موضوعات اصلي
آميوتروفيك لاترال اسكلروز(ALS) عبارت است از تخريب پيش رونده سلول هاي طناب نخاعي، كه منجر به از دست رفتن تدريجي عملكرد عضلات مي شود. اين بيماري مسري يا سرطاني نيست. علايم اين بيماري ممكن است با علايمي كه در اثر بيماري لايم در دستگاه عصبي بروز مي كند اشتباه شوند. در بيماري ALS، دستگاه عصبي مركزي و عضلات، به خصوص عضلات دست، ساعد، پا، سر و گردن درگير مي شوند. علايم شايع عوامل تشديد كننده بيماري پيشگيري عواقب مورد انتظار عوارض احتمالي درمان فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري تا حدي كه امكان دارد بيمار بايد فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري خود را حفظ كند. ضعف عضلاني تدريجاً توانايي جسماني فرد را كاهش مي دهد. با استفاده از يك برنامه مخصوص بازتواني مي توان استقلال فرد را به مدت بيشتري حفظ نمود. بايد وسايلي تهيه شوند تا فرد را در حركت كمك كنند، مثلاً واكِر يا صندلي چرخدار. رژيم غذايي اگر مشكل در بلع وجود دارد، بايد غذاهاي نرم و راحت‌الحلقوم خورده شوند. نهايتاً ممكن است نياز به دادن غذا از راه لوله وجود داشته باشد. در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟ اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم آميوتروفيك لاترال اسكلروز(ALS) را داريد.
- پرش و ضعف عضلات، كه از دست ها شروع شده، به بازوها و پاها گسترش مي يابد. نهايتاً عضلات مسؤول تنفس و بلع نيز درگير شده، دچار ضعف مي شوند.
- گرفتگي عضله.
- سفتي و انعطاف ناپذيري گروه هاي عضلاني.
- كاهش وزن بدون توجيه.
- خورده خورده و نامفهوم صحبت كردن.
- معمولاً توانايي هاي ذهني مشكلي پيدا نمي كنند.
- حملات ناگهاني خنده يا گريه.
- سن بالاي 40 سال.
- سابقه خانوادگي ALS.
- بروز اين بيماري در بين افرادي كه شغل شان مستلزم فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري بدني شديد است بيشتر گزارش شده است.
در حال حاضر نمي توان از اين بيماري پيشگيري كرد.
در حال حاضر اين بيماري علاج‌ناپذير است. بيماران معمولاً در عرض 5-2 سال فوت مي كنند، اما 20% از آنها تا 5 و 10% از آن ها تا 10 سال زنده مي مانند.
- تحقيقات علمي در زمينه علل و درمان اين بيماري در حال انجام هستند، بنابراين اميد مي رود كه روش هاي درماني مؤثرتري يافت شوند و نهايتاً علاج آن ميسر گردد.
- عدم توانايي حركت ناشي از بيماري باعث بروز زخم هاي ناشي از فشارآمدن طولاني مدت روي نقاط خاص مي شود.
- ذات‌الريه ناشي از مشكل در بلع و جمع شدن ترشحات در راه هاي هوايي.
- زوال رفتن پيش رونده قواي جسماني فرد بر جنبه هاي مختلف زندگي وي از جمله روابط، كار، درآمد، هماهنگي عضلاني و مسايل جنسي تأثير منفي مي گذارد.
تشخيص شامل آزمون الكترميوگرافي(نوار عضله) است. اين آزمايش براي ارزيابي انتقال پيام هاي عصبي به عضله انجام مي گيرد. هيچ درمان اختصاصي وجود ندارد. براي كنترل علايم و اورژانس هاي عارض شده، بيمار تحت مراقبت حمايتي قرار مي گيرد. براي پيشگيري از زخم هاي فشاري، بايد مراقبت پرستاري در حد مناسب انجام گيرد. بيمار بايد تكنيك مكش و بيرون آوردن ترشحات جمع شده در ريه خود را ياد بگيرد. روان درماني يا مشاوره براي يادگيري روش هاي مقابله با ناتواني و معلوليت. نهايتاً بستري شدن در بيمارستان يا مراكز نگهداري از بيماران دچار بيماري هاي مزمن.
داروها
- هيچ دارويي براي درمان ALS وجود ندارد.
- آنتي بيوتيك براي مبارزه با عفونت در صورت بروز ذات‌الريه.
- داروي باكلوفن ممكن است به كاهش سفتي و انعطاف پذيري عضلات كمك كند.
- از داروهاي ضدافسردگي شايد بتوان براي كاهش توليد بزاق استفاده نمود.
اگر پس از تشخيص و اقدامات لازم، دچار سرفه، تنگي نفس، يا تب شده‌ايد.
