از متغیرهای مهمی که به عنوان معیار توسعه اقتصادی به آن بسیار بها داده شده، شاخص رشد تولید ناخالص داخلی و همچنین نرخ رشد تولید ناخالص سرانه است که با توجه به آهنگ رشد جمعیت مفهوم می یابد که اگر از این شاخص ها تورم زدایی شود بیانگر درجه رفاه نسبی اقتصادی جامعه است مشروط بر آنکه شاخص های اجتماعی هم نظیر خدمات تامین مسکن، بهداشت، آموزش و پرورش و... مورد توجه و ارزیابی قرارگیرند.

تجارب تاریخی نشان می دهد بسیاری از کشورهای جهان سوم در دهه ۵۰ تا ۶۰ میلادی تقریباً به اهداف رشد اقتصادی مورد نظر سازمان ملل متحد دست یافتند ولی در بیشتر این کشورها در سطح زندگی رفاه اقتصادی توده ها تغییری ایجاد نشد.