد که شخص به علت سرکوب کردن احساسات خودش دچار سرخوردگي شديد مي‌شود با اين وجود اين کاري است که مردان انجام مي‌دهند، چون مي‌ترسند که اگر کمي به احساسات‌شان بها بدهند ديگر کنترل آن از دست‌شان خارج مي‌شود. اگر شما همه ابعاد وجودتان را رشد ندهيد اگر ياد نگرفته باشيد که چه‌طور با احساسات‌تان کنار بياييد، تبديل به سايه‌اي مي‌شويد که فقط بخش کوچکي از شخصيت‌تان را نشان مي‌دهد و طولي نمي‌کشد که اين بناي سستي که از خود ساخته‌ايد فرو مي‌ريزد.» و همين طور يک زن بتواند به همسرش براي ابراز احساسات آسان تر کمک کند.

منبع : مجله شادکامي- کتاب « آيين شوهرداري»

گردآوري : گروه اينترنتي نيک صالحي