اين کليسا در روستاي پرآباد بين مراغه و ميانه واقع شده است. البته هنوز هم مورد استفاده اقليت شهر قرار مي گيرد. اين کليسا مربوط به دوره ايلخانان است، مدخل آن در ضلع باختري است و ورود به داخل از طريق درگاه زير طاق گنبدي صورت مي گيرد. فضاي اصلي کليسا به شکل مستطيل است که عبادتگاه يا محراب، در ضلع خاوري آن واقع شده که مرکب از سه طاقنما با قوس جناغي است. طاق نماي مياني از طاق نماهاي طرفين بزرگ تر است و در داخل اين طاقنما ها دو پنجره مستطيل شکل با تزيين جالب و شيشه هاي رنگي ديده مي شود. طاق نماي مياني داراي طاق جناغي و طاقنماهاي طرفين داراي گنبد کوچکي است. در ديوار، طاقچه ها و نغول هاي کم عمقي جهت عکس هاي يادبود تعبيه شده است. نور داخل کليسا از درب ورودي و پنجره هاي کوچک ضلع خاوري، شمالي و جنوبي تامين مي شود . در جلوي تالار نرده چوبي مشبکي قرار دارد که حد فاصل محراب و محل نشستن مردم است . بر روي سقف کليسا نيز چند چلچراغ قديمي جلب توجه مي کند. در ضلع باختري حياط يک سري ساختمان يک طبقه احداث شده که در گذشته مورد استفاده بوده و اکنون متروک شده است ولي اتاق هاي مخروبه ديگري نيز در اطراف حياط ديده مي شود که مسکن ارامنه کم بضاعت روستاي پرآباد است. سر در ورودي کليسا داراي گنبد هرمي با روکش شيرواني است و ناقوس کليسا نيز در اين محل قرار دارد