پنج شنبه 5 آذر 1388  ساعت 6:31 PM
اين مسجد در محله نبدريه و در گذر بلاغي واقع شده است و از نباهاي دوره سلجوقي به شمار مي‌آيد. امروزه از اين مسجد فقط شبستاني باقي مانده است. مسجد حيدريه از نمونه‌هاي كامل مساجد چهار طاقي به ابعاد 30×10 متر است. محراب آن از نظر طرح در نوع خود بهترين نمونه هنر گچ بري و يكي ازباشكوه ترين محراب‌هاي دوران سلجوقي به شمار مي‌رود. تمامي محراب داراي زمينه‌اي بهرنگ آبي است. در اطراف محراب در داخل حاشيه‌ها شش كتيبه به خط ثلث و كوفي وجوددارد. كتيبه‌هاي كوفي آن به شكل كوفي گل دار، كوفي گل و برگ دار و كوفي پيچيده است. در داخل محراب نيز در بين نگاره‌ها و در اطراف شمه‌هاي تزييني آيه‌هايي از قرآن باگچ در زمينه آبي تكرار شده است. در اين بنا الحاقاتي از دوره قاجاريه به چشممي‌خورد كه مي‌توان به صورت حجراتي جهت مدرسه طلاب در اطراف بنا مشاهده نمود.
دردوران پهلوي سقفي به شبستان اضافه شد كه اكنون بار ديگر در معرض آسيب قرار دارد. اين مسجد در داخل مدرسه‌اي به نام اميركبير قرار گرفته و در شرف نابودي است. اهاليمحل معتقدند كه اين مسجد قبلاً بناي آتشكده‌اي بوده است، اما هيچ مدرك دال بر اينموضوع پيدا نشده است. گچ بري‌هاي مسجد نيز مي‌توانند نشان گر تاريخ بنياد ‌اين مسجدباشند. زيرا گچ‌بري‌هاي نفيس اين مسجد نيز مانند گچ‌بري‌هاي مسجد جامع كبير است وبعيد نيست كه گچ‌بري‌هاي هر دو مسجد كار يک هنرمند باشند.اين مسجد در زمان صفويه همداير و آباد بوده، ولي به تدريج خراب شده است. در دوره قاجاريه با افزوده شدنايواني در مقابل شبستان و حجره‌هايي در اطراف آن، تا اندازه‌اي رونق گذشته خود راباز يافته است و عده‌اي از طلاب در آن سرگرم تحصيل بوده‌اند. از اين مسجد تنهاشبستان آن باقي مانده است.


 نگاشته شده توسط سجاد رنجبر رفسنجانی نظرات 0 | لینک مطلب