در روزگار حكمراني «سرخاب بيگ اردلان » ، حدود سال 945 ه.ق ، در سه كيلومتري جنوب شرقي شهر فعلي مريوان ، قلعه اي روي كوه ساخته شد كه به قلعه «هلوخان » يا قلعه « ايمام » شهرت يافت . اين قلعه از آجر بود و آثار پله و آب انبار آن كه از سنگ تراشيده شده ، به عنوان شالوده آخرين بناي قلعه ، هنوز بر جا مانده است . قلعه مريوان تا روزگار « سليمان خان اردلان » ، يكي از چهار مركز حكمراني خاندان اردلان در كردستان و در روزگار « سرخاب بيگ » مركز و مقر حكومت كردستان بود . سرخاب بيگ اين قلعه رفيع را دارالملك خود ساخت . اين قلعه همچنان مركز حكمراني كردستان به شمار مي رفت ، تا اين كه هلوخان به رغم تعمير و پديد آوردن ابنيه اي تازه مثل مسجد وافزودن استحكامات جديد بر قلعه ، مركز حكمراني خود را به قلعه پالنگان منتقل كرد . ساير قلاع استان كردستان كه بقاياي اندكي از آن ها بر جاي مانده و نياز به بررسي بيشتر دارد عبارتند از قلعه كهنه و قز قلعه در شهرستان بيجار ، قلعه هاي سياومه ، نمشير بروژه ، كيوه رو ، شوي ، آرمرده در شهرستان بانه و قلعه قپلانتو در شهرستان سقز .