اين امامزاده در شهر حسن آباد يا سوكند ، از توبع بيجار قرار دارد . بناي امامزاده عقيل يكي از قديمي ترين آثار معماري كردستان در دوره اسلامي است و احتمالا به دوره سلجوقي تعلق دارد . بناي اين امامزاده در يك محوطه قديمي وسيع قرار گرفته و آثار سفالينه هاي آن از دوره سلجوقي و ايلخاني به جاي مانده است . پلان اين بنا مربع شكل و ابعاد فضاي داخلي آن 6 × 5/6 متر است . در هر يك از اضلاع بنا ، طاق نما و در گوشه ها فيلپاهايي به شكل دايره تعبيه شده است . از مشخصات بارز معماري اين بنا ، آجركاري پركار با طرح ها و نوشته هاي مختلف است و عبارت بسمله آن خوانده شده است .
در داخل ساختمان تزيينات گچ بري جالب و كتيبه هايي به خط كوفي است . كتيبه ها حاوي آيات قرآني و احتمالا زمان ساخت بنا است . گنبد بنا تخريب شده است . نوع معماري وتزيينات به كار رفته در بنا،‌ تاريخ احداث آن را به دوره سلجوقيان نسبت داده و تداوم استفاده از آن را در زمان ايلخانيان نشان مي دهد . ساختمان امامزاده قابل مقايسه با امامزاده باكندي و بقعه پير در تاكستان شباهت بسيار دارد . اين بنا را مي توان در شمار مهم ترين بناهاي دوره سلجوقي در ايران به حساب آورد .