بيماري ويروسي به نام زگيل  
زگيل تومور خوش‌خيم پوستي يا مخاطي است که به وسيله نوعي ويروس ايجاد مي‌شود. اين بيماري ويروسي بسيار شايع به خصوص در ميان کودکان و نوجوانان است. عامل زگيل ويروس پاپيلوماي انساني است که حدود 55 نوع از اين ويروس تاکنون شناسايي شده است.
ازنظر باليني زگيل داراي انواع مختلفي است. زگيل معمولي که حدود 80 درصد زگيل‌هاي انساني را تشکيل مي‌دهد.
زگيل مسطح، زگيل کف‌پايي، زگيل کف دست و زگيل تناسلي، زگيل در همه جاي پوست و مخاط رشد مي‌کند صورت، دست‌ها و پاها، نواحي تناسلي و دهان.
در کف پاها ضايعات متعدد و کوچک براثر رشد زياد به هم پيوسته و ايجاد توده‌هاي ويروسي مي‌کند که اصطلاحا" زگيل موزائيکي ناميده مي‌شود ضايعات رشته‌اي يا نخي شکل بيشتر در صورت وناحيه تناسلي مشاهده مي‌شود.
ضايعه وقتي ايجاد مي‌شود که يک خراشيدگي جزيي در سطح پوست يا مخاط اتفاق بيفتد. با ورود ذره‌ويروسي به پوست يا مخاط در سلول‌هاي ميزبان شروع به ازدياد و تکثير کرده، پس از مدتي چند هفته تا چند ماه، ضايعات مسطح يا برجسته‌تر از سطح پوست، به شکل منفرد يا متعدد، جدا از هم يا به هم پيوسته ظاهر مي‌شود. گاه در سطح زگيل نقاط قهوه‌اي رنگ يا قرمز رنگ مايل به قهوه‌اي مشاهده مي‌شود که به علت خونريزي و ايجاد لخته در سطح سلول‌هاي ميزبان حاوي ويروس است.
درمان: درمان زگيل شامل دو روش طبي يا دارويي و روش جراحي است. در روش دارويي مي‌توان از ترکيبات اسيد ساليسيليک و اسيد لاکتيک استفاده کرد. استفاده موضعي از اين ترکيبات با لايه‌برداري و ريزش سلول‌هاي حاوي ويروس باعث درمان مي‌شود. روش ديگر، انجام يا استفاده از گاز نيتروژن مايع است. اين گاز با ايجاد سرما باعث يخ زدن ضايعه شده وبافت پوستي حاوي ويروس را تخريب مي‌کند.
اگر روش‌هاي درماني ديگر موثر واقع نشدند از کورتاژ براي درمان زگيل استفاده مي‌شود. در اين روش با استفاده از وسايل فلزي خاصي ضايعه به طور کامل يا ناقص تراشيده مي‌شود. درباره زگيل ناحيه تناسلي از محلول موضعي پودوفيلين استفاده مي‌کنند. اين محلول به وسيله پزشک يا پرسنل مجرب روي ضايع زگيل ماليده مي‌شود.
سيما بهجتي- کارشناس پرستاري