اين پل در شهرك لوشان از توابع شهرستان رودبار- بر روي رودخانه شاهرود واقع شده و برطبق محتواي سفرنامه ميرزاحسين فراهاني، توسط حاجي محمد هادي تاجر ميانجي كه ساكن قزوين بوده در سال 1209 ه. ق ساخته شده است (اين احتمال نيز وجود دارد كه بناي اوليه پل مربوط به دوره صفوي باشد كه در اين سال بازسازي شده است ).
پل لوشان داراي طرح خاصي است و برخلاف بيش‌تر پل ها كه دهانه هاي آن‌ها نسبت به محور عرضي پل قرينه است. در اين‌جا با يك شيب ملايم و منظم از يك سمت رودخانه به طرف سمت ديگر بر ارتفاع پل افزوده مي‌شود. پل داراي چهار دهانه است كه بر ابعاد آن‌ها نيز با افزايش ارتفاع پل افزوده مي‌شود. پوشش هاي طاقي دهانه ها با قوس جناغي اجرا شده اند كه خيز نسبتا تندي دارند. بر روي پايه‌هاي پل و حدفاصل‌دهانه ها، فضاهاي طاق‌دار كوچكي به ابعاد مختلف ساخته شده است. اين فضاها علاوه بر اين كه سبب كاهش وزن پل و صرفه جويي در مصالح مي شود، در مواقع ضروري، آب هاي طغياني را از خود عبور داده و از فشار وارد بر بدنه پل مي كاهد .
طول پل بيش از 50 متر است و جهت قرارگيري آن با توجه به مسير آب كه در جهت شمالي- جنوبي جريان دارد خاوري- باختري است. عرض دهانه هاي پل از خاور به باختر به ترتيب: دهانه اول و دوم 3 متر، دهانه سوم 5 متر و دهانه چهارم حدود 6 متر است.عرض دو پايه اولي حدود 2 متر و پايه سوم كه بين دو دهانه بزرگ پل قرار گرفته حدود 3 متر است. عرض سطح گذر پل با احتساب جان پناه ها حدود 4 متر است . ارتفاع جان پناه ها نيز به 50 سانتي متر مي رسد. ارتفاع دهانه هاي پل نيز متغير است. دهانه اول 8/2 دهانه دوم 7/2، دهانه سوم 6/4 و دهانه بزرگ و اخر 4/5 متر . فضاهاي طاقدار روي پايه ها نيز از خاور به باختر به ترتيب 80،70 و 60 سانتي متر عرض دارد. در ميانه پايه باختري پل كه متكي به كناره رودخانه است فضاي طاقدار بزرگ تري به عرض 2/1 متر و ارتفاع حدود 5/2 متر تدارك ديده اند. پايه هاي پل در هر دو جهت به صورت نيم دايره شكل داده شده اند. اين پايه ها با سنگ هاي تراشيده و لاشه سنگ ساخته شده اند. اما در طاق ها و بدنه اصلي پل آجر به كار رفته است. اين پل در زلزله سال 1369 آسيب زيادي ديد كه توسط مسوولين امر به همان شكل قديم بازسازي گرديد. اين پل در سال‌هاي اخير به ثبت تاريخي رسيده است .