جمعه 10 مهر 1388 ساعت 10:55 AM
شهرستان بوير احمد در شمال خاوري استان كهگيلويه و بوير احمد واقع
شده و مركز آن نيز شهر ياسوج است. صنايع دستي در اين منطقه به علت وجود كشاورزي و
دام‌داري داراي اهميت زيادي است. قاليچه‌بافي، جاجيم‌بافي و جوال‌بافي از مهم‌ترين
صنايع‌دستي اين شهرستان به شمار مي‌رود. مردم اين منطقه به زبان فارسي با گويش لري
سخن مي گويند و به علت كوچ قبايل و عشاير ايل بزرگ بوير احمد، جمعيت شهر در نوسان
است
.
مکان هاي ديدني و تاريخي
تل خسروي، تل مهره اي، تپهدم چنار، تپه ملا كانيه (كوشك ملا كانيه)، تل شهداء، قبرستان پاي چل، بقعه امامزاده حسن،بقعه امام زاده قاسم، بقعه امام زاده پهلوان،امام زاده عبدالله، تخت شاهنشين (پايه پل)، آثار تنگ سروك و پل هاي پاتاوه از جمله ديدني هاي شهرستان بويراحمد محسوب مي‌شوند.
صنايع و معادن
بعد از اين كه ياسوج بهمركز استان كهكلويه و بوير احمد مبدل شد و اقداماتي جهت پايه ريزي شهر مدرن به عملآمد، با احداث كارخانه قند ياسوج که مهم ترين صنعت اين شهرستان مي باشد بر رونق ووسعت شهر افزوده و مراكز متعدد كشاورزي نمونه در آن ايجاد شد. هم چنين معادن و كانهاي زيادي در اين شهرستان وجود دارد كه مي توان سنگ، گچ، سنگ آهك و سنگ ساختماني رانام برد.
کشاورزي و دام داري
شغل عمده و اول مردم اينسرزمين دام‌داري است و كشاورزي نيز در كنار دام‌داري انجام مي گيرد. آب كشاورزي ازرودها، چشمه ها، كاريز ها و چاه هاي پيرامون آن تامين مي شود. از عمده محصولاتكشاورزي ياسوج مي توان گندم، جو، چغندر قند، برنج، تره بار، گردو، بادام، انگور رانام برد. دام و فرآورده هاي لبني از مهم ترين توليدات دامي اين منطقه به شمار ميروند.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان بوير احمد يكي از شهرستانهاي استان كهگيلويه و بوير احمد، در خاور اين استان واقع شده است. اين شهرستان ازشمال به استان اصفهان، از خاور به استان فارس، از باختر به شهرستان كهگيلويه و شهردهدشت و از جنوب به شهرستان نورآباد از استان فارس محدود مي‌شود. مركز اين شهرستانشهر ياسوج است كه در 51 درجه و 36 دقيقه ي درازاي خاوري و 30 درجه و 40 دقيقه پهنايشمالي و ارتفاع 1870 متري از سطح دريا واقع شده است. در سرشماري سراسري سال 1375جمعيت اين شهرستان 263 212 نفر برآورد گرديده كه از اين تعداد 133 69 نفر در مركزشهرستان زندگي مي کنند. مسيرهاي ارتباطي و دسترسي به اين منطقه عبارتند از:
راهياسوج- اردكان به درازاي 80 كيلومتر به سوي جنوب خاوري
راه ياسوج – سميرم بهدرازاي 160 كيلومتر، به سوي شمال كه ياسوج از راه ميمند به سميرم و از همين راه بهاصفهان متصل شده است.
راه ياسوج – بروجن به سوي شمال باختري به درازاي 280كيلومتر كه ياسوج را از راه ميمند، به بروجن پيوند مي دهد.
راهي به درازاي 72كيلومتر به سوي جنوب كه از اين راه ياسوج به نور آباد- دو گنبدان پيوند يافتهاست.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
نام محلي ياسوج، «ياسيج» يا «ياسيگ» به معني «محل و ماواي ياس» بوده است كه در كنار رود بشار در دامنه قله دناقرار دارد. برخي عقيده دارند كه «ياسيج» معرف سرزميني مي باشد كه گل ياس فراوان درآن مي روييده و برخي نيز بر اين باورند که ياس نام قبيله اي از مردم يا مردمانيبوده است. پيش از ايجاد شهر ياسوج در 6 كيلومتري آن، شهرك قديمي به نام «تل خسرو» قرار داشت كه زماني مركز نفوذ خان هاي بوير احمد عليا بود که جز تپه هاي پراكندهروستايي كوچك، اثري ديگر از آن قديمي باقي نمانده است. «تل خسرو» بيش از دوهزار سالقدمت دارد. احداث ابنيه معاصر در پيرامون آن از سال 1309 شمسي شروع و تا سال 1323ادامه يافته و پس از آن متروك شده است. يكي از عوامل ايجاد شهر، وضع مساعدجغرافيايي و طبيعي اين محل است كه آب و هوا و خاك مناسبي دارد و از فضاهاي تفرجگاهياز جمله جنگل هاي سر سبز بلوط، دره ها، كوه ها و منابع آب كافي برخوردار مي باشد.
مکان هاي ديدني و تاريخي
تل خسروي، تل مهره اي، تپهدم چنار، تپه ملا كانيه (كوشك ملا كانيه)، تل شهداء، قبرستان پاي چل، بقعه امامزاده حسن،بقعه امام زاده قاسم، بقعه امام زاده پهلوان،امام زاده عبدالله، تخت شاهنشين (پايه پل)، آثار تنگ سروك و پل هاي پاتاوه از جمله ديدني هاي شهرستان بويراحمد محسوب مي‌شوند.
صنايع و معادن
بعد از اين كه ياسوج بهمركز استان كهكلويه و بوير احمد مبدل شد و اقداماتي جهت پايه ريزي شهر مدرن به عملآمد، با احداث كارخانه قند ياسوج که مهم ترين صنعت اين شهرستان مي باشد بر رونق ووسعت شهر افزوده و مراكز متعدد كشاورزي نمونه در آن ايجاد شد. هم چنين معادن و كانهاي زيادي در اين شهرستان وجود دارد كه مي توان سنگ، گچ، سنگ آهك و سنگ ساختماني رانام برد.
کشاورزي و دام داري
شغل عمده و اول مردم اينسرزمين دام‌داري است و كشاورزي نيز در كنار دام‌داري انجام مي گيرد. آب كشاورزي ازرودها، چشمه ها، كاريز ها و چاه هاي پيرامون آن تامين مي شود. از عمده محصولاتكشاورزي ياسوج مي توان گندم، جو، چغندر قند، برنج، تره بار، گردو، بادام، انگور رانام برد. دام و فرآورده هاي لبني از مهم ترين توليدات دامي اين منطقه به شمار ميروند.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان بوير احمد يكي از شهرستانهاي استان كهگيلويه و بوير احمد، در خاور اين استان واقع شده است. اين شهرستان ازشمال به استان اصفهان، از خاور به استان فارس، از باختر به شهرستان كهگيلويه و شهردهدشت و از جنوب به شهرستان نورآباد از استان فارس محدود مي‌شود. مركز اين شهرستانشهر ياسوج است كه در 51 درجه و 36 دقيقه ي درازاي خاوري و 30 درجه و 40 دقيقه پهنايشمالي و ارتفاع 1870 متري از سطح دريا واقع شده است. در سرشماري سراسري سال 1375جمعيت اين شهرستان 263 212 نفر برآورد گرديده كه از اين تعداد 133 69 نفر در مركزشهرستان زندگي مي کنند. مسيرهاي ارتباطي و دسترسي به اين منطقه عبارتند از:
راهياسوج- اردكان به درازاي 80 كيلومتر به سوي جنوب خاوري
راه ياسوج – سميرم بهدرازاي 160 كيلومتر، به سوي شمال كه ياسوج از راه ميمند به سميرم و از همين راه بهاصفهان متصل شده است.
راه ياسوج – بروجن به سوي شمال باختري به درازاي 280كيلومتر كه ياسوج را از راه ميمند، به بروجن پيوند مي دهد.
راهي به درازاي 72كيلومتر به سوي جنوب كه از اين راه ياسوج به نور آباد- دو گنبدان پيوند يافتهاست.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
نام محلي ياسوج، «ياسيج» يا «ياسيگ» به معني «محل و ماواي ياس» بوده است كه در كنار رود بشار در دامنه قله دناقرار دارد. برخي عقيده دارند كه «ياسيج» معرف سرزميني مي باشد كه گل ياس فراوان درآن مي روييده و برخي نيز بر اين باورند که ياس نام قبيله اي از مردم يا مردمانيبوده است. پيش از ايجاد شهر ياسوج در 6 كيلومتري آن، شهرك قديمي به نام «تل خسرو» قرار داشت كه زماني مركز نفوذ خان هاي بوير احمد عليا بود که جز تپه هاي پراكندهروستايي كوچك، اثري ديگر از آن قديمي باقي نمانده است. «تل خسرو» بيش از دوهزار سالقدمت دارد. احداث ابنيه معاصر در پيرامون آن از سال 1309 شمسي شروع و تا سال 1323ادامه يافته و پس از آن متروك شده است. يكي از عوامل ايجاد شهر، وضع مساعدجغرافيايي و طبيعي اين محل است كه آب و هوا و خاك مناسبي دارد و از فضاهاي تفرجگاهياز جمله جنگل هاي سر سبز بلوط، دره ها، كوه ها و منابع آب كافي برخوردار مي باشد.
