پنج شنبه 5 آذر 1388  ساعت 6:29 PM
اين بنا در حاشيه خاوري و انتهاي خيابان مولوي واقع شده و از آثار دوره قاجاريه است كه بر طبق كتبيه تاريخي آن به سال 1259 هـجري قمري توسط حاجي حسن بن حاجي عبدالله تبريزي ساخته شده است . بناي حمام به وسعت تقريبي 1100 متر مربع، از دو قسمت مردانه و زنانه تشكيل مي‌شود. هنگام احداث خيابان مولوي قسمتي از حمام و ورودي آن تخريب و ورودي جديدي براي آنبنا كرده‌اند. در طرفين ورودي حمام دو سرباز بر روي سنگ حجاري شده است. بخش‌هايمختلف داخل حمام از جمله سربينه ي خلوت‌ها، صحن، ازاره‌هاي داخل حمام، حوض‌ها، سنگها و چاله حوض از سنگ مرمر صيقلي ساخته شده است. پوشش گنبدي شكل سربينه بر روي هشتستون سنگي استوار شده است. دراطراف حوض سربينه كه با سنگ هاي مرمر فرش شده، چهارسنگاب به شكل كاسه و كشكول از سنگ مرمر بر پشت چهار شير كه آن ها نيز از مرمر ساختهشده‌اند، نصب شده است. ميان سنگاب‌ها نيز صندلي‌هاي سنگي قرار داده اند. سربينهتوسط راهرويي به گرم خانه راه پيدا مي‌كند. گرم خانه داراي پوشش گنبدي است كه توسطستون هاي سنگي نگه داري مي‌شود. در قسمت باختر گرمابه محوطه‌اي است كه استخر در آنواقع شده و سقف آن در زير خيابان مولوي قرار دارد. براي حمام زنانه در كوچكي جنبحمام مردانه تعبيه شده است. اين بخش كوچك تر بوده و فاقد ستون سنگي است. مصالح بهكارگرفته شده در بنا سنگ، آجر، سنگ مرمر و ملاط ساروج است.


 نگاشته شده توسط سجاد رنجبر رفسنجانی نظرات 0 | لینک مطلب