آرامگاه عارف شهير؛ بايزيد بسطامي در منطقه بسطام و شمال آرامگاه امام‌زاده محمد(ع ) واقع است. آرامگاه اين عارف نامي، هيچ گونه تزييني ندارد و گفته مي شود كه اين مسئه نمادي از بي‌اعتنايي اين به ماديات و گريز از تجمل به نظر مي‌رسد. وارستگي و بي‌نيازي بايزيد بسطامي حتي بعد از مرگ وي و گذشت يازده قرن، در مرقدش نيز ديده مي‌شود. آرامگاه بايزيد بسطامي داراي يك پنجره مسقف آهني است. روي قبر، يك سنگ مرمر قرار دارد كه كلماتي از مناجات مشهور حضرت علي بن ابي طالب(ع) بر آن حك شده است. به طوري كه از مفاد اين سنگ نبشته برمي‌آيد، اين سنگ متعلق به شخصي به نام قاضي ملك است كه احتمال مي‌رود يكي از حكام ايالت قومس بوده باشد، ولي معلوم نيست به چه علت آن را روي آرامگاه بايزيد نصب كرده‌اند .
طيفور ابن عيسي ابن آدم ابن سروشان، مشهور به بايزيد بسطامي، از مشايخ بزرگ صوفيه و از مشهورترين عرفاي ايران است . زندگي نامه وي با افسانه‌‌ها درآميخته است. جدش گبر و از بزرگان بسطام بوده و بعد ها مسلمان شده است. بايزيد بعد از مدت‌ها سياحت و رياضت كشيدن، به بسطام بازآمد، بيش تر عمر خود را در آن جا گذرانيد و در همان جا در گذشت. مقبره‌اش زيارت گاه صوفيان و مردان خدا است. وي شخصاً اثري از خود به جا نگذاشت، اما سخنان او را پيروان و مريدانش گرد آورده‌اند كه در مراجع مختلف: طبقات الصوفيه و تذكره الاولياء نقل است. در تذكره الاولياء شيخ فريدالدين عطار، فصلي درباره بايزيد بسطامي و نقل سخنان او هست .