موضوعات اصلي
پلي ميالژي روماتيكا يا آرتريت گيجگاهي(آرتريت سلول غول آسا؛ آرتريت جمجه) بيماري التهابي شريان هاي بزرگ، به ويژه شريان هاي سر و گردن. علايم پلي ميالژي روماتيكا و آرتريت گيجگاهي مشابه است، بنابراين اين دو بيماري ممكن است در واقع يك بيماري باشند. معمولاً بزرگسالان بالاي 50 سال مبتلا شده و ميزان بروز آن در خانم ها چهار برابر آقايان است. علايم شايع علل عوامل افزايش دهنده خطر عوارض احتمالي درمان داروها اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان داراي علايم پلي ميالژي روماتيكا يا آرتريت گيجگاهي باشيد. بروز موارد زير در طي درمان:
علايم زير ممكن است به علايم يك بيماري عفوني نظير آنفلوانزا شباهت داشته باشند:
- تب خفيف.
- خشكي، درد عمومي مبهم يا درد واضح عضلات به ويژه هنگام صبح معمولاً عضلات تنه، و عضلات بالايي اندام هاي فوقاني و تحتاني درگير مي شوند.
- سردرد شديد ضربان دار(معمولاً در ناحيه شقيقه يك طرف).
- قرمزي، تورم، دردناكي و وجود گره هاي ضرباندار در طول شريان ـ گيجگاهي در يك طرف سر.
- بي اشتهايي.
يك اختلال خودايمني كه در آن دستگاه ايمني بدن به بافت هاي خود(به ويژه بافت همبند) حمله كرده و آن ها را تخريب مي كند. علت زمينه ساز اين وضعيت ناشناخته است.
سن بالاي 60 سال، به خصوص در خانم ها.
بدون درمان: از دست دادن بينايي(در صورتي كه عروق خوني مشروب كننده چشم‌ها درگير شود؛ اين حالت يك اورژانس است)؛ بيماري عروق كرونر؛ سكته مغزي؛ كاهش جريان خون مشروب كننده اندام هاي فوقاني و تحتاني.
با درمان: مصرف داروهاي كورتوني ممكن است تا چندين ماه لازم باشد. عوارض مصرف طولاني مدت كورتون از قبيل پوكي استخوان و زخم گوارشي شايان توجهند.
بررسي هاي تشخيصي ممكن است شامل بررسي هاي آزمايشگاهي، نظير سرعت رسوب گلبول هاي قرمز خون، شمارش گلبول هاي سفيد خون و آزمايش هاي خون براي كم خوني، و نمونه‌برداري(برداشت مقدار اندكي از بافت يا مايع براي بررسي آزمايشگاهي) از شريان گيجگاهي و عضلات مبتلا، باشد. درمان با داروهاي كورتيكو استروييدي انجام شود. درمان هرگونه اختلال طبي همراه پلي ميالژي، از جمله بيماري هاي قلبي، فشار خون بالا يا كاهش جريان خون روده‌ها نيز انجام مي شود. اگر روده دچار گانگرن شود، جراحي ضرورت مي يابد. براي تسكين درد، ناحيه دردناك را گرم كنيد. براي تخفيف خشكي عضلاني نيز از گرم كردن مستقيم ناحيه مبتلا استفاده كنيد.
داروهاي كورتوني با مقادير بالا تا متوقف شدن مرحله حاد تجويز مي شوند. با مهار التهاب به وجود آورنده علايم بيماري توسط اين داروها، علايم به طور چشمگيري كاهش مي يابند. در ادامه درمان با كورتون، مصرف حداقل مقدار ممكن دارو به صورت يك روز در ميان ممكن است براي كنترل علايم در درازمدت كافي باشد. داروهاي سركوب گر دستگاه ايمني به تنهايي يا همراه كورتيكواستروييدها در صورت ناموفق بودن ساير درمان ها تجويز مي شوند. داروهاي قلبي(در صورت درگيري قلبي)، داروهاي ضد فشار خون(در صورت بالا بودن فشار خون).
در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
درجه حرارت 3/38 درجه سانتيگراد ـ وجود خون در ادرارـ كوتاهي نفس‌ـ درد سينه ـ وجود خون در مدفوع‌ـ درد شديد شكم‌ـ هرگونه بيماري تبدار- اگر دچار علايم جديد و غيرقابل توجيه شده ايد. داروهاي تجويزي ممكن است با عوارض جانبي همراه باشند.
